( دیروز دو نفرو تو خیابون دیدم،چقدر میخندیدن،چقدر خوش بودن،چقدر از با هم بودن لذت میبردند،چقدر خوبه که تنها نیستن و همدیگرو دارن،چقدر …) این کلمات ممکن است روزانه برای خیلی افراد در ذهن شان تکرار شود و یا پیش کسی درد و دل کنند و آن ها را بگویند.احساس تنهایی درد بدیست،اما واقعا چرا احساس تنهایی میکنیم؟
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که فقط موقعیت اجتماعی ما روی احساس تنهایی تاثیر نمی‌گذارند. بلکه ژن‌های مادرزادی ما هم بر احتمال تنها بودن تاثیرگذار هستند.
محققان به دقت یکی از پژوهش‌های بهداشت و سلامت در آمریکا را مطالعه کردند. این پژوهش روی ۱۰۷۶۰ فرد ۵۰ ساله و بیشتر انجام شد. آنها به دنبال ارتباطی بین ژنتیک و تنهایی می‌گشتند.
محققان بر مبنای آن داده‌ها، برآورد کردند که بین ۱۴ تا ۲۷ درصد خطر تنهایی در طول عمر می‌تواند ژنتیکی باشد. این تیم همچنین DNA شرکت‌کنندگان را هم مقایسه کرد تا به دنبال هر گونه رابطه‌ای بین احساس تنهایی و بعضی از موارد ژنتیکی بگردد.
آبراهام پالمر از دانشگاه کالیفرنیا و تیمش حالا به این فرضیه رسیده‌اند که تنهایی می‌تواند یک سیستم هشدار بیولوژیکی باشد. وقتی ما به اندازه‌ی کافی تعاملات اجتماعی مورد نیازمان را در زندگی دریافت نمی‌کنیم، این زنگ اخطار در بدن‌مان به ما هشدار می‌دهد.
هنوز در این زمینه باید تحقیقات بیشتری انجام شود. اما این پژوهش به مجموعه شواهدی اضافه شده که نشان می‌دهند بعضی از ما به طور مادرزادی گرایش بیشتری به احساس تنهایی داریم.
منبع : الو دکتر
