بی اشتهایی عصبی چه راهکارهای درمانی دارد این عارضه چگونه در افراد مختلف پدید می اید چه راه حل هایی به افراد مبتلا کمک میکند متاسفانه تمایل به تناسب اندام در میان دختران نوجوان و جوان باعث بروز این نوع عارضه روحی شده است آن ها تصور میکنند اضافه وزن دارند و اندام نامتناسبی دارند و با تغذیه نامناسب بیمارشدن خود می شوند از جمله عوارض بی اشتهایی عصبی می توانیم به قطع قاعدگی،هیپوترمی یا کاهش دمای بدن ، نارسایی قلبی عروقی،پوکی استخوان و ضعف اشاره کنیم چگونه میی توانیم افراد مبتلا به این اختلال را درمان کنیم ؟
بی اشتهایی عصبی یک اختلال تغذیه ای است که در دوره بلوغ ممکن است بروز پیدا می کند.
در بی اشتهایی عصبی که با محدود کردن دریافت کالری منجر به کاهش وزن یا ایجاد اختلال در افزایش وزن دوران بلوغ می شود، تمایل به لاغرتر بودن و توهم چاق بودن وجود دارد.
حالتی است که در آن انگیزه شدید فرد برای لاغر بودن منجر به امتناع وی از خوردن غذا می شود و بر روی احساس گرسنگی او اثر می گذارد.
برای درمان اصولی و موثر تشخیص به موقع روان کاوی و روان درمانی فرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مراقبت های تغذیه ای نیز شامل کنترل دایم قند و وزن و تنظیم صحیح الگوی غذایی به منظور تامین نیازهای نوجوانان است.
بی اشتهایی عصبی در دختران شایع تر است و باعث ایجاد موارد زیر می شود:
قطع قاعدگی
هیپوترمی یا کاهش دمای بدن
نارسایی قلبی عروقی
پوکی استخوان
ضعف
خستگی
غش
بی‌اشتهایی عصبی تحت شرایط زیر در فرد تشخیص داده می‌شود:
وسواس زیاد نسبت به غذا و لاغری که فعالیت‌ها و الگوهای غذایی فرد را در هر ساعت از روز تحت کنترل قرار می‌دهد.
وزن فرد کم‌تر از 85% وزن متوسط برای سن و قد بوده و وی از رسیدن به وزن ایده‌آل امتناع میکند.
ترس فراوان از زیاد شدن وزن یا چاق‌شدن در آن‌ها وجود دارد. این حالت حتی در افرادی که زیر وزن ایده‌آل هستند نیز دیده می‌شود.
تصوری از وضعیت ظاهری بدن که مانع از پذیرش این واقعیت که کم وزن است می‌شود.
امتناع از پذیرش این که کاهش وزن شدید برای سلامتی خطرناک است.
در زنان، قطع سه دوره‌ی قاعدگی به طور مداوم دیده می‌شود.
عوامل ایجاد بی اشتهایی عصبی :
عوامل ژنتیکی:
مطالعات برروی دوقلوها نشان داده‌اند که اگر یکی از دوقلوها بی‌اشتهایی عصبی داشته باشد، شانس درگیرشدن دیگری زیادتر است. ارتباط خانوادگی نزدیک مثل رابطه‌ی مادری یا خواهری احتمال درگیرشدن بقیه‌ی اعضای خانواده (معمولاً زنان) را زیاد میکند.
عوامل بیولوژیکی:
بعضی از شواهد نشان می‌دهند که بی‌اشتهایی عصبی در اثر اختلال در فعالیت انتقال دهنده های عصبی قسمتی از مغز که کنترل‌کننده‌ی اشتها و لذت هستند ایجاد می‌شود. این انتقال دهنده های عصبی در ایجاد اختلالات روحی دیگر از قبیل افسردگی نیز نقش دارند.
عوامل روانی:
انواع خاصی از شخصیت‌ها بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به بی‌اشتهایی عصبی هستند. این افراد تصورات غیر واقعی در خصوص شکل ظاهری خود و آن چیزی که باید باشند دارند. بسیاری از آن‌ها هویت واقعی خود را قبول ندارند و شخصیت خود را در این می‌دانند که از طرف دیگران مورد تحسین واقع شوند.
عوامل اجتماعی:
افرادی که دچار بی‌اشتهایی عصبی می‌شوند اغلب به خانواده‌هایی تعلق دارند که با درگیری‌ها و مشکلات زیادی مواجهند. در خیلی از موارد مشاهده می‌شود که شرایط استرس‌زا و ناراحت‌کننده شروع این رفتار را موجب می‌شوند. تغییر شرایط زندگی مثل تغییر مدرسه، شکست در زندگی مشترک و حتی رسیدن به سن بلوغ و ایجاد تغییرات در شکل ظاهری بدن نیز می‌توانند از عوامل به‌وجودآورنده‌ی این اختلال باشند.
بعضی از روش‌های پیشگیری از بی‌اشتهایی عصبی به شرح زیر هستند:
اگر پدر یا مادر هستید، در خصوص وزن خود و شکل ظاهری‌تان در حضور فرزندانتان اظهار نظر نکنید.
فرزاندانتان را به‌خاطر شکل بدنشان ملامت نکنید و آن‌ها را با دیگران مقایسه ننمایید.
به فرزندان خود بگویید که آن‌ها را همان‌گونه که هستند دوست دارید.
سعی کنید هر زمان که امکان‌پذیر باشد به‌همراه اعضای خانواده غذا بخورید.
به کودکان خود بگویید که هنرپیشه‌ها و مدل‌هایی که در تلویزیون یا مجلات می‌بینند از شرایط نرمالی برخوردار نیستند و سلامتی‌شان در خطر است.
کودک خود را تحت رژیم غذایی قرار ندهید مگر این‌که از لحاظ پزشکی دچار مشکل شده باشد.
از این‌که کودکانتان در تارنما‌های مربوط به این افراد جست‌وجو کنند جلوگیری نمایید. در این تارنماها افراد بی‌اشتها روش‌های کاهش وزن را به یک‌دیگر آموزش می‌دهند و در خصوص شکل بدنی یک‌دیگر اظهار نظر میکنند.
اگر کودکتان ورزشکار است حتماً از طرز نگرش مربی وی نسبت به وزن بچه‌ها مطلع باشید.
اگر فکر می‌کنید کودکتان دچار اختلال در غذاخوردن است، منتظر درمان‌های پزشکی نباشید. هر چه زودتر درمان را شروع کنید، اختلال زودتر بهبود می‌یابد.
بسیار از افراد دچار بی‌اشتهایی عصبی در درمان با شکست مواجه می‌شوند. برای جلوگیری از این مسأله راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود:
هیچ وقت رژیم نگیرید. به‌جای آن برنامه‌ریزی کنید و از غذاهای سالم استفاده نمایید.
درمان را ادامه دهید.
افکار منفی به ذهن خود راه ندهید و همیشه مثبت فکر کنید.
زمان‌هایی از روز را به کارهای لذت‌بخش اختصاص دهید.
سعی کنید همیشه مشغول بمانید و حداقل 7 ساعت در شبانه روز بخوابید.
زمان‌هایی از روز را با دوستان خود بگذرانید و راجع به مسائلی که دوست دارید صحبت کنید.
