صرع بیماری مغزی که به نسبت سایر بیماری های مرتبط با مغز درمان پذیرتر است اما نمیتوان این بیماری را، بیماری ساده و بدون دردسری دانست. بیماری صرع در حالت حاد می تواند زندگی فرد را با مشکلات جدی مواجه کند. با این حال بسیاری از افراد که دچار Epilepsy هستند، تمایلی به درمان آن ندارند. ویدیویی که در ادامه برای شما آماده کرده ایم، توضیحات جامعی درمورد این بیماری و نحوه ی درمان آن ارائه می دهد. با دکترسلام همراه باشید.
به طور معمول از هر صد نفر، دو نفر در زندگی خود صرع را تجربه میکنند که اگر پدر کودک به صرع مبتلا باشد، این احتمال بالاتر است و در ابتلای مادر، این خطر کمتر از پنجدرصد است، اما اگر هر دو والد مبتلا به صرع باشند خطر کمی بالاتر میرود و البته به این معنی نیست که حتما کودکان به صرع مبتلا میشوند.
محققان دریافتند که بیماری صرع حتی در صورت نبود تشنج، بر اساس تغییرات فعالیت قلب قابل تشخیص است.
محققان دانشگاه کیس وسترن دریافتند تغییرات در سیستم عصبی اتونوم یا خودکار وضعیت بیمار را مشخص می کند و درمان برای عادی سازی آن می تواند به کنترل بیماری صرع کمک کند. سیستم عصبی اتونوم یا دستگاه عصبی خودکار، سیستمی حرکتی است که با تنظیم عمل عضلات صاف، عضله قلبی و غدد در ارتباط است.
از گذشته های بسیار دور، افراد به دنبال داروهای مؤثری برای درمان صرع بوده اند و در طی سالیان متمادی از پودر استخوان جمجمه
انسان و خون کرکس برای این کار استفاده می شد. با این حال اولین درمان مؤثر در سال ۱۸۵۷ میلادی توسط دکتر سرچارلز لوکوک که یک متخصص بیماریهای زنان و زایمان بود گزارش شد. در آن هنگام این فکر غلط در بین مردم شایع بود که صرع در خانمها، مشکلی است که از رحم آنها ایجاد می شود. دارویی که دکتر لوکوک استفاده می کرد، برومیدپتاسیم بود و این دارو تا سال ۱۹۱۲ میلادی به عنوان مؤثرترین دارو برای درمان صرعاستفاده می شد و از آن سال بود که داروی فنوباربیتال معرفی شد.
مطالب مرتبط : – بیماری صرع را چگونه تشخیص دهیم
– اطلاعاتی جالب درباره ی بیماری صرع
منبع ویدیو : شبکه سلامت