مطالعه ای در باره تشنج در بیماری آلزایمر و دلیل بوجود آمدن این تشنج در این بیماری .علامت های آلزایمر را در هرسنی جدی بگیرید با توجه به آن چه تا کنون در این باره بحث شده احتمال بوجود آمدن آلزایمر در سن پایین نیز وجود دارد .
بیماران الزایمری ریسک بالایی برای تشنج دارند و تخمین زده می شود که 10تا 22در صد بیماران الزایمری در دوره ای از بیماری خود تشنج بکنند و هرجه سن شروع الزایمر پایین تر باشد و یا انکه از نوع ارثی باشد احتمال وقوع تشنج بیشتر است.بیماران الزایمری که صرع هم دارند سرعت پیشرفت بیماری بیشتری دارند و زوال عقل انها از انهایی که تشنج ندارند سریع تر و بیشتر است و لذا درمان صرع در انها ضرورت داردزیرا در پیش اگهی انها نقش زیادی دارد.درحال حاضر در باره ماهیت تشنج در الزایمر اطلاعات زیادی در دست نیست و از انجایی که تشنج خود نیز اختلالات شناختی ایجاد می کند بررسی را دشوارتر می کند.از سوی دیگر برابر اطلاعات موجود بیش از نیمی از انواعتشنح در الزایمری ها از نوع بزرگ نیستند و این تشخیص را مشکل تر می کند. در یک تحقیق جدید در کالیفرنیا در بررسی تشنج در بیماران الزایمری به اطلاعات نوینی دست یافته اند.
تعداد 54 بیمار در یک مرکز درمان بیماران سالمند کالیفرنیا بین سالهای 2007 تا 2012 بررسی شدند.12 نفر ازانها در ابتدای شروع ملایم اختلال شناختی بودند و 42 نفر هم زوال عقل ملایم داشتند.افراد با فراموشی اغاز راه و 35 نفر از 42 نفر الزایمر خفیف صرع داشتند و 7 نفر باقیمانده از الزایمری های خفیف دارای امواج تشنجی در نوارمغزخود ولی فاقد سابقه صرع بالینی بودند که به نام تشنج مخفی(ساب کلینیکال) شناخته می شود.
محققین انها را از نظر نژادی-وضعیت اقتصادی-نوع تشنج-چگونگی و زمان پسرفت شناختی انها و پاسخ انها به داروهای ضد تشنج ارزیابی کرده و با گروه مشابه که فاقد تاریجچه تشنج و صرع بودند مقایسه نموده تا تاثیر احتمالی تشنج بر روند اختلال حافظه را مشاهده نمایند.
ملاحظه شد که هم الزایمر خفیف و هم اختلال فراموشی اولیه در کنار صرع و تشنج با نزول پیشرونده حافظه همراه هستند تا ان بیماریها بدون صرع و تشنج و تشنج روند کاهش حافظه را سرعت می بخشد.
بیمارانی که الزایمر و تشنج را باهم داشتند متوسط 5/5 سال زودتر از انهایی که الزایمر تنها داشتند سریع تر به زوال عقل پیشرفته ت مبتلا می شوند(64/ در برابر 70/3 سال)
این رقم در مورد انهایی که تنها فراموشی مختصر داشتند بیشتر و سرعت ابتلای شدید تر حافظه تندتر بود(64/3 در برابر 71/1) و نکته جالب تر و عجیب تر در مورد انهایی بود که صرع مخفی داشتند یعنی در نوار مغزی خود علائم تشنج بود اما از نظر بالینی فاقد بیماری تشنج بودند که در انها سن شروع زوال عقل بسیار پایین تر بود (58/9 سال)
در مورد نوع تشنج ، در دانشنامه سلامت بررسی ها نشان داد که حدود 55درصد تشنج ها از نوع غیر صرع بزرگ بوده و نوع کمپلکس پارشیال partial complex seizure از همه شایع تر بود.اکثرا از بخش گیجکاهی یک سمت منشا داشتند و اغاز تشنج هم با شروع اختلال حافظه بود و به بهترین دارویی هم که پاسخ مناسب می دادند بیشتر از فنیتویین بهلاموتریژینLamotigine و لوتیراستامLevitriacetam بود.
این یافته ها اهمیت دارند و در راهنمایی پزشکان برای بررسی و درمان همراهی تشنج و زوال عقل بکار گرفته می شوند.توجه به نکات زیر از اهمیت بالایی برخور دار هستند:
1-شروع زوال عقل در سن کمتر از 60سال به تشنج ساب کلینیکال توجه شود.
2- شروع تشنج در حول و حوش سن اغاز زوال عقل و اغاز ان از یک لوب تامپورال
3- پاسخ مناسب به لاموتریژین و لوتریاستام.
شروع زودرس درمان تشنج در کند کردن سیر زوال عقل و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی تاثیر دارد.
محدودیت های این تحقیق کوچک بودن تعداد بیماران و تک مرکزی بودن ان است ولی با وجود این اتظار می رود مطالعات بیشتری برای تایید و کسب اطلاعات وسیع تر در راه باشد و از سوی دیگر تواند باعث جلب توجه بیشترمتخصصن مغز واعصاب در برخورد با اغاز تشنج در سنین سالمندی باشد.
