mint-julep-4-760x400

 

برخی اوقات خارش های شدید حتی ممکن به زخم کردن پوست می کند و انسان را کلافه و سردرگم می سازد.نعناع، ریحان، بابونه، رزماری، اسفناج و آویشن از جمله گیاهانی هستند که برای نرم کردن پوست و بهبود خارش می توان از آنها استفاده کرد.

اعتقاد طب سنتی این است که خشکی پوست در میان افرادی با مزاج های «گرم وخشک» و «سرد و خشک» شایع تر است. غلبه سردی و خشکی در این افراد باعث خشکی بیشتر پوست و در نتیجه، خارش خواهد شد. ضمن اینکه مصرف خوراکی هایی با مزاج های گرم و خشک و سرد و خشک هم می تواند خشکی و خارش پوست را تشدید کند.

معمولاً مرکز تنظیم خشکی ها در بدن، کبد است. یعنی خشکی پوست و خارش های آن در اغلب موارد با افزایش رطوبت کبد از بین می رود یا تا حد زیادی تخفیف پیدا می کند. برای افزایش رطوبت کبد و درمان خارش، دو روش مصرف دارو و اعمال یداوی در طب سنتی وجود دارد. اعمال یداوی شامل ماساژها و حجامت می شوند.

عرق کاسنی یا عرق شاه تره که خوشبختانه در کشور ما هم به وفور پیدا می شوند هم می توانند حرارت کبد را پایین بیاورند و تا حد زیادی جلوی خارش های پوستی و خشکی آن را بگیرند. مصرف این دو عرق در افرادی با مزاج گرم و خشک، می تواند به سرعت رطوبت کبد را افزایش دهد اما افرادی که مزاج سرد و خشک دارند هم می توانند از عرق کاسنی و شاه تره برای رفع خارش های خود استفاده کنند اما در کنار آن ها باید خوراکی های دیگری مانند روغن زیتون و عسل هم بخورند.

نکته دیگر درباره اصول پیشگیری یا درمان های موضعی برای رفع خشکی و خارش پوست در طب سنتی است. برای این منظور می توان نقاطی از بدن را که دچار خارش است یا پوستش خشک می شود، با انواع روغن های موضعی مانند روغن زیتون، بادام شیرین یا گل بنفشه ماساژ داد.

این روغن های موضعی باعث افزایش رطوبت در سطح پوست می شوند و استفاده از آن ها برای همه گروه های سنی مناسب است. اگر دقت کرده باشید، در بیشتر مرطوب کننده های صنعتی هم از روغن بادام شیرین استفاده می شود و دلیل آن، همان افزایش رطوبت و کاهش خارش ناشی از خشک شدن پوست بدن است. در نهایت باید به این نکته هم اشاره کنم که بهترین راه درمان سنتی خشکی و خارش پوست، در مواردی که به این درمان ها جواب نمی دهد، انجام حجامت است؛ مخصوصاً حجامت کبد به وسیله پزشکان طب سنتی یا پزشکانی که دوره های طب سنتی را گذرانده اند.

درمان خشکی پوست در پاییز و زمستان نعناع، ریحان، بابونه، رزماری، اسفناج و آویشن از جمله گیاهانی هستند که برای نرم کردن پوست می توان از آنها استفاده کرد.

در مورد راه های درمان خشکی پوست با استفاده از طب سنتی می توان به گیاهان و سبزی های زیر اشاره کرد: که

ریحان: نیز برای رفع جوش و لک های پوستی موثر است و خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی دارد.
گیاه رزماری با خاصیت تقویت کنندگی و ضد عفونی کنندگی جریان خون را در مویرگ های خون بهبود می بخشد که برای تازگی پوست توصیه می شود.
گیاه آویشن که به یک گیاه ضد باکتری قوی معروف است برای مقابله با آکنه و اگزمای عفونی مفید است و مصرف آن در فصل پاییز و زمستان توصیه می شود.
مصرف گیاه بابونه با خاصیت ضد قارچی، نرم کنندگی و پاک کنندگی یکی از بهترین گیاهان برای مقابله با التهاب و آرام کردن پوست است.

علاوه بر این، استفاده از برخی ماسک های طبیعی برای درمان خشکی پوست کاربرد دارند، مانند:
ماسک عسل و روغن بادام. برای تهیه این ماسک باید ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری عسل طبیعی را با ۳ تا ۴ قاشق غذاخوری روغن بادام شیرین مخلوط کرد و روی حرارت گذاشت تا کمی گرم شود. سپس مقدار بسیار کمی بابونه به آن افزود. این ماسک باید به مدت ۳۰ دقیقه روی نواحی خشک پوست بماند.
برای درمان خشکی پوست در پاییز و زمستان باید از میوه های این فصل ینز کمک گرفت مثلاً می توان از خرمالوی رسیده برای تهیه ماسک پوست استفاده کرد. در این ماسک یک قاشق روغن زیتون را با خرمالو مخلوط و روی پوست می توان گذاشت.