در سال 2007 جهان شاهد ورود ویروسی جدید در آفریقا و جنوب‌شرق آسیا شد که نام آن را زیکا نامیدند، ناقل بیماری زیکا پشه ها هستند، اما اولین بار این ویروس بار در سال ۱۹۴۷ در بدن یک میمون در حوالی جنگل زیکا (Zika) در نزدیکی دریاچه ویکتوریا در اوگاندا شناسایی شد، اما آنچه که اهمیت این ویروس را دوچندان کرده است این است که این ویروس می تواند با عبور از سد جفت به سلول‌های خاص آسیب بزند و بر جنین تاثیر بگذارد.
به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۰۷ جهان شاهد اولین مورد شیوع ویروس زیکا بود اما تصور نمی‌شد گسترش این ویروس به اعلام وضعیت فوق‌العاده از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) منجر شود. اکنون یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در برزیل به ویروس زیکا آلوده شده‌اند.
زیکا اغلب با نشانه‌هایی همچون تب، حساسیت پوستی و قرمزی چشم شناخته می‌شود و به همین دلیل با تب دانگ یا بیماری ویروسی چیکونگونیا اشتباه گرفته می‌شود.
نتایج تحقیق جدید روی زنان باردار نشان می‌دهد این ویروس این توانایی را دارد تا به شکل‌گیری جفت و عملکرد آن آسیب وارد کند. همچنین ویروس HSV-2 (ویروس هرپس سیمپلکس – 2) نیز به نوبه خود از طریق افزایش گیرنده‌های لازم برای ورود ویروس زیکا به داخل سلول، عملکرد این ویروس را تکمیل می‌کند.
به گفته متخصصان، این یافته کمک می‌کند تا مکانیزمی که ویروس زیکا به جفت نفوذ می‌کند و به جنین می‌رسد شناخته شود. همچنین مشخص شد جنین در زنان باردار آلوده به ویروس HSV بیشتر در معرض ابتلا به میکروسفالی و دیگر عفونت‌های ناشی از زیکا است.
به گزارش ساینس ورلد ریپورت، به گفته متخصصان به طور معمول سه نوع سلول در بافت جفت وجود دارد که به نام‌های Hofbauer ،Cytotrophoblasts و Fibroblasts شناخته می‌شوند. در این مطالعه مشخص شد ویروس زیکا می‌تواند سلول Hofbauer و Fibroblast را در محیط های جداگانه کشت آزمایشگاهی آلوده کند و همچنین سلول‌های Hofbauer ویروس زیکا را به مغز جنین منتقل می‌کند.
