در طول ۲۰ سال گذشته، مطالعات به صورت مکرر الگوی کچلی مردان را با خطر بیشتر سرطان پروستات پیوند دادهاند.
این همبستگی از آن رو معنیدار است که هورمونهای اندروژن در ریزش مو و ابتلا به سرطان پروستات نقش دارند. به علاوه، هر دوی این بیماریها تا حدی ارثی هستند.
با این وجود، عوامل خطرساز بیماری که همگی بر آنها توافق دارند همچنان شامل سن بالا، نژاد سیاهپوست، سابقه خانوادگی و جهشهای ژنی مثل جهشهای BRCA هستند.
با این حال یک مطالعه جدید به فوریت این سؤال افزوده: آیا کچلی هم یک عامل خطر است؟ اولین بار است که محققان دریافتهاند کچلی با مرگ ناشی از سرطان پروستات پیوند دارد.
بنابر آنالیز دادههای یک مطالعه ملی متفاوت امریکایی، این خطر در مردان کچل ۱.۵ برابر بیشتر است.
نتایج مطالعه در ژورنال امریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد.
محققان به بررسی اطلاعات ۴۳۱۶ مرد پرداختند که بین سالهای ۱۹۷۱ و ۱۹۷۴ ۲۵ تا ۷۴ سال داشتند و قبلاً به سرطان دچار نشده بودند.
محققان دریافتند که ریسک سرطان کشنده پروستات در مردانی که حتی ذرهای کچلی داشتند ۵۶ درصد بیشتر از بقیه مردان بود. در مردان با سطح کچلی متوسط، این ریسک ۸۳ درصد بیشتر بود
7 صبح