چندان دور نیست روزی را ببینیم که بافت های مصنوعی که با پرینترهای سه بعدی تولید شده اند اعضاء بیمار ما را درمان میکنند، شکستگی ها را جوش میدهند و یا بدون نیاز به امتحان داروها بر روی انسان آنها را تست میکنند. تاکنون برای رسیدن به این هدف پیشرفت های زیادی صورت گرفته است. با این حال هنوز مشکلات بزرگی حل نشده است. یکی از آنها بوجود آردن عروق تغذیه کننده برای این بافت ها و دیگری آوردن سلول های متفاوت در کنار هم برای ایجاد یک ساختار پیچیده است.
اخیرا محققینی در دانشگاه هاروارد مقاله ای را در مجله Advanced Materials منتشر کرده اند که نشان میدهد میتوان با استفاده از چاپگر های سه بعدی ساختاری متشکل از سه نوع سلول متفاوت را بوجود آورد. یکی از این سلول ها همان هایی هستند که جدار داخلی عروق خونی را سنگ فرش میکنند.
هر بافتی برای حیات نیاز به اکسیژنی دارد که از طریق عروق خونی به آن میرسد. توانایی در ایجاد عروق خونی در بافت های پرینت شده این امکان را بوجود میاورد تا بتوان تکه های بزرگ تری از بافت را ایجاد کرد.
برای تولید بافت با پرینترهای سه بعدی محققان نیاز به جوهرهایی با خواص بیولوژیک داشتند. بطور مثال یکی از این جوهرها حاوی ماتریکس خارج سللی بود. ماتریکس ماده زیستی است که عمدتا از پروتئین ساخته شده و سلول ها را در کنار هم نگه میدارد. جوهر بعدی هم حاوی هم ماتریکس و هم سلول های زنده بود.
آنها برای ایجاد عروق خونی از جوهر سومی با خصوصیات غیر معمول استفاده کردند. این ماده نه با گرما بلکه با سرد شدن ذوب میشود. این خاصیت به محققان اجاره میدهد که ابتدا یک شبکه در هم تنیده از رشته ها را پرینت بگیرند. سپس با سرد کردن آنها را ذوب کنند و سپس با خروج مایع اضافی موجب شوند تا شبکه ای از لوله های توخالی در بافت پرینت شده بوجود آید که همان عروق بافتی هستند.
با تزریق سلول هایی که دیواره داخلی عروق را میسازند به درون این شبکه عروقی، این سلول ها رشد کرده و سطح درونی لوله های عروقی را سنگ فرش میکنند.
منبع-http://www.iranorthoped.ir
جالب بود مرسی