شاید شما هم انسانی را دیده باشید که انگشت اضافه در بین دست و پایش وجود دارد،اما چرا این انگشتان وجود دارند؟چه علتی دارد؟این اتفاق مادرزادی مشکلاتی را هم برای فرد مورد نظر بوجود می آورد؟این انگشتان را پلی داکتیلی نامیده اند و افراد کمی را میتوان با این انگشتان دید.در ادامه به بحث پلی داکتیلی خواهیم پرداخت.
پلی داکتیلی به معنای داشتن انگشت اضافی یا انگشتان اضافه در دست، یکی از شایع‌ترین ناهنجاری‌های مادرزادی دست است.
از هر 500 تولد در یک نفر وجود دارد و می‌تواند به اشکال متعددی ظاهر شود:
. یک برجستگی کوچک در کنار دست،
. یک انگشت که در انتها پهن شده و دو ناخن دارد،
. یک انگشت اضافه که با یک پایه نازک از کنار دست آویزان است،
. یک دست با ظاهر معمولی با یک شست و پنج انگشت دیگر،
. و بسیاری اشکال دیگر.
از لحاظ مکانی انگشت اضافه بیشتر در طرف انگشت کوچک دست است ولی می‌تواند در طرف انگشت شست هم باشد. به‌ندرت انگشت اضافه در بین انگشتان وسطی قرار گرفته است.
انگشت اضافه ممکن است فقط یک پوست اضافه باشد. ممکن است استخوان هم داشته باشد. ممکن است یک بند و یا چند بند استخوانی داشته باشد یا حتی ممکن است استخوان آن با استخوان‌های کف دست مفصل شود. گاهی اوقات هم یک انگشت در انتها دو شاخه شده و به دو انگشت تبدیل می‌شود. پلی‌داکتیلی می‌تواند در هر سطحی ایجاد شود، گاهی ظاهری بسیار طبیعی دارد و گاهی پلی‌داکتیلی همزمان در دست‌ها و پاها وجود دارد.
علت پلی‌داکتیلی یا چند انگشتی
در زمان جنینی دست ابتدا به شکل یک پارو است و سپس در قسمت‌هایی از آن شکاف‌هایی ایجاد شده و انگشتان از هم جدا می‌شوند. گاهی اوقات انگشتان به درستی از هم جدا نمی‌شوند و نتیجه آن دستی است که دو یا چند انگشت آن به هم وصل است که به آن «سین‌داکتیلی» می‌گویند.
گاهی هم بیش از چهار شکاف ایجاد شده و در نتیجه بیش از پنج انگشت درست می‌شود که به آن «پلی‌داکتیلی» می‌گویند. گاهی هم این دو اتفاق با هم می‌افتد.
پلی‌داکتیلی یا چند انگشتی گاهی ارثی است ولی در اغلب موارد به‌طور خودبخود و بدون زمینه خانوادگی ایجاد می‌شود. گاهی اوقات تعدد انگشتان دست همراه با دیگر ناهنجاری‌های مادرزادی مثل بیماری‌های خونی یا قلبی است پس هر بچه‌ای با این مشکل باید توسط پزشک یک معاینه کلی شود.
درمان انگشتان اضافه یا پلی‌داکتیلی
درمان این ناهنجاری به‌صورت عمل جراحی و خارج کردن انگشت اضافه است. وقتی این انگشت اضافه در طرف شست قرار دارد معمولا بهترین زمان برای جراحی و خارج کردن آن یک و نیم سالگی است. عمل جراحی نباید به بعد از پنج سالگی بی‌افتد. وقتی انگشت اضافه در طرف انگشت کوچک است بهتر است در حدود یک سالگی جراحی شده و خارج شود و وقتی انگشت اضافه در وسط انگشتان دیگر است بهتر است عمل جراحی خارج کردن آن در سن شش ماهگی کودک انجام شود. بستن انگشت با نخ برای خارج کردن ممکن است موجب خونریزی های شدید شده و عملی خطرناک است. بهترین روش خارج کردن انگشت اضافی توسط عمل جراحی و
به وسیله پزشک است.
مهرداد منصوری- متخصص ارتوپدی
منبع : الو دکتر