کنار هم خوابیدن فرزند با والدین

مزایای خوابیدن کودک در کنار والدین

برای اغلب خانواده‌ها در کنار کودک خوابیدن، راه حل خوبی نیست اما مزایایی هم دارد:

با این روش والدین راحت‌تر و مدت زمان بیشتری می‌خوابند. کودکان نیز بهتر و عمیق می‌خوابند چرا که در کنار مادر احساس آرامش می‌کنند.

اگر باید به فرزندتان شیر بدهید، نزدیکی او یک امتیاز تلقی می‌شود.

باعث کاهش خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می‌شود.

کودک از زمان رفتن به تختخواب احساس وحشت و دلهره نمی‌کند.

والدین راحت‌تر متوجه برخی مشکلات احتمالی در کودک می‌شوند که شب‌ها بروز می‌دهد، مثل دندان قروچه.

زمان مناسب برای جدا کردن جای خواب کودک از والدینش

این مسئله به کودک و نیز به میزان احساسی که هر دو طرف از این موضوع دارند، بستگی دارد اغلب والدین ترجیح می‌دهند که کودکشان تا دو سالگی در کنار آنها و در یک اتاق خواب باشند.

کنار هم خوابیدن کودک و والدین عموما دو علت دارد

یک علت آن مربوط به تصمیم‌گیری‌های خانوادگی و سبک و شیوه زندگی کردن است، مثلا نزدیک هم خوابیدن برای والدین خانواده اهمیت دارد و علت دوم نیز واکنش کودک نسبت به جداگانه خوابیدن است. مسلماً شما نیز راحت‌تر هستید که بدون حضور کودکتان روی تختخواب بخوابید ولی ترجیح می‌دهید که او نیز کنار شما روی تختخوابتان بخوابد ولی مجبور نباشید نیمه‌های شب از صدای جیغ او بیدار شوید و مدتی را بالای سرش بمانید تا دوباره خوابش ببرد و تلاش کنید که او را آرام کنید.

از نظر روانشناسان خواب یک نوع رفتار تغییرپذیر است یعنی می‌توان برخی عادات مربوط  به آن را با کمی حوصله و توجه تغییر داد. اگر تمایل دارید که کودکتان در اتاق خوابش بخوابد و البته اینکار را بدون آنکه ناراحتی‌های دیگری به وجود آید، انجام دهد، می‌توانید کمی تغییر در خوابش ایجاد نمایید مثلا قبل از خواب تمام عشق‌تان را نثارش کنید، او را ببوسید و بگویید که چقدر دوستش دارید. لازم نیست که حتما کنارش دراز بکشید، می‌توانید نزدیکش بنشینید و آرام آرام با او حرف بزنید.

لالایی بخوانید، قصه بگویید و… تا زمانی‌که کاملا به خواب می‌رود. کودکی که تا به حال همواره در کنار شما به خواب رفته است، مسلماً نمی‌تواند به یکباره به اتاق خوابش عادت کند و تمام شب از شما جدا بخوابد. برای جدا کردن او باید مرحله به مرحله پیش بروید. احساس ناامنی، نگرانی، دلهره، ترس و… باعث می‌‌شوند که کودک شما مستقیم به سمت اتاق خواب شما سرازیر شود.

راهکارها

برای اینکه به او کمک کنید تا راحت‌تر و بهتر به اتاق خوابش عادت کند می‌توانید این موارد را عملی کنید:

تلویزیون، کامپیوتر و سایر وسایل الکترونیکی را از اتاقش بردارید تا محیطی مناسب برای خواب ایجاد شود. تماشای برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای تحریک کننده است و باعث به هم خوردن ساعت خواب کودک می‌شوند.

یک دوش آب ولرم بگیرد. دندان‌هایش را مسواک بزند و برایش یک قصه بسیار خوب بخوانید. به این ترتیب دلهره‌ها و نگرانی‌های کودک کاهش می‌یابد.

روی تختخواب کودک‌تان دراز نکشید تا او به خواب برود. سعی کنید کمی از او فاصله بگیرید تا کم‌کم مستقل‌تر شود.

پتو، اسباب‌بازی و عروسک‌هایی که باعث می‌شوند کودکتان به هنگام خواب از آنها بترسد را از آنجا خارج کنید. در عوض می‌توانید چیزهای بهتری در اتاقش بگذارید که بیشتر دوست دارد.

اگر کودکتان زیاد بهانه‌گیری می‌کند، می‌توانید به او قول بدهید که زود به زود به اتاقش می‌آیید و به او سر می‌زنید اما سعی کنید فاصله‌های سرزدن‌ها کمتر از ده دقیقه نشود چرا که در این حالت سعی می‌کند بیدار بماند و منتظر برگشت دوباره‌تان شود. این کار شرایط را بدتر می‌کند.

اگر شب هنگام از خواب بیدار شد و به اتاق خواب‌تان آمد، دوباره او را به اتاقش ببرید، کنارش بنشینید تا دوباره خوابش ببرد.