مزایایی که سبب می شود آلوئه ورا برای پوست استفاده گردد عبارتند از:
– در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد، به خصوص اگزمای دور چشم یا پوست های بسیار حساس.
– روغن یا کرم آلوئه ورا برای پوست های خشک مناسب بوده و سبب نرم و براق شدن پوست می گردد.
-آلوئه ورا با رساندن اکسیژن بیشتر به سلول های پوست، سبب ترمیم بافت پوست می گردد.
– دارای خواص ضد سوختگی است. لذا می توان از آن در کرم های ضد آفتاب استفاده کرد.
آلوئه ورا، در درمان ترک های پوستی و خشکی پوست موثر می باشد
-آلوئه ورا، سلول های پوستی مرده را از بین می برد و سلول های جوان را جایگزین می کند. بنابراین پوست را تازه و درخشان می سازد.
– مانع از پیری پوست و چروک آن می گردد.
-آلوئه ورا، شدت رنگدانه های پوستی را کاهش می دهد، بنابراین سبب کم رنگ شدن لکه های پوستی می شود و می تواند لکه های سر سیاه را نیز از بین ببرد.
– آلوئه ورا سبب افزایش قدرت جذب رطوبت پوست می شود و پوست را انعطاف پذیر می سازد. بنابراین بهترین مرطوب کننده برای پوست می باشد.
– در پیشگیری از بیماری های پوستی موثر می باشد.
-آلوئه ورا، به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– pH آن نزدیک به pH پوست است.
آلوئه ورا به علت داشتن کلاژن و ویتامین E، قدرت کشسانی و نرمی پوست را افزایش می دهد و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می گردد.
– در درمان ترک بین انگشتان پا که یک بیماری قارچی است موثر است .
– لوسیون آلوئه ورا به عنوان پاک کننده برای پوست کاربرد دارد.
-آلوئه ورا، تاثیر خنک کنندگی بر روی پوست دارد.
مضرات احتمالی آلوئه ورا
ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است، اما در موارد نادری ممکن است سبب واکنش های آلرژیک (حساسیتی) گردد.
ژل آلوئه ورا در درمان زخم های عمیق موثر نیست و شیره آن می تواند سبب گرفتگی یا اسهال روده ای شدید گردد.
زنان شیرده یا باردار نباید از این ماده استفاده کنند، زیرا ممکن است سبب انقباض های رحمی شده و سقط جنین را تحریک کند.
این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) گردد.
مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می شود یا تعادل الکترولیتی را مختل می سازد. کودکان زیر ۱۲ سال نبایستی از این گیاه مصرف کنند.
مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می تواند سبب کمبود پتاسیم گردد.
منبع: تبیان