پرولاپس بند ناف
اغلب با پارگی پرده‌های مایع درون شامه همراه است با پارگی پرده‌ها جنین به سمت پایین و به داخل حفره لگن حرکت میکند و به طناب نافی فشار وارد میکند در نتیجه خونرسانی به جنین دچار اختلال می‌شود.
تشخیص
در صورتی که بدنبال پاره شدن یا پاره کردن پرده‌های درون شامه و برون شامه ، اختلال در تعداد ضربان قلب جنین ایجاد شود باید به فکر سقوط بند ناف بود اختلالاتی همچون کاهش ضربان قلب بصورت پایدار و یا شیوع کمتر متغیر وجود دارد.
درمان
بدنبال تشخیص پرولاپس بند ناف، باید تمامی اقدامات لازم برای جلوگیری از فشرده شدن بند ناف توسط عضو نما صورت گیرد، بنابراین بیمار باید در وضعیت پوزیشن ترندبرلینگ قرار گیرد. عضو نما تا آنجا که ممکن است بالا رانده می‌شود و تا زمان وضع حمل به بالا نگه داشته می‌شود. با کمک سونوگرافی وجود فعالیت قلب جنین ثابت می‌شود درصورتی که فعالیت قلب وجود داشته باشد سزارین درمان انتخابی است اگر به کمک سونوگرافی فعالیت قلب جنین مشاهده نشود و قرار جنین طولی باشد بهتر است وضع حمل طبیعی صورت گیرد.