زیبایی یکی از عواملی است که همه روزه مورد توجه افراد بوده است.جالب است بدانید این موضوع در زمان های گذشته و حتی زمان باستان هم مورد توجه افراد بوده است چرا که یادداشت های به جا مانده در مورد زیبایی در مقبره های باستان این موضوع را نشان می دهد.در این مطلب می خواهیم شما را با این یادداشت ها آشنا کنیم.

مصر باستان

شاید بتوان گفت که در هیچ فرهنگی به اندازه مصر باستان به زیبایی صورت و تناسب اندام توجه نشده است. نفرتیتی ملکه مصر باستان کحل( سرمه) مخصوص خود را داشت که به گفته پژوهشگران از خاصیت ضدباکتریایی قوی برخوردار بود. کارگران در مصر باستان که در سطوح پایین معیشتی قرار داشتند همراه با دستمزد خود روغن زیتون را جهت مصارف پوست و زیبایی دریافت می کردند . حتی کلئوپاترا نماد زیبایی زنان باستان یک کتاب درباره رازهای زیبایی و هنر آراستن نوشته بود.  در عین حال مصریان به رازهایی برای درمان چروکیدگی پوست، جای زخم و…نیز دست یافته بودند.

کلئوپاترا ملکه مصر  از معجونی حاصل از  ترکیب فضولات کروکودیل و شیر الاغ به عنوان ماسک صورت استفاده می کرد. او در گلاب و عصاره گل های سرخ حمام می گرفت.کلئوپاترا برای سرخ شدن گونه های خود از مخلوط خاک رس و خرد شده سوسک و حشرات استفاده می کرد.

در مصر باستان  بلند کردن مو مخصوص زنان اشرافی  بود و کارگران و ندیمه ها باید موهای خود را کوتاه می کردند. موهای کوتاه شده  برای ساخت کلاه گیس ها و ابزار و وسایل مختلف در اختیار قصر و ثروتمندان قرار می گرفت.مصریان باستان از محلول سرب و سرمه برای کشیدن خط چشم استفاده می کردند.

یونان

در کتاب های ادبی گاهی زنان زیبا را به الهه های یونان باستان تشبیه می کنند، آفرودیت الهه یونان باستان در مقایسه با دیگر زنان از زیبایی مثال زدنی برخوردار بود. هلن در داستان تروی یکی از زیباترین زنان بود و حتی جنگ های خونین  به خاطر او در گرفت. تا مقطع مشخصی از زمان رنگ موی بلوند و آرایش  محو مورد توجه زنان در یونان باستان بود. « عسل » و « روغن زیتون » از جمله ترکیب های اصلی همه لوازم آرایش در یونان باستان به شمار می رفتند.

آنها سفیداب سرب را با روغن زیتون می آمیختند و از آن برای سفید کردن پوست صورت و به عنوان یک کرم استفاده می کردند. این کار سلامتی آنها را به مخاطره می انداخت و حتی موجبات مرگ آنها را فراهم می آورد.

یونانیان باستان به ابروهای پیوندی علاقه داشتند و از پودرهای سیاه برای آرایش چشمان خود استفاده می کردند.

زنان یونانی موهای خود را در محلول سرکه می خیساندند تا رنگ آنها روشن شود. این موضوع باعث ریزش موی شدید در میان آنها میشد و به همین دلیل بازار خرید و فروش کلاه گیس در یونان باستان بسیار پر رونق بود.

ژاپن

زنان در ژاپن صورت خود را به شکل ماهرانه ای شبیه روح و اشباح آرایش می کردند. آنها پوست صورت خود را با رنگ سفید ضخیمی می پوشاندند و لبهای خود را به رنگ قرمز و قلوه ای شکل آرایش می کردند.

زنان ژاپنی ابروهای خود را به طور کامل می تراشیدند و در مقابل  یک ابروی پهن ، مربعی و  مه مانندی را نزدیک پیشانی خود  ترسیم می کردند .  در زمان امپراتوری « هی آن » زنان دربار امپراتوری دندان های خود را با اکسید آهن که در محلول اسیدی خیسانده شده بود. سیاه می کردند.

آنها  از پودر آرد مانندی برای سفید کردن صورت استفاده می کردند و  برای پاک کردن آرایش سنگین خود از فضولات پرندگانی مثل بلبل  بهره می جستند  و معتقد بودند که این مواد علاوه بر پاک کردن آرایش صورت باعث جوان سازی پوست  آنها هم میشود.موهای بلند معیار سنجش زیبایی  در ژاپن بوده است که اندازه ایده آل آن تا پایین کمر بود.

عصر الیزابت

ملکه الیزابت سمبل زیبایی و خوش استایلی در دوران خود بود. زنان انگلیسی دوست داشتند تا شبیه الیزابت شوند. آرایش در عصر الیزابت کار خطرناکی به حساب می آمد، آنها با پودرهای سفید کننده و رنگ های پورسلینی راه نفوذ هوا به پوست می شدند  و حرکت جریان خون در صورت خود را مسدود می کردند. چهره رنگ پریده ، کمرنگ و بی مو در عصر الیزابت مورد استقبال زنان قرار گرفته بود.

و پیشانی بلند و گرد نشانه ای از زنان اشرافی به شمار می رفت.آنها به صورت خود سفیده تخم مرغ می زدند تا علاوه بر از بین رفتن چین و چروک حالت لعاب دار و براق پیدا کند.سرب و آرسنیک از جمله مواد مورد استفاده برای کم رنگ کردن پوست صورت بود و سلامت آنان را به مخاطره می انداخت. استفاده از زالو هم در کمرنگ شدن و سفید شدن پوست صورت آنان نقش به سزایی ایفا می کرد.

اما نکته حیرت آور این بود که زنان در دوران الیزابت برای لاغر شدن اقدام به بلعیدن کرم کدو می کردند تا مواد غذایی اضافی را بخوردو موجب لاغر شدن آنها شود.

هندوستان

زیبایی عروس های هندی بدون  Solah Singar یا اصول۱۶ گانه زیبایی کامل نبود. در این روش عروس پیش از دیدن همسر خود برای آنچه که « ماه شدن » می نامیدند باید از فرق سر تا نوک پای خود را در یک فرآیند ۱۶ مرحله ای با لباس ها و زینت های مخصوصی هندی و با کمک دیگران  می آراست.زنان هندی در عصر مغولان برگ های فوفل ( نخل هندی ) را برای قرمز شدن لب ها و جلوگیری از پوسیدگی دندان می جویدند.

منبع :باشگاه خبرنگاران