بیماری سرطان می تواند برای همه عذاب آور باشد. هیچ کس تمایل ندارد صدمه دیدن شخصی که عاشقش است را ببیند. و وزمانیکه بفهمید که آن شخص دارد ناراحت می شود شاید شما هم ناراحت بشوید. این سبب می شود همه عذاب بکشند. برای شخص بیمار، برای اعضاء خانواده و برای شما.
اشکالی ندارد اگر ناراحت باشید و اشکالی ندارد که گریه کنید. گریه کردن به این معنی نیست که شما قوی نیستید، تنها وسیله ایست که بدن شما نشان مي دهد شما غمگین هستید. همه گریه می کنند: دخترها و پسرها، زن و مرد. پس اگر شما هم این احساس را دارید اشکال ندارد.
اشکال ندارد اگر عصبانی باشید
وقتی فردی در خانواده شما سرطان داشته باشد زندگی ممکن است شلوغ تر از حالت عادی باشد. علاوه بر سپری کردن زمان برای کارهایی مانند مدرسه رفتن، فوتبال بازی کردن و اردو رفتن، به برطرف کردن نیاز های فرد بیماری که دوستش داریم نیز باید وقت اختصاص دهيم. رفت و آمدهای بیشتری برای رفتن به بیمارستان برای معاینه و شیمی درمانی باید انجام شود و این باعث می شود که گاهی کارهایی را که دوست دارید را نتوانید انجام دهید و این ممکن است شما را عصبانی کند. گاهی شما ممکن است از دست پدر و مادر، دکتر، یا خدا عصبانی باشید.
اشکال ندارد اگر عصبانی شوید مخصوصا وقتی درک اتفاقات سخت است، اما وقتی گاهي کارهای سرگرم کننده انجام دهید، کمتر عصبانی خواهید بود.
اشکالی ندارد که بترسید
حتی اگر مطالب زیادی در مورد سرطان بدانید، همچنان ممکن است ترسناک باشد. ممکن است هزاران سوال در ذهن شما باشد مانند “اگر حالش بهتر نشد، چه می شود؟ ” یا ” اگر هرگز از بیمارستان به خانه برنگردد، چه می شود؟” و از خودتان می پرسید آیا زندگی دوباره به روال عادی خود برمی گردد یا نه.
داشتن ترس به این معنی نیست که شما بچه هستید، بلکه به این معناست که اتفاقاتی در حال وقوع هستند که درک آنها مشکل است و برای همه ترسناک اند، حتی برای بزرگسالان. به یاد داشته باشید، همیشه می توانید به دیگران بگویید که ترسیده اید.
اشکالی ندارد اگر خوشحال باشید
چیزهای زیادی وجود دارند که وقتی کسی که شما دوستش دارید سرطان دارد، شما را ناراحت و عصبانی می کند و می ترساند ولی همچنان چیزهایی وجود دارد که می توانید بابت آنها خوشحال باشید و خوب است که این را به یاد داشته باشید.
شاید سگتان کاری احمقانه انجام دهد. شاید در مدرسه یک داستان خنده دار بشنوید. شاید در بازی فوتبال یک گل بزنید. وقتی چنین اتفاقاتی می افتند نگران خندیدن و شادی کردن و بالا و پایین پریدن نباشید. شاد بودن شما به این معنی نیست که شما به فرد بیمار اهمیت نمی دهید. فرد بیماری که شما دوستش دارید از این موضوع خوشحال می شود. با تقسیم شادی خود با او، او نیز میتواند لبخند بزند.
حرف زدن کمک میکند
شما گاهی احساس ناراحتی، عصبانیت، ترس و شادی خواهید کرد. از آنجایی که هر فرد با دیگری فرق دارد، ممکن است شما احساسی داشته باشید که دیگران نداشته باشند. ممکن است پسر عموی شما شاد باشد در حالیکه شما ناراحت هستید. ممکن است شما ترسیده باشید در حالیکه خواهرتان غمگین است.
هنگامیکه همه این احساسات در اطراف شما وجود دارند، بهتر است برای درک بهتر همه آنها با یک نفر صحبت کنید. در صورت امکان بهتر است در مورد این موضوع با فرد عزیزی که سرطان دارد صحبت کنید. اما افراد زیادی وجود دارند که دوست دارند بدانند شما چه احساسی دارید مانند پدر و مادر، معلم، افراد فامیل، يك مشاور و یا یک فرد روحانی.
منبع-http://iranpink.com
