پیشگیری ازکار یک مولکول کلیدی پیام رسان در سیستم ایمنی بنام Netrin-1سبب متوقف شدن التهاب مزمن ومقاومت به انسولین مرتبط با چاقی می شود.
در میان یافته های تحقیقات انجام شده این موضوع که مولکول Netrin-1تجمع ماکروفاژهای التهابی را کنترل می کند، یک نتیجه ی کلیدی بود. این مولکول نه تنها ماکروفاژها را بداخل بافت چربی جذب می کند بلکه از عملکرد طبیعی ماکروفاژها در تخریب پاتوژنها و سلولهای چربی ناخواسته جلوگیری می کند. دانشمندان نشان دادند که التهاب کنترل نشده موجب تخریب سرخرگها و ارگانهای حیاتی می شود .
محققین مرکز پزشکی Langoneدر دانشگاه نیویورک دریافتند که ممانعت از عملکرد این مولکول پیام رسان کلیدی از بروز التهاب مزمن و مقاومت به انسولین که به دلیل رژیم های غذایی چرب ایجاد می شود، جلوگیری می کند. نتایج این تحقیق در شماره ی هفته ی اخیر مجله ی Nature Medicineمنتشر گردید.
محققین با انجام آزمایشات بروی بافت های موش و انسان دریافتند که پیام Netrin-1با رشد بافت چربی رو به افزایش است. این گروه قبل از این کشف کردند که Netrin-1بوسیله ی سلولهای پاک کننده ی سیستم ایمنی یعنی ماکروفاژها که تجمع آنها منجر به التهاب می گردد، ترشح می شود.
پرفسور Mooreمحقق ارشد این مقاله می گوید: نتایج مطالعات نشان می دهد که با ممانعت از عملکرد Netrin-1می توان التهاب و مقاومت به انسولین را که با بیماریهای مهم مرتبط با چاقی نظیر آترواسکروز و دیابت نوع 2 مرتبط است، کاهش داده یا معکوس نماید. هدف از این تحقیق البته اجازه دادن به فرآیند التهاب برای انجام وظیفه ی مبارزه ی با عفونت است یعنی کاری که باید انجام دهد درعین حال ممانعت از تولید هر گونه عوارض بیماری در بافت چربی است یعنی کاری که نباید انجام دهد.
یکی از محققین می گوید: در این تحقیق ما برای اولین بار یک پیام شیمیایی که حرکت ماکرفاژها را از بافت چربی به تعویق می اندازد و موجب بروز التهاب مزمن به دلیل چاقی و رژیم های چرب می گردد را کشف کردیم.
بر اساس این یافته ها، مولکول Netrin-1موجب توقف حرکت ماکروفاژها از ادامه ی مسیر خود شده و از اندرکنش آنها با سایر سلولهای سیستم ایمنی جلوگیری می کنند، در حقیقت از انجام وظیفه ی این سلولها که حمل مولکولهای زیان آوری است که در بافت های بیمار تجمع یافته اند، جلوگیری می کند.
پرفسور Mooreمی گوید: ما مستقیماً بر اساس یافته های تحقیقات قبلی خود، کار را دنبال کردیم، در سال 2012 در مجله ی Nature Medicineاعلام کردیم که مولکول Netrin-1یک ماده ی شیمیایی است که در تکوین عصب بصورت فراوان یافت می شود و در سلولهای ماکروفاژ موجود در پلاک های آترواسکروتیک بیش از حد فعال می باشد.
این تیم تحقیقاتی پیش از این نیز نشان داده بود که مولکول Netrin-1با اتصال به یک گیرنده ی پروتئینی به نام Unc5bبه ماکروفاژها متصل می شود.
درآخرین تحقیق، پرفسور مور و گروهش به بررسی چگونگی این وقایع در چاقی و نقش پیام Netrin-1در تجمع ماکروفاژها، بروز التهاب و مقاومت به انسولین پرداختند.
محققین دریافتند که تولید مولکول Netrin-1وگیرنده ی Unc5bدرموشهایی که بمدت 20 هفته تحت رژیم پرچرب بودند، نسبت به موشهای لاغر که تحت رژیم لاغری بودند حدود 50 درصد افزایش یافته است. این نتایج با تهیه ی نمونه های بافت چربی از 12 نفر که نیمی از این افراد چاق بودند و مقایسه ی ماکروفاژها در این نمونه های بافتی بدست آمد. آزمایشات نشان داد مقدار Netrin-1و گیرنده های Unc5bدرنمونه های افراد چاق نیز پنجاه درصد بیش از افراد لاغر است. در آزمایشات بعدی دانشمندان با افزودن اسید چرب پالمیتات که با چاقی ارتباط دارد و تصور می شود التهاب را تحریک می کند، به محیط کشت ماکروفاژهای موش به بررسی تأثیر آن بر مقدار Netrin-1و فعالیت Unc5bپرداختند.
نتایج نشان داد که افزودن پالمیتات سبب افزایش سه برابری مقدار Netrin-1و افزایش 5 برابری فعالیت Unc5bمی شود. نمونه های ماکروفاژ تهیه شده از بافت چربی موشهای چاق نشان می دهد که حرکت مارکروفاژها به خارج از بافت چربی کاهش یافته است. هنگامیکه محققین رسپتور Unc5b را بلاک کردند و از اتصال Netrin-1به ماکروفاژها جلوگیری نمودند، مهاجرت ماکروفاژها به خارج از بافت چربی به حالت طبیعی برگشت.
آزمایشات دیگر در موشهایی که دارای ماکروفاژهای تولید کننده ی Netrin-1بودند و موشهایی که ماکروفاژهای آنها Netrin-1تولید نمی کردند، نشان داد که درموشهای چاق فاقد Netrin-1 میزان التهاب کم است و حرکت ماکروفاژها بصورت طبیعی به خارج از بافت چربی انجام می شود و همچنین 6 مارکرمتابولیکی مقاومت به انسولین که درهنگام چاقی ایجاد می گردد، بهبود یافته است. موشهایی که دچار کمبود Netrin-1بودند کنترل قندخونشان 50 درصد بهتر از موشهایی بود که ماکروفاژهایشان مولکول Netrin-1تولید می کردند.
قدم بعدی این محققین تولید دارویی بسیار اختصاصی برای ممانعت از Netrin-1است که بتواند بطور اختصاصی سلولهای ماکروفاژ یا بافت چربی را بصورت نانوتراپی یا تحویل از طریق یک کاتترهدف قرار دهد. بدین ترتیب عملکرد Netrin-1درسایر بافت ها در هر جای دیگر بدن بطور نرمال ادامه می یابد. آنها همچنین مطالعاتی برای بررسی تخریب های دائمی و غیر قابل برگشت التهاب ترتیب داده اند آنها می خواهند بدانند چه موقع این تخریب های التهابی دائمی وغیر قابل بازگشت می شوند.
منبع-http://diabetestma.org
