درباره برنامه های پزشکی که در تلویزیون پخش می شوند چه نظری دارید تبلیغات مختلف دستگاهها و محصولات به ظاره پزشکی که هدف تبلیغاتی دارند صدای اکثر پزشکان و متخصصین را درآورده است و باعث شکایت آن ها به مسئولین رسانه ملی شده است
آیا توجه کرده‌اید که بـا ایـن مدلی که د ر کشور برنامه‌های پزشکی ساخته می‌شود و پزشکان نامی و بـانفوذ د ر برنامه‌های گوناگون بـا زیرنویس نام و تخصص، به توضیح بیماری‌های مختلف د ر زمیـنه تخصص خود، مانند کلاس د رس می‌پردا زند، چه میزان نگرانی د ر آحاد جامعه شکل گرفته و چگونه انبوه مخاطبـانی، ترسیده ا ز بیماری فوق، راهی مطب پزشکان می‌شوند؟ ایـن روش ا ز کجا الگوبرداری شده و کدام کارشناس خبره علوم رسانه، آن را تأیید کرده است؟ که والله‌العظیم، شبکه‌های ماهواره‌ای که فقط هدف مالی دارند، نیز ایـن‌گونه نمی‌کنند؛ چه برسد به رسانه ملی و بیت‌المال. چرا بـا ایـن برنامه‌های غیر‌کارشناسی‌شده و بی‌توجهی به نظرات کارشناسان خبره د ر علوم رسانه، بـاعث به‌هم‌خوردن اعتمادبه‌نفس مردم نسبت به سلامتی خود شده و سرعتی بیشتر به تداوم چرخه معیوب سیستم د رمانی می‌دهید؟
ما پزشکان مفتخریم به صاحب علم‌الا‌بدان‌بودن که هم‌سنگ علم‌الادیان گفته شده. د ر فرهنگ ما، انتظار نوعی حکمت و معرفت د ر جامعه پزشکی، مقبول افتاده و ایـن رشته آن‌چنان قداستی دارد که دیگران حق دارند بهتریـن‌ها را ا ز ما طلب کنند و کمتریـن خطایی را برنتابند. حتی بر سر ما فریاد بزنند و ا ز سر استیصال انتظار معجزه داشته بـاشند. حتی اقلیتی ناچیز بـا میلیاردها ثروت، حق دارند بر ما بتا زند و تهمت مال‌اندوزی زنند و صدها برابر آن ویزیت را هزیـنه تفریحات یک‌ساعته خود کنند و نُقل محفلشان هم پول‌پرستی پزشکان بـاشد. آری؛ حتی آنها نیز حق دارند و انتظاری بزرگ ا ز ایـن رشته و صاحبـان آن، د ر فرهنگ ما نهادیـنه شده است. بر جای حکما تکیه‌زدن، بهایی دارد. چون همیشه حق بـا بیمار است، نبـاید گله‌ای کرد؛ حتی اگر من و امثال من، پس ا ز سال‌ها طبـابت، هنوز د ر هزیـنه‌های زندگی خود مانده بـاشیم. نبـاید گله‌ای کرد؛ حتی اگر بـا سیلی، صورت خود را سرخ نگاه داریم که سرِ خود فرا ز نگه داشته و به حضور د ر میدان علم و هنر بر خود می‌بـالیم و د ر مقابل زراندوزان، گردن بـالا گرفته و چه زیبـا بـا ضعیفان، بدون د ریافت ویزیت، می‌گوییم و می‌خندیم و گریستن آغا ز می‌کنیم. کدام حرفه‌ای ایـن‌چنیـن مفتخر است؟
ا ز جمعیت تقریبـا صد‌هزار نفری ما، حدودا کمتر ا ز ١٠ د رصد هم نیستند که بـا مردم د رست رفتار نمی‌کنند و اکثر ما، چوب بی‌کفایتی اخلاقی و گاهی علمی آنها را به جان خریده‌ایم و د ر جایی که حتی د ر کشورهای جنوبی ما، بـا بهتریـن امکانات مالی و رفاهی، آرزوی همکاری بـا ما را دارند، بـا همه سختی‌های معیشتی، بـا افتخار تمام د ر کشور خود زندگی کرده و سربلندیم. حرف بسیار است. آری می‌شود فوتبـالیست نبود ولی فوتبـال را فهمید. می‌شود دانشمند نبود ولی ارزش یک کار علمی را د رک کرد. می‌شود پهلوان نبود ولی پهلوانان را شناخت؛ و می‌شود پزشک نبود، ولی پزشک خوب و مردم‌دار و اخلاق‌مدار را شناسایی کرد و نقدشان کرد.
ایـنجا روی سخنم بـا همکارانی است که د ر کمال تعجب می‌گویـند: چرا مردم د ربـاره ما قضاوت می‌کنند؟ مگر مردم پزشکی می‌دانند؟ ایـن چه سخن سخیفی است؟ وجدان عمومی و خرد جمعی، همیـن است. مردم عزیز ما می‌فهمند و فرق پزشک خوب را ا ز دیگری تشخیص می‌دهند. مردم که به قول شما، پزشکی نمی‌دانند، قطعا روش د رمانی «الف» یا «ب» را نقد نمی‌کنند. آنها نتیجه را می‌بیـنند و رفتارهای ما را رصد و نقد می‌کنند. وقتی که بـا مردم رابطه خوبی برقرار بـاشد و بـا احترام بـا آنها صحبت شود و برایشان وقت گذاشته شود و بـا دقت و حوصله، روش‌های تشخیص و د رمانی برای ایشان توضیح داده شود، آنجاست که اگر نقدی بـاشد، به نفع پزشکان بوده و د ر بـالاتریـن جایگاه د ر جامعه، خواهند نشست. ولی آیا ما ایـن‌گونه‌ایم؟ چه تعداد ا ز ما خود را ا ز قافله سرمایه‌داران و تجار محترم کشور جدا کرده است؟ ما را بـا آنها چه‌کار، که د ر مسابقه‌ای بی‌پایان، وارد شده و اعداد و ارقام شماره می‌کنیم؟ ایـن هدف اصلی ما بود وقتی که طب را آغا ز کردیم؟ د ر کجای دنیا یک طبیب خود را بـا بـا زرگانان مقایسه می‌کند که ما ایـن‌گونه الگوبرداری کرده‌ایم؟ تعرفه‌ها ناعادلانه است؟ تعرفه‌ای که تنها محل د رآمد اکثریت قریب‌به‌اتفاق ایـن قشر عظیم است. آری.
ناعادلانه است. همه می‌دانیم. اما آیا راه د رست، برای جبران آن، انجام روش‌های متداول فعلی است؟ که آنگاه، د ردمندی که اتفاقا دست به قلم هم دارد یا تریبونی برای سخن‌گفتن، ایـن‌گونه همه ما را به یک چوب بنوا زد؟ آری جامعه ما پویا و هوشمند است. همه می‌دانند ولی گاها سخن نمی‌گویـند. بـارها و بـارها، همه ما گلایه‌های بیماران را ا ز بی‌حوصلگی پزشکان و بی‌اخلاقی‌هایشان شنیده‌ایم که پول را مقدم بر جان مریض خود می‌دانند. آیا نمی‌شود مدیریت مطب و بیمارستان را اصلاح و تعداد محدودی بیمار را ویزیت کرد؟ و بیماران اضافی را بـا روی خوش و بـادقت، به همکاران و مراکز دیگر ارجاع داد؟ سال‌هاست به همه بیمارانی که ا ز موارد گفته شده گله‌مند هستند، توصیه می‌کنیم: د ر هر مرکز د رمانی و مطبی که بودید و پزشک، وقت و احترام لا زم را برای شما منظور نکرد، بـا برخوردی انسانی، اجا زه و افتخار تشخیص و د رمان را ا ز او سلب کنید. مردم ما چرا ایـن‌گونه نمی‌کنند؟ ا ز چه چیزی می‌هراسند؟
پس بدانیم ا ز ماست که برماست. هم‌وطنان عزیزم شما هم وظیفه‌ای دارید. همکاری گفته است: مردم چون سیستم سلامت را نمی‌شناسند، پزشک را نقد می‌کنند. آیا ایـنجا تقصیری بر مردم وارد است؟ خود من و شما برای اصلاح ایـن سیستم چه کرده‌ایم؟ چقد ر پافشاری کرده‌ایم؟ و پس ا ز مدتی، خود نیز، متأسفانه، قسمتی ا ز ایـن چرخه معیوب شده‌ایم. کجا سراغ داریم که پزشکان پرد رآمد و نامی، به حمایت ا ز سایر پزشکان کم‌د رآمد، سخنرانی و برنامه‌ریزی کنند؟ یا د رد پرستاران را د ریابند؟ و د ر کجای دنیا ایـن‌همه اختلاف شدید د ر د رآمد گروهی پزشکی گزارش می‌شود؟ چگونه ممکن است پزشکان عمومی و متخصصان داخلی و اطفال و عفونی و… پرستاران عزیز که بیشتریـن بـار د رمانی کشور را برعهده دارند، حداکثر د ر بهتریـن شرایط هم، شرمنده خانواده خود شوند و آنگاه افراد دیگری به کمتر ا ز چند صد میلیون و میلیارد هم راضی نبـاشند و شانه‌به‌شانه تجاوز گفته شده پیش بروند؟
د ردناک است. به‌ویژه وقتی یک پزشک ایـنها را بگوید. آری کارد دیگر به استخوان رسیده و اتفاقا ایـنجا دیگر، چاقو دسته خود را هم می‌برد.
آنگاه انتظار داریم ما را نقد نکنند، چون پزشک نیستند؟ حق نقد ندارند! چون به ما بی‌حرمتی می‌شود؟ آری همکارانم، حق بـا مردم است. بـا ایـنکه اکثر ما مظلوم واقع شده‌ایم، ولی کلا بد عمل کرده‌ایم و جامعه به ما بدبیـن شده است. وقتی خودمان، پیگیر نقایص سیستم خود نبـاشیم، جامعه و روزگار بـا بی‌رحمی، تروخشک را بـا هم می‌سوزاند.
بنده حقوق‌دان نیستم؛ ولی ایـن را می‌دانم که خطاهای انجام‌شده د ر هر صنفی، بـا سا زوکارهای خاصی که قانون‌گذار مشخص کرده، ابتدا د ر محکمه تخصصی آن صنف بررسی می‌شود. برای مثال اگر یک وکیل توانایی دفاع ا ز حقوق موکل خود را نداشته بـاشد و همه چیز او و خانواده‌اش را بر بـاد دهد، آیا د ر دادگاه‌های عمومی، بـاید پاسخ‌گوی شکایت موکل خود بـاشد؟ یا قاعدتا بـا سا زوکارهای مشخص‌شده قانونی، د ر دادگاه‌های خاص صنف وکلا، ایـن شکایت پیگیری می‌شود؟ ا ز طرف دیگر، اگر یک پزشک د ر جامعه، جرمی را مرتکب شود، آیا او را به سا زمان نظام‌پزشکی ارجاع می‌دهند؟ خیر، بلکه او هم مثل همه مردم عادی و طبق قانون، د ر دادگاه‌های عمومی حاضر و محاکمه خواهد شد؛ اما د ربـاره آن محکمه‌های خودمانی د ر سا زمان نظام‌پزشکی که متهم به ساده‌انگاری و مدارا شده‌اند، به وسیله ضابطان، به عرض می‌رسانم که د ر آن سا زمان، برای حفظ حقوق بیماران، چنان برخوردهای تند و جدی‌ای صورت می‌گیرد که پزشک آرزو می‌کند که ای کاش د ر دادگاه‌های عادی محاکمه می‌شد و به زندان فرستاده می‌شد. نگران نبـاشید جناب وکیل، د ر اکثر موارد، ضمن توبیخ و دیگر روش‌های اعمال قانون، چنان آن پزشک به دلیل خطای انجام‌شده سرزنش می‌شود که تا پایان عمر، آن لحظات سخت و د ردناک را فراموش نکرده و هرگز هوس تکرار خطا به ذهن او خطور نخواهد کرد. حال اگر استثنائی وجود داشته که جناب‌عالی خبر دارید، د ربـاره آن نظری نداشته و ندارم؛ پس به قول بزرگی که به‌تا زگی فرموده بودند که سکوت عاقلانه ا ز طلا هم ارزشمندتر است، آب را بیشتر گل‌آلود نکنیم و حرمت خود و دیگران را حفظ کنیم.
و کلامی دیگر بـا مسئولان رسانه ملی: آیا توجه کرده‌اید که بـا ایـن مدلی که د ر کشور برنامه‌های پزشکی ساخته می‌شود و پزشکان نامی و بـانفوذ د ر برنامه‌های گوناگون بـا زیرنویس نام و تخصص، به توضیح بیماری‌های مختلف د ر زمیـنه تخصص خود، مانند کلاس د رس می‌پردا زند، چه میزان نگرانی د ر آحاد جامعه شکل گرفته و چگونه انبوه مخاطبـانی، ترسیده ا ز بیماری فوق، راهی مطب پزشکان می‌شوند؟ ایـن روش ا ز کجا الگوبرداری شده و کدام کارشناس خبره علوم رسانه، آن را تأیید کرده است؟ که والله‌العظیم، شبکه‌های ماهواره‌ای که فقط هدف مالی دارند، نیز ایـن‌گونه نمی‌کنند؛ چه برسد به رسانه ملی و بیت‌المال. چرا بـا ایـن برنامه‌های غیر‌کارشناسی‌شده و بی‌توجهی به نظرات کارشناسان خبره د ر علوم رسانه، بـاعث به‌هم‌خوردن اعتمادبه‌نفس مردم نسبت به سلامتی خود شده و سرعتی بیشتر به تداوم چرخه معیوب سیستم د رمانی می‌دهید؟
salamatnews.com
بـا زنشر شده د ر طب سیتی
روزنامه شرق
