کودکان به انواع روش های مختلف چهاردست و پا راه می روند از جمله این روش ها می توانیم به روش کلاسیک،روش سه پایه،شیوه خرسی،شیوه جست‌وخیز و شیوه خرچنگی اشاره کنیم چگونه می توانیم به کودکان در این زمینه کمک کنیم و مانع آسیب دیدن آن ها شویم پروسه چهار دست و پا راه افتادن خردسالان به چه صورت است در چه سنی پس از تولد شروع به چهار دست و پا راه رفتن می کنند ؟توضیحات بیشتر را از متخصصین اطفال بخواهید.
ممکن است کودک شما به یک شیوه خاص شروع کند به راه رفتن و بعد نحوه کارش را تغییر دهد. اما تمام شیوه‌های چهار دست و پا راه رفتن کودکان عادی است و باید مورد تحسین قرار بگیرد.
چهار دست و پا راه رفتن کوماندویی
این شیوه چهار دست و پا راه رفتن که به عنوان «سینه‌خیز» هم شناخته می‌شود، ساده‌ترین شکل چهار دست و پا راه رفتن است که در آن کودک روی شکم و پاهایش روی زمین دراز می‌کشد و با آرنج و بازو به جلو می‌خزد.
چهار دست و پا راه رفتن روی باسن
کودک شما ممکن است برای یادگیری، از باسن برای چهار دست و پا راه رفتن استفاده کند: در این روش، کودک روی زمین می‌نشیند و از پاهایش برای حرکت کردن استفاده می‌کند.
سایر روش‌های چهار دست و پا راه رفتن
روش‌های زیاد دیگری هم برای چهار دست و پا راه رفتن وجود دارد:
روش کلاسیک: این روش دقیقا همان چیزی است که درباره چهار دست و پا راه رفتن یک کودک تصور می‌کنید. اینکه کودک روی شکم دراز بکشد و به کمک دست و پاهایش به جلو حرکت کند.
روش سه پایه: کودک با استفاده از دو دست و یک پا شروع به خزیدن می‌کند، در حالی‌که به پای دومش استراحت می‌دهد.
شیوه خرسی: در این شیوه که شبیه حرکت سگ سر پایین در یوگاست، کودک با استفاده از دست و پاهایش حرکت می‌کند، در حالی‌که باسنش را رو به بالا گرفته است.
شیوه جست‌وخیز: در این روش، کودک با استفاده از دست و زانویش یک پل می‌سازد و با استفاده از آن خود را به سمت جلو می‌راند.
شیوه خرچنگی: در این روش، کودک از بازوهایش برای عقب‌گرد استفاده می‌کند، نه آنکه به سمت جلو برود.
بچه‌ها از چه موقعی چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرند؟
اکثر بچه‌ها از 9 ماهگی شروع می‌کنند به چهار دست و پا راه رفتن؛ البته خیلی‌ها از 6 یا 7 ماهگی راه می‌افتند. با این حال، بسیاری از کودکان از این مرحله عبور کرده و مستقیما شروع به راه رفتن می‌کنند.
چگونه به کودک کمک کنیم چهار دست و پا راه برود؟
راه‌های زیادی برای این کار وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم:
تمرین شکمی: مطمئن شوید که کودک شما به اندازه کافی از شکمش استفاده می‌کند؛ این کار باعث تقویت عضلات کمر، گردن و بازوها می‌شود و چهار دست و پا راه رفتن را برای کودک آسان‌تر می‌سازد.
طعمه: یکی از بازی‌هایی که کودک را به چهار دست و پا راه رفتن تشویق می‌کند، این است که اسباب‌بازی‌های مورد علاقه او را مثل یک طعمه در جلوی چشمانش بگذارید تا با دیدن آنها شروع به حرکت کند. در این شرایط، کودک با تمام قوا از دست‌ها و پاهایش استفاده می‌کند تا به جایزه‌اش دست یابد.
حفظ ایمنی کودکانی که شروع به چهار دست و پا راه رفتن کرده‌اند
وقتی کودک شما شروع به چهار دست و پا راه رفتن می‌کند، ممکن است از دیدن اینکه به سرعت راه می‌افتد، شگفتزده شوید. پوشاندن زانوهای کودک با یک شلوار استرچ راحت کمک می‌کند که پاهایش زخمی نشوند و راحت‌تر نشست و برخاست کند. مراقب حرکت‌های ناگهانی کودک باشید و اشیاء شکستنی را از مسیر احتمالی‌اش بردارید. همیشه مراقب او باشید. مطمئن شوید که منزل‌تان برای کودکی که به تازگی شروع به چهار دست و پا راه رفتن کرده است، یک محیط بی‌خطر باشد. اگر تا به حال به ایمن‌سازی محیط منزل برای کودک نوپای خود فکر نکرده‌اید، از همین حالا شروع کنید. شما میتوانید از نکات زیر برای این کار استفاده کنید و محیط منزل‌تان را به یک محیط بی‌خطر برای کودک تبدیل کنید.
سیم‌های برق را از دسترس کودک دور نگه دارید؛ وسایل الکتریکی را از برق بکشید؛ در کابینت‌های حاوی اقلام خطرناک (مانند سموم، داروها، اشیاء تیز و غیره) را قفل کنید؛ همچنین، وسایلی را که احتمال دارد کودک از روی زمین بردارد و در دهانش بگذارد، جمع کنید تا او در معرض خفگی قرار نگیرد.
مناطق خطر (مانند حمام) را با نصب یک در امنیتی در ورودی اتاق ایمن‌سازی کنید یا در مربوطه را قفل کنید.
اگر خانه شما دارای چند سطح مختلف است، باید در سطوح مختلف یک دروازه تعبیه کنید تا کودک قادر به جست‌وخیز کردن در سطوح مختلف خانه نباشد.
شاید بخواهید پله‌ها راه به طور کلی ببندید، اما نباید دست به این کار بزنید. بچه‌ها باید بالا رفتن را یاد بگیرند و پایین آمدن را نیز تجربه کنند. پس در صورت امکان، راه‌پله خود را طوری تنظیم کنید که کودک در یک چهارچوب مشخص بالا و پایین برود تا این کار را یاد بگیرد. البته، شما باید در نزدیکی او باشید و به او کمک کنید. هرچند که داشتن یک چهارچوب مشخص از افتادن کودک جلوگیری می‌کند.
به محض این که کودک بالا رفتن را یاد گرفت و توانست از پله‌ها بالا برود، باید به او کمک کنید که پایین آمدن را نیز یاد بگیرد. به او نشان دهید که چطور روی شکم لیز بخورد و با زاویه مناسب به انتهای راه‌پله برسد. صبور باشید، این پروسه ممکن است چند ماه طول بکشد.
نظارت دائم بر روند یادگیری کودک ممکن است خسته‌کننده باشد، اما برای ایمنی کودک اهمیت دارد. اگر کودک پیش از این تجربه استفاده از راه‌پله را نداشته، ممکن است در معرض خطرات زیادی قرار داشته باشد که به نظارت دائم شما نیاز دارد.
اگر او می‌خواهد از جایی بالا برود که مناسبش نیست، او را به آرامی از آن محیط دور کرده و یادآور شوید که نباید این کار را بکند. او را به یک جای بی‌خطر ببرید و تعدادی بالش به او بدهید تا از آنها برای بالا و پایین رفتن استفاده کند. کوهنورد کوچولوی شما به تدریج یاد می‌گیرد که از چه جاهایی بالا برود و از چه جاهایی برای بالا رفتن استفاده نکند.
مثل یک زوج چهار دست و پا راه بروید. یک راه بسیار عالی برای کمک به کودک در امر یادگیری مهارت‌های حرکتی این است که به همراه او چهار دست و پا راه بروید و خطرات بالقوه این کار را از دید یک کودک ببینید. حتی اگر منزل را ایمن‌سازی کرده‌اید، روی زمین دراز بکشید و همراه کودک بخزید و چهار دست و پا راه بروید.
چهار دست و پا راه رفتن در بسیاری از ارزشیابی‌های مرتبط با روند رشد کودک در نظر گرفته نمی‌شود؛ بنابراین اگر کودک شما خیلی دیر شروع به چهار دست و پا راه رفتن کرده است، نباید نگران شوید. با این حال، اگر او در توسعه مهارت‌های زبانی، تعاملات اجتماعی و یا سایر مهارت‌های حرکتی نیز دچار مشکل است، حتما باید به پزشک مراجعه کنید و وضعیت کودک را به او اطلاع دهید.
چهار دست و پا راه رفتن لزوما به این معنا نیست که کودک به زودی روی پاهایش راه خواهد رفت؛ همچنین نمی‌توان گفت کودکی که زود چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرد، زودتر روی پاهایش راه خواهد رفت. وقتی کودک چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرد، ممکن است آنقدر در این کار مهارت یابد که تا مدتی از همین شیوه برای حرکت و جابه‌جایی استفاده کند. در واقع، بسیاری از کودکانی که دیر شروع به چهار دست و پا راه رفتن می‌کنند، خیلی زودتر از کودکانی که سریعا چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرند، نخستین گام‌هایشان را برداشته و شروع به راه رفتن می‌کنند.
چهار دست و پا راه رفتن یک تجربه بزرگ است که ممکن است سایر تجربیات کودک را دچار مشکل کند؛ مثلا ممکن است برنامه خواب کودک برای یادگیری این مهارت کمی تغییر پیدا کند. احساس و تجربه جدید باعث می‌شود که کودک تا زمان یادگیری کامل این پروسه، بی‌خوابی بکشد یا دیرتر از حد معمول به خواب برود. این امر کاملا طبیعی است، هرچند ممکن است طاقت‌فرسا باشد. بنابراین درباره زمان خواب کودک در این برهه خیلی سخت‌گیر نباشید و بگذارید کودک در پایان یک روز سخت و پرمشغله کمی راحت باشد و به میل خود به خواب برود.
قدم بعدی چیست؟
بعد از این که کودک یاد می‌گیرد چهار دست و پا حرکت کند، همه چیز به زمان بستگی دارد که کودک چه موقع روی پاهایش بایستد و راه رفتن را تجربه کند. کودکان در ابتدا از نیمکت، صندلی و پاهایشان برای حفظ تعادل استفاده می‌کنند و به تدریج یاد می‌گیرند که تنها از پاهایشان برای راه رفتن، دویدن، پریدن، رقصیدن و غیره استفاده کنند.
منبع:
