شیاف‌ها فرآورده‌های دارویی هستند که با حرارت رکتوم (مقعد) یا واژن، ذوب می‌شوند و ماده موثر خود را در بدن رها می‌کنند و مواقعی تجویز می‌شوند که بیمار تحمل داروی خوراکی را ندارد
شیاف، بدون عارضه کبدی و گوارشی
دکتر صابر عربیان گفت: مواقعی که بیمار تحمل خوراکی ندارد و دچار اسهال نیست، تعدادی از داروها با نظر پزشک به صورت شیاف تجویز می شوند و چون ماده موثر شیاف‌های رکتومی از طریق رگ‌های انتهای روده بزرگ جذب و مستقیما وارد خون می شوند، بنا بر این از مسیر کبد و گوارش عبور نمی‌کنند و دستخوش تغییرات ناشی از آنزیم های گوارشی و کبدی نمی شوند و سریعتر از داروهای خوراکی و انواع داروهای تزریقی از طریق عضله، اثر می کنند.
این دکتر داروساز گفت: معمولا از شیاف های مسکن همچون شیاف دیکلوفناک، ناپروکسن، استامینوفن و… برای کاهش تب، درد و التهاب استفاده می شود و پزشک با توجه به شرایط بیمار، فاصله زمانی و دوز مصرف شیاف را در اطفال و بزرگسالان تعیین می کند که برای هر رده سنی متفاوت است.
وی اظهار کرد: شیاف ها در صورت مصرف همزمان با برخی داروهای دیگر مانند سایر داروهای خوراکی و تزریقی می‌توانند تداخلاتی دارویی ایجاد کنند و سبب بروز علایمی شوند، ضمن اینکه اگر زخم هایی در انتهای روده وجود داشته باشد استعمال شیاف می تواند باعث سوزش و مشکلاتی در بیمار شود.
دکتر عربیان به سلامت آنلاین گفت: چون شیاف ها پایه روغنی دارند و در گرمای هوا سریع ذوب و نرم می شوند، باید در فصول گرم سال درون یخچال نگهداری شوند. همچنین باید ۵ تا ۱۰ دقیقه قبل از مصرف از یخچال خارج شوند تا هنگام مصرف با بدن همدما شده باشند.
به گفته او، اگر شیاف قبل از استفاده کمی مرطوب شود راحت تر استعمال خواهد شد و افرادی که موقع مصرف شیاف احساس دفع پیدا می کنند بهتر است ابتدا با اجابت مزاج، روده را از گازها و دفعیات تخلیه کنند و سپس این داروها را استفاده کنند.
منبع:سیمرغ
