بخشیدن خود و کنارآمدن با روحیات شخصی بسیار مهم و حائز اهمیت است باید بر احساساتی همچون شرم، سرزنش، احساس گناه و ترس غلبه کنیم و خود را ببخشیم و با روحیات خود کنار بیاییم در صورت عدم بخشش مشکلات رفتاری زیادی در ما پدید خواهد آمد توانایی اعتماد به خود با بخشش فردی میسر خواهد شد به خودتان علاقه مند باشید و از تقصیرات خود بگذرید .
دانستن اینکه چگونه باید خود را ببخشید، بسیار مهم است. بخشیدن خودتان یکی از بهترین راهحلها برای رفع مشکلاتتان است. لوئیس اسموس میگوید: «بخشیدن یعنی آزاد کردن یک زندانی و دانستن اینکه در چه زندانی خود را محبوس کرده بودید». کارول کینگ میگوید: «وقتی که خود را میبخشید، به بخشی از خودتان اجازه رفتن میدهید، بخشی که شما را در دایرهای از شرم، سرزنش، احساس گناه و ترس محبوس کرده بود. این بخش از شما در واقع همان «من» شماست که هیچگاه حاضر به ترک شما نخواهد بود.»
جادوی بخشیدن خودتان
دلیل عمده مشکلات مردم در مقاطع و مراحل مختلف از زندگیشان عدم توانایی برای بخشیدن خود است. عدم بخشش خودتان، رفتارهای ناخوشایند دیگری را در پی دارد مثلاً:
توانایی اعتماد به خود و دیگران را از شما میگیرد. احساس راحتی و آرامش را از شما سلب میکند.
وقتی که اتفاقات خوشایندی رخ میدهند، نمیتوانید آنها را بپذیرید و تحسین کنید. متقابلاً نمیتوانید از تحسین و تمجید و پذیرفته شدن از جانب دیگران لذت ببرید. احساس بیارزشی میکنید و عزت نفستان کاهش مییابد. در برابر دیگران و خودتان حالتهای هجومی میگیرید (از نظر ذهنی- عاطفی، کلامی و فیزیکی)
به اجر ندادن به دیگران و خودتان عادت و روابط خود را مسموم میکنید. دچار مشکلات مالی میشوید. قدرت اندیشه خود را از دست میدهید. دچار افکار، احساسات و رفتارهای مخرب هم در مورد خودتان و هم در مورد دیگران میشوید.
همیشه به دنبال تصدیق و تصحیح دیگران هستید. بیشتر در معرض بیاشتهایی، حالت تهوع و سایر موارد مربوط به وزن قرار میگیرید. برای مشکلاتتان مرتباً همهچیز و همهکس را ملامت میکنید. اگر هر یک از احساسات و رفتارهای فوق را تجربه میکنید، یک راهحل وجود دارد، شروع به بخشش کنید.
همه ما در ذهنمان چیزهایی را به طور خودآگاه و ناخودآگاه حفظ میکنیم. میل به بخشش و قدرشناسی خود به خود فرآیند درمان را در شما شروع میکند. فقط باید بگذارید افکار منفی از شما دور شوند.
چگونه خود را ببخشید؟
برخی تمرینها برای این منظور مفید و مؤثرند.
تمرین اول: بعد از آنکه از خواب بیدار شدید و قبل از آنکه شب هنگام دوباره به خواب بروید، روبهروی آیینه بایستید، چند نفس عمیق بکشید و در آیینه عمیقاً به چشمهای خود خیره شوید. با نگاه کردن به چشمهای خود سعی کنید با من درونی خود ارتباط برقرار کنید و با انجام این کار در نهایت صداقت به خود بگویید «من تو را دوست میدارم، من تو را میبخشم. من تو را دوست دارم و تو را میبخشم.»
یک نفس عمیق دیگر بکشید و این جمله را سهبار دیگر تکرار کنید. این روش بسیار ساده است. هر چه بیشتر احساس ناراحتی میکردید به این معنی بود که کمتر خود را دوست داشتید. هر چه با این کار احساس راحتی بیشتری کنید، علاقهتان به خودتان بیشتر میشود. بهتر است که اینکار را هر روز به مدت 30 روز متوالی انجام دهید. 30 روز حداقل زمان است و برای رسیدن به نتیجه بهتر این زمان را بیشتر کنید.
تمرین دوم: لیستی از مشکلات خود را تهیه کنید. مشکلاتی که در حال حاضر درگیر آنها هستید. برگردید به تمام مسائلی که به شما احساس خوب نمیدهند و آرامش را از شما میگیرند و هر آنچه که شما را دعوت به جنگ میکند. آنها را در خود نگه ندارید و همه را بنویسید.
بعد از نوشتن لیست، بالای کاغذ بنویسید «من همه این چیزها را بخشیدم و رها کردم» حالا از روی لیست با صدای بلند بخوانید: «من متأسفم، لطفا مرا به خاطر آنچه که در درونم بود ببخش. متشکرم و دوستت دارم.» یک نفس عمیق دیگر بکشید. هر بار که به لیست خود چیزی اضافه میکنید، همین کار را تکرار کنید با این کار خودتان را میبخشید و مسئولیت کامل کارهایتان را در زندگی به عهده میگیرید.
با به عهده گرفتن مسئولیت همه کارها احساس قدرت میکنید تا از نو شروع کنید و خود را تغییر دهید. وقتی که از بخشش دیگران امتناع میکنیم، در واقع خود را اسیر رنج و درد میکنیم. ما خود را در کانون رنجهای روانی قرار میدهیم، بدخواب و افسرده میشویم ولی کسی که ما را آزرده است این احساسات را ندارد.
خودتان را تغییر دهید
سرزنش کردن خود و دیگران هیچ فایدهای ندارد. وقتی راه بخشش را باز میکنیم و هنگامی که تغییر میکنیم، دیگران هم تغییر میکنند. وقتی نگرش خود را نسبت به دیگران عوض میکنیم، آنها هم شروع به تغییر رفتار میکنند. اگر بخشیدن دیگران مشکل است، بخشیدن خود به مراتب دشوارتر خواهد شد.
افراد زیادی در طول زندگیشان به دلیل برخی کوتاهیها، خود را تنبیه روحی و جسمی میکنند. آنها خود را لایق سلامتی و خوشبختی نمیدانند و از این راه شروع به آسیب رساندن به خود میکنند. برای داشتن ذهن سالم باید تلاش فراوان کرد. با نبخشیدن خود، در احساس گناه ماندن را انتخاب میکنیم و خود را در رنج روحی بیشتری قرار میدهیم.
نباید به خاطر اشتباهات گذشته احساس تباهی و بیهودگی کنیم. ما با نبخشیدن دیگران، افراد را در ذهن خود زندانی میکنیم و با فکر کردن به آنها، بزرگشان میکنیم و انرژی خود را بیهوده هدر میدهیم. به جای آنکه به آزار روح خود مشغول باشیم و اعتماد به نفس خود را بخشکانیم، باید رها کردن را بیاموزیم.
وقتی که خود را نمیبخشید یعنی صدها بار آن اشتباه را در ذهن تکرار و احساس گناه را تشدید میکنید و این شیوه یعنی «کشتن خود به دست خود»
بخشش هدیهای است که شما به خودتان میدهید
شما ارزش عشق، شادمانه زیستن و لذت بردن از زندگی را دارید. در خودتان شهامت و قدرت پذیرش اشتباهاتتان را به وجود آورید و تمرین کنید تا از زاویهای مثبت به زندگی نگاه کنید افرادی که خود و دیگران را راحتتر میبخشند، کمتر دچار افسردگی، خشم، اضطراب و ناامیدی میشوند و فشار کمتری به دستگاههای مختلف بدن آنها و از جمله سیستم ایمنیشان وارد میشود.
این افراد شادترند و آزادتر زندگی میکنند، چرا که خود را از رنج و قضاوتهای طاقتفرسا خلاص میکنند و با بخشش آرامش خود را باز مییابند.
زندگی آنلاین