خواب دیدن همیشه یکی از علامت سوال های ذهن بشر بوده است ، از هزاران سال پیش تا کنون بسیاری افراد در این زمینه تحقیقات گسترده ای انجام داده اند ، اما همچنان مشخص نیست که منشاء خواب رویا چیست و تا چه مقدار به حقیقت نزدیک است.
از ساخت فیلم ها و محصولات سرگرمی محور با توجه به مضمون دستکاری رویا یا پیاده سازی یک نمونه تقلبی گرفته تا مواردی همچون خواندن ذهن انسان و دیدن رویای فرد خاصی از جمله مواردی محسوب می شود که در نظر هر مخاطبی فقط به صورت آثار علمی ـ تخیلی شکل می گیرد.
با این حال هر روزه علم پیشرفت کرده و داستان های علمی ـ تخیلی گذشته تبدیل به واقعیت های امروزی می شود. همچون سفر به ماه که زمانی فقط در ژانر داستان های فانتزی قرار می گرفت و در ادامه به یکی از دستاوردهای قابل ملاحظه انسان ها تبدیل شد، اکنون دیدن و تشخیص رویای انسان ها در زمان خواب نیز به کمک تحقیق های انجام شده از سوی تعدادی از محققان به واقعیت تبدیل شده است.
رد پای ذهن آشفته
تعدادی از محقق های مشغول در کیوتو ژاپن بتازگی توانسته اند با ساخت سیستمی جالب توجه، رویای انسان ها در زمان خواب را تا حدود خوبی تشخیص داده و تصویری از آن شکل دهند. در این روش که به وسیله دستگاه آزمایش ام.آر.آی (MRI) تعداد زیادی از تصاویر اینترنتی و بررسی دقیق مغز انسان صورت می گیرد، دانشمندان مشغول در مرکز کیوتو توانسته اند به دقت ۶۰ درصدی در تصویرسازی رویای زمان خواب انسان ها دست پیدا کنند.
فرآیند طراحی شده در ظاهر هر چند از ایده جالب و ساده ای پیروی می کند اما سال ها روی آن کار شده تا به مرحله فعلی برسد. طبق گفته محققان، ذهن انسان در طول رویا روندهای مختلفی را بازسازی می کند که قابل پیش بینی است. روندها یا بهتر است بگوییم الگوهایی که هرچند قابل پیش بینی است اما تعداد بسیار آنها نیازمند پردازش های سنگینی است. در ابتدای کار فرد مورد نظر در زمان بیداری داخل یک دستگاه ام.آر.آی قرار گرفته و جریان های خونی مغز وی مورد بررسی قرار می گیرد. این در حالی است که موازی با بررسی جریان های خونی الگوهای تصویرسازی به کمک رایانه های خاصی ضبط شده و با جریان خونی معادل سازی می شود.
در ادامه رایانه مورد نظر با جستجو در فضای اینترنت سعی کرده برای تجسم ذهن انسان در بازه های مختلف تصاویر مناسبی را دریافت کرده و ذخیره کند. این تصاویر به مرور زمان افزایش یافته و پایگاه داده عظیمی را شکل داده اند که شامل موارد بسیار متنوعی می شود. در ادامه این شرایط برای سه فرد مختلف در زمان خواب پیاده سازی شده است. هر کدام از این افراد به مدت سه ساعت در شبانه روز به طول ده روز داخل دستگاه ام.آر.آی قرار گرفته و در طول زمان خواب، مورد بررسی قرار گرفته اند. هر کدام از این موارد آزمایشی به یک الکتروانس فالوگرافی متصل شده تا جریان الکتریکی ذهن هر کدام از آنها مورد بررسی قرار گرفته تا مرحله ای از خواب که مورد آزمایشی در آن قرار دارد، مشخص شود.
تصویر رویای انسان
طولانی ترین رویاها در مرحله ای از خواب شکل گرفته است که چند ساعت از شروع خواب گذشته و فرد به نوعی حس های اولیه خود را در اختیار ندارد. این در حالی است که نوع دیگری از رویاها که در بیشتر مواقع شبیه به توهم های ناگهانی است در بازه ای شکل می گیرد که مورد آزمایشی تازه به خواب رفته است.
یکی دیگر از مراحل آزمایش که برای تشخیص الگو ها انجام شده است، در زمان حضور فرد در مرحله اصلی خواب یا همان مرحله توضیح داده شده در ابتداست. درست چند دقیقه بعد از شروع رویاها محققان مورد آزمایشی را بیدار کرده و در رابطه با رویای او سوالاتی را مطرح می کردند تا با تشخیص الگوها و ارتباط آنها به موارد مختلف پیش بینی یا بهتر است بگوییم تصویرسازی بهتری را شکل دهند.
این روند برای دفعات متوالی اجرا شده و در نهایت محققان توانسته اند با دریافت تصاویر بسیاری از اینترنت و ایجاد ارتباط بین آنها و رویاهای مختلف تصویر مناسبی را شکل دهند که در ۶۰ درصد از موارد به صورت دقیق کار می کند.
قابل توجه ترین نکته موجود مربوط به رویاهایی می شود که جنبه شخصی داشته و به نوعی از مواردی تشکیل می شود که به وسیله تصاویر دریافتی از طریق اینترنت قابل تصویرسازی نیست. با این حال این روش جدید می تواند به عنوان یکی از پیشرفت های چشمگیر در این شاخه از علم پزشکی شناخته شود که در طول این سال ها محققان ژاپنی به آن دست پیدا کرده اند.
