یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار بر روی شخصیت افراد ، میزان اعتماد به نفس آن هاست. اعتماد به نفس در دوران کودکی تا حد زیادی شکل می گیرد و اگر فرد در این سن به حد کافی اعتماد به نفس نداشته باشد ، در آینده دچار مشکلات اجتماعی خواهد شد.
دلتان می خواهد اعتمادبه نفس فرزندتان را تا آسمان هفتم بالا ببرید؟ کافی است به این توصیه های ایمنی عمل کنید و خیرش را ببینید:
تقویت مثبت:
اگر فرزندتان کار جالبی انجام داد، دائم آن را جلوی روی خودش برای دیگران با آب و تاب فراوان تعریف کنید تا تشویق شود و سطح اعتمادبه نفسش بالا رود و سر به کهکشان ها بزند. مثلا: «این وروجک امروز گوش عمو امیرشو چنان گازی گرفت که بیچاره کم مونده بود از ترس فرار کنه…قاه…قاه…قاه…»
آموزش همدلی:
اجازه دهید فرزندتان معنای همدلی با دیگران را بیاموزد. مثلا وقتی از کنار یک کودک خیابانی رد می شوید، برای فرزندتان توضیح دهید مواظب باشد لباسش خاکی و کثیف نشود و سپس کودک را به او نشان دهید و بگویید: «ببین این بیچاره چند روزه دستاشو نشسته مریض می شه! تو که نمی خوای مثل اون طفلکی کثیف باشی؟»
هنر گوش کردن:
کودکان نیاز دارند شنیده شوند. اگر فرزندتان در جمع خواست حرفی بزند، ساکت شوید و همه را دعوت کنید سکوت اختیار کنند و سراپا گوش شوند. اگر هم حس کردید کسی از حرف زدن طولانی و بی وقفه فرزند دلبندتان خسته شده و خدای ناکرده دارد دهن دره می کند، به او چشم غره بروید و نچ نچ کنید تا بداند خیلی بی ادب تشریف دارد.
ارزش قائل شدن برای نظرات:
فرزندتان را تشویق کنید عقاید خود را بی پرده بیان کند تا عزت نفسش تقویت شود. مثلا از او بپرسید: «عزیزم! تلویزیون چند اینچ بخریم بهتره؟» اگر احیانا همسرتان وسط سوالتان دوید که: «مگه این تلویزیونی که داریم چشه؟، به او بگویید: «تو دیگه حرف نزن» و از فرزندتان بخواهید نظرش را در این رابطه و سایر رابطه ها بیان کند تا بداند برای حرف او چقدر ارزش قائلید و از این همه مهر و صفا در محیط گرم خانواده ذوق زده شود.
مقررات منطقی:
سعی کنید انتظارات معقولی از او داشته باشید. به کودک ۱۴ ساله نباید یادآوری کرد اتاقش را مرتب کند. چون خسته و سرخورده می شود و می رود خودکشی می کند یا حداقل معتاد می شود. اگر مدام در مورد نامرتبی اتاقش سرکوفت بزنید، در حقیقت عزت نفس او را زیر سوال برده اید. به جای این کار، کمی به خودتان زحمت بدهید و اتاق را مرتب کنید. خواهید دید کودک ۱۴ ساله تان لبخند می زند و از اینکه جایی برای نشستن در اتاقش باز شده، به خود می بالد و اعتماد به نفس او مدام بالا می رود.
درباره دیگران حرف زدن:
در حضور کودکتان، درباره دیگران صحبت کنید تا دیدش گسترده شود. مثلا چاقی مفرط زن همسایه یا دست و پا چلفتی بودن باجناق اکبر آقا یا قوز دماغ زیور خانم را به بحث عمومی بگذارید و از اعضای خانواده بخواهید درباره آن نظر بدهند و بخندند. این امر علاوه بر ایجاد لحظات شاد و فرحبخش در محیط خانه، سطح اطلاعات پزشکی و علمی کودک را بالا می برد و باعث می شود یک بعدی بار نیاید.
هیجان، چاشنی زندگی: کودکان، اتفاق های غیرمنتظره و شگفت انگیز را دوست دارند. یک سرعت غیر مجاز، یک ویراژ روی پیچ خطرناک یا یک خرید بدون رعایت نوبت، می تواند آنها را هیجان زده کند. صورت های شاد و هیجان زده آنها وقتی چراغ قرمز را رد می کنید یا وسط صف صندوق مغازه خودتان را جا می کنید یا وقتی کیسه زباله را از پنجره اتومبیل به خارج پرتاب می کنید واقعا دیدنی است و به لحظاتشان رنگ شادی می دهد.
اطلاع رسانی:
موفقیت های تحصیلی چشمگیر و شاهکارهای هنری فرزندتان را به اطلاع دوستان و فامیل و در و همسایه برسانید. نقاشی های آبرنگ او را قاب و به سالن پذیرایی آویزان کنید. از او بخواهید تمام آموخته های کلاس موسیقی و سرودش را از اول تا آخر برای حاضران یک نفس اجرا کند. این روزها مردم بیکارند و دوست دارند در جریان موفقیت های فرزندان مردم قرار بگیرند و به این وسیله غرق در لذت و شادی می شود و عزت نفس آنها را مقادیر معتنابهی بالا ببرند. پشت ورقه های امتحانی فرزندتان برای اعضای فامیل?نامه بنویسید و موفقیت های تحصیلی آنها را به رخ در و همسایه بکشید. بگذارید کودکتان از توجه اختصاصی به خود لبریز شود و اتکا به نفسش روزبه روز و ساعت به ساعت بالا رود، امری که والدین ما از من و شما دریغ کرده اند، چه بسا شاید به این دلیل که آنها «زندگی مثبت» نمی خواندند!
