کودکان یک تا چهار ساله رباط های ضعیف و استخوان های تکامل نیافته دارند، به این معنی که مستعد ابتلا به وضعیتی به نام ‘آرنج کشیده شده’ (nursemaid’s elbow) یا دررفتگی آرنج هستند؛ با بزرگ شدن کودکان، بدن آنها کمتر مستعد این آسیب است.
آرنج قسمت فوقانی و پایینی استخوان های بازو را به هم متصل می کند و در کودکان، امکان دررفتگی رباط های (لیگامان ها) اطراف سر آرنج وجود دارد.
وضعیت آرنج کشیده شده یا دررفتگی آرنج نیز زمانی ایجاد می شود که رباط ها دچار دررفتگی و یا پارگی می شوند که در برخی مواقع، حتی بر اثر اعمال یک نیروی جزئی ایجاد می شود.
این آسیب همچنین می تواند به واسطه بالا کشیدن کودکان از ناحیه دست ها، گرفتن و کشیدن بازوی آن ها، غلتاندن ناشیانه آنها در خواب و یا در موارد زمین خوردن ایجاد شود.
به گفته کارشناسان، هر گونه نیروی کششی ناگهانی و اضافی به قسمت فوقانی بازو به طور بالقوه باعث آسیب به مفاصل این اندام می شود.
منبع: جام جم آنلاین
