به تازگی محققین برای درمان بیماران مبتلا به کما از روش های جدیدی کمک گرفته اند یکی از این روش ها استفاده از پرتوهای فراصوتی است ،آسیب به سر، سکته مغزی، تومور و یا مسمومیت موجب بروز کما در افراد مختلف می شود پرتو فراصوتی پس از آزمایش بر یک بیمار که در کما به سر میبرد باعث بروز علائم هشیاری موفقیت آمیز در وی شد.
این نخستین باری است که پرتوهای فراصوتی به چنین شکلی مورد استفاده قرار گرفته است و اگر بتوان این یافته‌ها را در موارد دیگری تکرار نمود، جهش شاخصی در درمان کما محسوب می‌شود.
همانطور که می‌دانید کما به وضعیت ناآگاهیِ طولانی‌مدت گفته می‌شود. این وضعیت به خاطر آسیب به سر، سکته مغزی، تومور و یا مسمومیت رخ می‌دهد و درمان آن بسیار دشوار است. اکثر مراقبت‌های پزشکی برای کما بیشتر بر حفظ سلامت فیزیکی بیمار تمرکز دارند؛ در واقع تنها اقدامات مختصری می‌توان برای درمان جنبه‌های عصب‌شناختی آن انجام داد. در برخی شرایط، کما را می‌توان با تحریک عمیق مغزی درمان کرد. در واقع در این روش، الکترودهایی بر روی ناحیه تالاموس–بین قشر مغز و میان‌مغز- قرار داده می‌شود.
تحریک عمیق مغزی روشی توأم با ریسک زیاد بوده و تا حد زیادی به عمقی ارتباط پیدا می‌کند که الکترودها باید در آن قرار بگیرند و اگرچه در برخی موارد این حرکت می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد، اما هم‌‌چنان تا حدودی بگیرنگیر دارد. ناگفته نماند که تالاموس در بیمارانی که در کما هستند، در ایجاد و حفظ وضعیت برانگیختگی ما و نیز چرخه خواب و بیداری نقش مهمی ایفا می‌کند.
آیا امیدهای تازه‌ای برای بیماران کمایی وجود دارد؟
نتایج حاصل از آزمایش پرتوهای فراصوتی روی مغز جوان ۲۵ ساله توانست نخستین راهکار برای درمان آسیب‌های مغزی شدید باشد. دستگاه تولید پرتو فراصوتی تنها اندازه یک نعلبکی قهوه بوده و می‌تواند دامنه مختصری از انرژی آکوستیک تولید کند که شدت آن کمتر از اسکنرهای فراصوتی استاندارد دوپلر است. این دستگاه را می‌توان روی نقاط خاصی از مغز به منظور تحریک بافت‌ها استفاده کرد.
اثرات پرتو فراصوتی
پیش از درمان با ارتعاش پرتو فراصوتی متمرکز با شدت کم، بیمار باید تا حد بسیار کمی علائم هشیاری داشته باشد. در واقع وقتی از او سؤالاتی پرسیده می‌شود، باید بتواند حرکات مختصری انجام دهد. در مورد این بیمار باید گفت یک روز بعد از درمان، واکنش‌های او به نحو چشمگیری افزایش یافت. در روز سوم، او توانست قدرت درک و آگاهی زبانی خود را به طور کامل به دست آورده و برای گفتن بله و خیر سرش را تکان دهد. محققان می‌گویند که باید نتایج این آزمایش را بر روی بیماران بیشتری انجام دهند تا به نتایج قطعی برسند.
منبع: msnخبرپزشکی
