از روغن آووکادو گرفته تا روغن هسته انگور و روغن کنجد از انواع متنوع روغن های پخت و پز هستند. در اواسط دهه ی 80، استفاده از واژگانی مانند “دوستدار قلب” و “رژیم مدیترانه ای” سبب شد تا انواع گوناگون این روغن ها در قفسه ی فروشگاه ها جای بگیرند.
بعضی روغن ها در حرارت بالای 100 یا 200 درجه فارنهایت، نه ساختار خود را از دست می دهند و نه اکسید می شوند و این به معنی اثر گذاری ساختار شیمیایی آن ها است.
روغن دود می کند، بعد استفاده می کنید؟
درجه حرارتی که روغن در آن شروع به فاسد شدن می کند، به “نقطه دود” معروف است. روغن آووکادو با بالاترین نقطه ی دود، از جمله روغن هایی است که به علت غیر اشتعالی بودن و غنی بودن از ویتامین E خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش و به ایمنی بدن کمک می کند.
از شیشه های تیره برای نگهداری روغن استفاده کنید.
نکته ی مهم دیگر استفاده از بطری های شیشه ای تیره به جای انواع پلاستیکی آن ها است. زیرا این بطری ها از تخریب روغن در برابر نور خورشید محافظت می کنند.
یک قاشق چایخوری از هر نوع روغنی شامل 5 گرم چربی و 45% کالری است. آنچه مهم است، چربی اشباع شده یا اشباع نشده ی روغن است. در واقع بعضی از چربی ها برای بدن کاملاً مفید هستند. مانند روغن نارگیل که دارای چربی اشباع شده ی متوسطی به نام تری گلیسیرید است، که به معنای آن است که این روغن، در برابر اکسیداسیون در دمای بالا مقاوم است که از این نوع روغن ها برای سرخ کردن استفاده می شود
از روغن های محلی و تازه به جای برندهای صنعتی استفاده کنید.
روغن های دیگری مانند روغن زیتون وجود دارند که عصاره ی آن ها از طریق فشار و بدون استفاده از روش های شیمیایی به دست می آیند که این نوع روغن ها برای هر چیزی غیر از پخت و پز مناسب هستند و به خاطر ایمنی و سلامت آن ها امروزه در اکثر فروشگاه ها ی جهان عرضه می شوند و تاکنون روند رو به افزایشی در سبد خانوار های کشاورزی و تعاونی ها داشته اند.
