متأسفانه در ایران بخش اعظم مسئولیت ارتقاء سلامت به دوش جامعه ی پزشکی گذاشته شده و این مسئله واقعا به بدنه ی سلامت مردم ضربه میزند؛ چرا که مسئولیت شغل پزشکی بیش از اندازه سنگین است و وقتی یک مسئولیت بزرگ دیگری مثل ارتقای سلامت اجتماعی تنها به پزشک داده میشود، او هم تمرکزش را نسبت به کار تخصصی از دست میدهد هم نمیتواند آنطور که باید روی مسئله سلامت اجتماعی کار کند. در این مطلب در این باره بیشتر صحبت خواهیم کرد؛ با ما همراه باشید.
به گزارش دکتر سلام به نقل از سلامت نیوز، شاید روزی که سیستم سلامت در کشور رقم خورد نقش های خاص در حوزه بهداشت و درمان هم جلوه پیدا کرد.آن روزی که حتی جزئی ترین نقش ها هم برای راه افتادن سیستم سلامت اهمیت داشت و باید از آن غفلت نکرد.
در یک واحد ارائه دهنده خدمات درمانی با اینکه نقش پزشکان و پرستاران در راس امور قرار دارد اما نبود جزئی ترین نقش ها می تواند سیستم آن واحد را فلج سازد.
جامعه پزشکی بعنوان یکی از ارکان نظام سلامت ایران بوده که هیچ نگاه صنفی وسیاسی نخواهد توانست از نقش مهم و دقیق آن در امر سلامت غفلت کند و دیگران را بدین غفلت مجبور سازد.درواقع جامعه پزشکی با تامین امنیت سلامت شهروندان یک رکن اصلی در آرام سازی امنیت اجتماعی و عمومی است.
حال در کنار نقش مشخص پزشکان بایستی با یک نگاه کلی حوزه سلامت را نگریست.آن زمانی که در این نظام بهم پیوسته،کار مشترک و ارزش نهادن به تمام واحد ها می تواند فعالیت سیستم را به بهترین نحو ممکن رقم زند.
با اینکه کادر پزشکی و پرستاری در واحدهای درمانی نجات دهنده بیماران از امرناخوشی هستند،تضمین سلامت شهروندان با بیمار نشدن آنها رقم میخورد که این مساله با توجه به دیگر صنوف حوزه علوم پزشکی میسر می شود؛به گونه ای که با توجه به تعریف “سلامت” از نگاه سازمان جهانی بهداشت، بیمار نشدن پرنگ تر از بهبود یافتن از بیماری است.
حوزه بهداشت بعنوان نقش مکمل سیستم درمانی خواهد توانست در کنار خدمات جامع درمانی پزشکان تضمین کننده سلامت مردم قبل از رخداد بیماری باشد.حال این مساله به چه نحوی رقم می خورد؟
طرح تحول سلامت با گام های بنیادین خود در امر بهداشت،جدی ترین و موثرترین پایه های بهداشتی در طول تاریخ حوزه سلامت کشور را ایجاد کرده است که این پایه ها نیاز به اصلاح،تقویت و بهبود دارد.بدین گونه که نقش صنوف پیشگیری محور در این سیستم پررنگ تر شود و به جایگاههای آن ها ارزش داده شود.
سیستم بهداشت براساس طرح تحول سلامت بر اساس نیروهای بهداشتی رقم خورده است که این صنوف این روزها با وضعیت حقوقی و جایگاهی متزلزلی رویاروست.پزشکان حوزه بهداشت نیزبا توجه به غفلت سیستم سلامت از این نیروها،مطمئنا در امر خدمت دهی با مشکل برخواهند خورد.
حقوق ناچیز کمتر از کارگری، عدم امنیت شغلی،تهدیدهای مداوم بخش خصوصی نسبت به این نیروها به اخراج و کاهش حقوق، تاخیر پرداخت دو یا سه ماهه در پرداخت،توجه به کمیت خدمات بهداشتی نسبت به کیفیت خدمات،بالا بودن حجم کاری نسبت به توان نیرو و … از مهمترین مشکلات صنوف حوزه بهداشت در طرح تحول سلامت است که این روند میزان خلاقیت و ذوق کاری را در نیروی انسانی این حوزه می کاهد.
نیروی انسانی یک مجموعه اگر با چنین مشکلاتی رودررو باشد هم دود آن به چشم سلامت مردم می رود و هم پیشگیری محوری به طور مستقیم و غیر مستقیم به حاشیه می رود که این امر نیز کاهش شاخص های بهداشتی را در پی دارد.
صنوف غیر پزشکی انتظار دارند با اینکه سیستم بهداشت و درمان کشور وظیفه دارد به بهترین نحو ممکن از جامعه پزشکی حمایت نماید،نسبت به صنوف دیگر غیر پزشکی نیز توجه نماید تا در سایه آن مقدمات و بنیان های ارائه خدمات سلامت فراهم شود.
بی شک گام برداشتن وزارت بهداشت در کمک به احیای جایگاه معنوی و واقعی صنوف غیر پزشکی در کنار جدیت در امر جایگاه پزشکان گامی است که ارتقای سلامت ایرانیان را در پی دارد.حال باید دید این نگاه ارتقای جوامع غیر پزشکی درکنار پزشکان به چه میزان می تواند در وزارت بهداشت رقم بخورد.
*کارشناس تحلیلی بهداشت عمومی و عضو هیات مدیره انجمن کارشناسان بهداشت
منبع: سلامت نیوز
