یک مطالعه ی جدید نشان می دهد نوجوانان با اختلال اوتیسم ممکن است در مقایسه با سایر نوجوانان بیشتر به چاقی مبتلا شوند. محققان به این مسئله اشاره داشتند که چاقی دوران کودکی می تواند عواقبی برای سلامت طولانی مدت برای کسانی که ASDs دارند، داشته باشد.
آن ها گفته اند برای درک تغییرات وابسته به سن که می تواند در پیشگیری و درمان چاقی در نوجوانان مبتلا به این اختلال مفید باشد نیاز به مطالعات بیشتری دارد. افراد مبتلا به این نوع ناتوانی ها با چالش های منحصر به فردی رو به رو هستند.
ممنوعیت مواد شیمیایی PCB هنوز هم به اوتیسم در کودکان و نوجوانان گره خورده است. پیچیدگی نیازهای پزشکی برای هر دو گروه وجود دارد به همین دلیل باید توجه خاصی به شرایط آن ها شود در حالی که پرداخت و انجام آن، کار بسیار دشواری است.
در این مطالعه تقریباً 44000 نفر بین سنین 10 تا 17 سال مورد بررسی ملی بهداشت کودکان قرار گرفتند که این بررسی شامل اطلاعاتی در مورد وزن، قد، جنسیت، نژاد، وضعیت اقتصادی، اجتماعی و این که آیا کسی ASD داشته است یا نه، بوده است.
با این بررسی مشخص شد که چاقی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اوتیسم شایع تر بوده است.
محققان همچنین دریافتند 23% از کسانی که به این اختلال مبتلا هستند افراد چاقی هستند در صورتی که افرادی که ASD نداشتند 14% این جمعیت را تشکیل می دادند. چاقی در میان پسران مبتلا به ASD از دختران شایع تر بود و انتظار افزایش شیوع این چاقی وجود دارد.
شیوع چاقی در نوجوانان ASD بالا بود و با افزایش سن باقی می ماند. در حالی که شیوع آن در کودکان بدون ASD در سال های نوجوانی به بالا کاهش یافته است. افراد جوان مبتلا به اوتیسم به رفتارهای سفت و سخت و عدم تغییر آن ها تمایل دارند.
آن ها همچنین ممکن است حساسیت حواس داشته باشند. استفاده از مواد غذایی مناسب برای کاهش این رفتارها و کاهش استرس نقش مهمی دارد. جوانان مبتلا چون تحرک کمتری دارند به افزایش وزن بیشتری دچار می شوند که ورزش می تواند به مصرف انرژی آن ها کمک کند. سیستم ایمنی بدن این کودکان ممکن است حساس تر باشد که والدین می توانند با استفاده از جایزه دادن و آرامش در کنترل رفتار آن ها سهیم باشند.
