چرا بدنسازان باید ماست بخورند

از نقطه نظر نسبت ماکرونوترینت ها، ماست خیلی نزدیک است به غذای ایده آل: ۳۲% پروتئین ۴۳ درصد کربوهیدرات ۲۲% چربی. یعنی همان نسبت درصد غذائی که در رژیم غذائی روزانه می بایست از آن پیروی کنید.

در میان خواص منحصر به فرد ماست وجود باکتری های مفید در آن یکی از ویژگی های مختص ماست می باشد. ماست یک محصول لبنی است که به وسیله مایه زدن ماست به شیر به دست می آید. در کلام دیگر یعنی باکتری های مفید ماست از پرورش دو نوع باکتری فعال مشخص به نام های Loctobacilus و Streptococcus به وجود می آید. این باکتری ها با متابولیزه کردن برخی از قندهای (لاکتوز) موجود در شیر به اسید لاکتیک باعث تغییر در غلظت مایع شیر و تبدیل آن به ماست می شوند.

بدن انسان به این باکتری های مفید جهت کمک به تثبیت محیط پرورش باکتری ها در روده که به وسیله استرس و مواد شیمیائی از شمارگان شان کم می شود نیازمند می باشد. تثبیت محیط پرورش باکتری ها در روده موجب ارتقاء عملکرد سیستم هاضمه می گردد. با محدود شدن تعداد این باکتری ها عفونت های ویروسی افزایش می یابد. به نوع دیگر می توان این طور عنوان کرد که باکتری های سودمند که به صورت طبیعی در مسیر سیستم گوارش مقیم هستند باعث بهتر شدن عملکرد دستگاه گوارش می شوند و کمک به سیستم دفاعی بدن در مقابل بیماری ها پس از مصرف یک دوره آنتی ـ بیوتیک ها که باعث کشته شدن هر دو نوع باکتری های مفید و مضر بدن می شود.

پزشک به احتمال زیاد به فرد بیمار مصرف ماست را توصیه می کند تا بدین ترتیب هر چه سریع تر بر تعداد باکتری های مفید داخل سیستم گوارش افزوده شود. بدنسازها می توانند از ماست ساده در رژیم غذائی روزانه شان به صورت مرتب استفاده کنند. و بهتر است از خوردن ماست های طعم دار پرهیز نمایند چون اکثر این قبیل طعم دهنده ها حاوی شکر (قند) هستند. قند زیاد موجب بر هم خوردن نسبت ماکرونوترنیت های (عناصر شیمیائی تشکیل دهنده همچون فسفر، کلسیم، نیتروژن، پتاسیم، سولفور منیزیم) موجود در ماست می شود و بدین ترتیب از ارزش غذائی آن برای بدنسازها کاسته می شود. در ضمن خوردن دو پیاله کوچک ماست در وعده جداگانه به مراتب بهتر از خوردن یک کاسه ماست در یک وعده غذائی می باشد.