در گروه پلی‌فنول‌ها، فلونوئیدها قرار دارند که حاوی کاتچین‌ها (از انواع آنتی‌اکسیدان‌ها) هستند. یکی از قوی‌ترین کاتچین‌ها epigallocatechin-3-gallate (EGCG)هستند که در چای سبز یافت می‌شوند. اثبات شده که این ماده موجود در چای سبز تاثیر فوق‌العاده مثبتی بر روی بسیاری از بیماری‌ها و حالات جسمی و روحی افراد دارد.
بر اساس مطالعاتی که سابقا صورت گرفته بود، چای سبز بر روی یک سری مولکول‌های عصبی تاثیر گذاشته، رشد و گسترش سلول‌های سرطانی را متوقف میکند. همچنین موجب توقف خون‌رسانی به سلول‌های سرطانی می‌شود.
EGCG از خواص آنتی آنژیوژنیک و ضدسرطانی برخوردار است و شرایطی را برای بدن فراهم میکند تا سلول‌های سرطانی به شیمی‌درمانی پاسخ مثبت دهند. بعلاوه تحقیقات نشان داده که EGCG از تصلب شرائین، ورم سینوس‌های مغزی، حملات قلبی و لخته شدن خون که منجر به سکته مغزیست، جلوگیری میکند و همه اینها به دلیل توانایی این ماده در متعادل‌سازی حرکت خون سرخرگ‌ها و بهبود جریان خون در رگ‌هاست.
چای سبز و خاصیت کاهش فشار خون به طور طبیعی
تحقیقات اخیر در این زمینه بر یافته‌های پیشین صحه گذاشته و مزایای چای سبز بر سلامتی را تائید میکند. پس از تجزیه و تحلیل ۲۵ مورد که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، بر روی آنها آزمایشاتی صورت پذیرفت و نتایج امر در نشریات مختلفی انتشار یافت از جمله مجله بریتانیایی تغذیه در ۵ اکتبر، نتایج به قرار زیر بود: فشار خونِ آن دسته از افرادی که به طور مداوم چای سبز مصرف می‌کنند، به طور قابل توجهی بهبود یافته است. همچنین این گزارش در روزنامه تایمز نیز به چاپ رسید.
“پس از ۱۲ هفته نوشیدن چای سبز، تا ۲.۶mmHg در حالت انقباض قلب و ۲.۲ mmHgدر زمان استراحت بین دو تپش قلب، از میزان فشار خون کاسته می‌شود. این نتایج به طور چشمگیری پس از مصرف چای سبز مشاهده شده، در حالی که چای سیاه در رتبه دوم چنین تاثیراتی قرار دارد.
کاهش ۲.۶ mmHg از میزان فشار خون در حالت انقباض قلب به معنای کاهش ۸ درصدی از میزان خطر سکته مغزیست، ۵ درصد کاهش تصلب شرائین شاهرگ‌ها که منجر به فوت می‌شود و ۴٪ کاهش در تمامی موارد مرتبط با فشار خون منجر به فوت.
اگرچه به طور قطع نمی‌توان گفت چه مقدار چای برای بهره‌گیری از تمام مزایای آن کفایت میکند، آمار منتشر شده در تحقیقات پیشین، بین ۳ تا ۴ فنجان چای سبز را در روز پیشنهاد می‌کرد.
به عنوان مثال در مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۷ بر اساس شواهدی صراحتا اعلام شد که نوشیدن ۳ فنجان چای یا بیشتر در روز – در این مورد خاص چای سیاه – خطر انسداد رگ‌هایی که منجر به حملات قلبی می‌شوند را کاهش می‌دهد.
در موارد مشابهی نیز نشان داده شد که نوشیدن ۳ تا ۴ فنجان چای سبز در روز، سلامت قلب و رگ‌های مرتبط با قلب و عروق را افزایش می‌دهد که این خاصیت را مدیون تعادل فشار خون در رگ‌ها و محافظت از خون در برابر لخته شدن است.
چای سبز و خواص آن در بهبود مرض چاقی، دیابت و آلزایمر
به نظر می‌رسد ترکیبات خاص و مغذی موجود در آن، پتانسیل نامحدودی در حفظ سلامت بدن دارد و کاتچین‌ها فقط بخش کوچکی از آن محسوب می‌شوند. خوشبختانه چای سبزِ با کیفیت، منبعی فوق‌العاده از آنتی‌اکسیدان است که آنها را به آسانی در دسترس قرار می‌دهد.
علاوه بر مزایای موثر بر روی سیستم گردش خون، مطالعات پیشین نشان داد که EGCG موجود در چای سبز به طور خاص بر روی متابولیسم چربی‌ها تاثیر داشته و به همین دلیل خاصیت چربی‌سوزی دارد و از چاقی جلوگیری میکند.
در سال ۲۰۱۰ مطالعاتی که به ارزیابی پتانسیل EGCG در ارتباط با کاهش وزن پرداخته بود، نشان داد که مصرف چای سبز خاصیت چربی‌سوزی را تا ۳۳٪ افزایش می‌دهد. EGCG هم مانع از رشد سلول‌های چربی در بدن شده و هم به دفع چربی‌ها کمک شایانی میکند و بدین ترتیب مانع از اضافه وزن می‌شود. مرض چاقی و دیابت تقریبا دو یار جدایی‌ناپذیرند و هر چیزی که برای یکی از آنها مفید باشد برای دیگری نیز مفید خواهد بود.
در واقع در یکی از مطالعات انجام شده بر روی حیوانات مشخص شد که تاثیر EGCG برای کاهش شاخص قند خون موش‌های مبتلا به دیابت عملکردی مشابه انسولین دارد و به پیشنهاد آنها چای سبز، به ویژه عصاره چای سبز با کیفیت، در پیشگیری و درمان دیابت مفید است.
محققان دریافته‌اند که چای سبز پتانسیل عملکرد مغز را بهبود می‌بخشد و از زوال مغز که با پیری در ارتباط است، پیشگیری میکند.
مخصوصا EGCG مانع از تولید پروتئین بتاآمیلوئید در بدن می‌شود که اگر در مغز انباشته شود، صدمات جبران‌ناپذیری به عصب‌ها زده و در درازمدت منجر به زوال مغز می‌گردد، از جمله حالاتی که در بیماری آلزایمر دیده می‌شود.
بر اساس نتایج تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۵ منتشر شد، محققان EGCG خالص را به موش‌هایی که به طور ژنتیکی مستعد زوال مغز بودند تزریق کردند؛ نتایج دال بر آن بود که خطر ابتلا به آلزایمر در آنها تا ۵۴٪ کاهش یافت.
چای سبز و خواص دیگر
کاتچین‌های موجود در چای سبز از پاره شدن مویرگ‌های داخل چشم و دیگر بیماری‌های مرتبط با چشم جلوگیری میکند. در یکی از تحقیقات انجام شده، محققان بافت چشم موش‌هایی که به آنها چای سبز می‌دادند را تجزیه تحلیل کردند و متوجه شدند که بافت‌های چشم از قبیل عدسی و شبکیه، کاتچین‌های موجود در چای سبز را جذب میکند.
مطابق با نظر مولف، اکسیداتیو موجب اختلالات بیولوژیکی مانند صدمه به ژن‌های وراثتی و فعال کردن آنزیم‌های پروتئینی می‌شود که به بافت سلول‌ها صدمه زده یا عملکرد آنها را مختل میکند و در نهایت منجر به بیماری‌های چشمی می‌گردد.
کاتچین موجود در چای سبز:
خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می‌دهد
التهابات و دردهای ناشی از آرتروزهای روماتوئیدی را التیام می‌بخشد
خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی را تقلیل می‌دهد
سلامت لثه‌ها را افزایش می‌دهد
موجب بهبود سیستم گوارشی می‌شود
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۰۸ نشان داد که روغن گیاهی عصاره چای سبز در درمان زگیل‌های تناسلی و اطراف مقعد موثر است. زگیل‌های تناسلی و مقعدی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی است و دیگر درمان‌های طاقت‌فرسا تاثیر چندانی بر روی آنها ندارند.
محققان بیش از ۵۰۰ نفر بزرگسال که از وجود بیش از۳۰ زگیل تناسلی رنج می‌بردند را آزمایش کرده و به برخی از آنها کاتچین و به برخی دیگر دارونما دادند. ۵۷٪ بیمارانی که کاتچین مصرف کرده بودند، زگیل‌هایشان به طور کامل از بین رفته بود، در حالی که در گروه کنترل فقط ۳۴٪ از بیماران درمان شده بودند.
چای سبز با کیفیت، سبز رنگ است
انواع نامحدود چای سبز در بازار موجود است، من به شما دو نوع چای توصیه می‌کنم. دو نوع از محبوب‌ترین انواع آن به اعتقاد من، پودر چای سبز Matcha و چای Tulsi- گیاه دارویی قدرتمندی که فواید فوق‌العاده‌ای دارد- است.
به طور کلی بر روی چای سبز حداقل، فرایندهای عمل‌آوری صورت می‌پذیرد و به همین دلیل حاوی مقادیر زیادی EGCG میباشد. برخلاف چای‌های دیگر که مجبورید آنها را خیس و صاف کنید، پودر چای سبز را مستقیما داخل آب می‌ریزیم.
پودر چای سبز Matcha صد برابر چای‌هایی که در کارخانه تولید می‌شود، حاوی EGCG میباشد و از آنجایی که شما برگ خالص چای سبز را مصرف می‌کنید، درهر فنجان چای سبزی که می‌نوشید تمام خواص آن را دریافت می‌کنید.
چای سبز علاوه بر اینکه منبعی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هاست، حاوی ویتامین A،B،D،E، B5،H و K، منیزیم و مواد معدنی دیگر مانند روی، کروم و سلنیوم میباشد. یکی از راه‌های تشخیص هوشمندانه کیفیت چای سبز این است که چای حقیقتا سبز باشد. اگر چای سبز شما بیشتر متمایل به قهوه‌ای بود تا سبز، به احتمال قوی اکسید شده است که بسیاری از ترکیبات ارزشمند آن صدمه دیده و یا حتی از بین رفته است.
برای افزایش خاصیت چای سبز، کمی آب لیموی تازه به فنجان خود بیافزایید. تحقیقات پیشین نشان داده بود که اضافه نمودن ویتامین C به طور قابل توجهی تاثیرات کاتچین را افزایش داده و قدرت جذب آن را افزایش می‌دهد. در واقع مرکبات میزان جذب کاتچین را تا ۵ برابر افزایش می‌دهند و موجب می‌شود کاتچین موجود در چای سبز ابراز وجود کند!
چای سبز نقش عمده‌ای در برنامه غذایی سالم ایفا میکند
اگر از نوشیدن چای سبز لذت می‌برید، هرطور شده تعداد فنجان‌های مصرفی خود را افزایش دهید. چای سبز خود را بدون افزودن شکر، شیر و یا هر گونه افزودنی دیگری میل کنید (فقط مرکبات مجاز است) زیرا افزودن آنها تاثیرات معکوسی به همراه خواهد داشت. یک‌بار دیگر می‌گویم که چای سبز حاوی بیشترین میزان EGCG میباشد و به اعتقاد من بعد از آب، چای سبز با کیفیت مفیدترین نوشیدنی است.
یکی دیگر از فوق‌العاده‌ترین انتخاب‌ها می‌تواند، چای سبز نعنایی باشد که سرشار از آنتی‌اکسیدان است. ترکیبات شیمیایی پیچیده و خاص این گیاه خوشبو از مزایایی بهره‌مند است که خیلی فراتر از انواع دیگر چای‌هاست. چای نعنایی حاوی هزاران ترکیب مفید فتو‌شیمیایی است که از خواص زیادی برای حفظ و بهبود سلامت برخوردار است.
عملکرد متقابل این ترکیبات و پتانسیل آنتی‌اکسیدانی آنها موجب تنظیم هورمون‌ها و افزایش سیستم ایمنی شده، با استرس مبارزه کرده و سلامت عمومی بدن را از روش‌های مختلفی افزایش می‌دهد :
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- خواص آرامش‌بخشی و رفع استرس‌های گاه و بی‌گاه
- بهبود متابولیسم و حفظ سلامت آن
- تنظیم شاخص قند خون در حد سلامت
- تنظیم میزان کلسترول
منبع: www.healthmag.ir
