برای همه ی افراد شرایطی پیش آمده که هنگام مواجهه با شخصی نیاز به جلب اعتماد طرف مقابل خود دارند.حال این شرایط می تواند موقعیت های متفاوتی باشد.اما چه راهکاری برای رسیدن به جلب اعتماد وجود دارد و چگونه می توانیم اعتماد افراد را جلب کنیم؟تنها کافی است بدانیم از چه واژه هایی استفاده کنیم و چگونه از این واژه ها استفاده نماییم.
به نظرم … فکر می کنی این کار چطور امکان پذیر است؟ می دانم که در چه شرایط دشواری قرار داری تقصیر من بود! می توانی به من کمکی بکنی؟ کار تو را قبول دارم! منبع سلامت نیوز
سلام، امروز خوب به نظر می رسی!
با دوستان و همکارانتان صرفا با جمله «حالت چطوره؟» احوال پرسی نکنید. برای لحظه ای مکث کنید و جمله خود را بعد از سلام بر حسب ظاهر او ادامه بدهید. در این شرایط بگویید: «امروز سرحال یا ناراحت به نظر می رسی». این اظهارات رابطه حسی بین شما و او ایجاد می کند که به تبع آن اعتماد سازی هم انجام می گیرد.من درک می کنم چه می گویی
حتی اگر با نظر فردی مخالفید، قبل از این که باور او را به چالش بکشید، نشان بدهید که به عقیده اش احترام می گذارید: «من درک می کنم چی میگی» یا «نظرت برایم قابل احترام است». شما قبل از ابراز نظرتان، از عقیده طرف مقابل حمایت کرده اید که جو صمیمی و قابل اعتمادی ایجاد می کند. اگر انتقادی هم به نظرش داشتید، نقدتان راغرض ورزی تصور نمی کند.
برای بیان عقیده از واژه درست و ساده ای استفاده کنید که نشان دهد ضمن پذیرش نظر دیگران، می خواهید نظر جدیدی به اظهاراتشان اضافه کنید، در این شرایط بهتر است بگویید: «به نظرم» یا «پیشنهاد دیگه ای هم که می شه کرد …» این اصطلاحات خیلی بیشتر از اصطلاح «من می گم باید …» جواب می دهند. چون خودتان را از دیگران جدا نکرده اید و در مقابلشان قرار نگرفته اید.
وقتی قرار است درباره موفقیت فردی یا پیشرفت موضوعی با دیگران گفت و گو کنید، اجازه بدهید آن ها هم تعریف خودشان را منطبق بر معیارهایشان از موفقیت ارائه دهند. قضاوت کردن شما در همان ابتدا سبب می شود طرف مقابل سکوت کند و اطلاعات کمتری در اختیارتان بگذارد. پس با این سوال شروع کنید «فکر می کنی این کار چطور امکان پذیر است؟» اگر این سوال را بعد از نظر خودتان مطرح کنید، او را در موضع دفاعی قرار داده اید.
حالا یک قدم فراتر از دلسوزی بردارید. دلسوزی نشان می دهد شما برای فرد مقابل متاسف هستید اما همدلی نشان می دهد ناراحت هستید چون طرف مقابلتان ناراحت است. این همدلی باعث اعتماد می شود. از این جمله می توانید استفاده کنید: «من می دانم در چه شرایط دشواری هستی» که حمایت شما را نشان می دهد و این که اگر کمکی لازم باشد دریغ نمی کنید.
شاید تصور می کنید که اشتباهات، اعتبارتان را از بین ببرد اما بدانید که پذیرفتن نقطه ضعف ها اعتماد در روابط شما را مستحکم تر می کند. مردمی که قبول دارند کامل نیستند جذابیت بیشتری دارندتا افرادی که داعیه کامل بودن دارند. شاید در ابتدا پذیرش اشتباه کار سختی باشد اما اگر این موضوع را بپذیرید و تکرار کنید، عادت خواهید کرد وقتی مقصر هستید اعلام کنید: «تقصیر من بود»، این کلمات آبی است بر آتش بی اعتمادی در روابط شما.
وقتی از فردی کمک می خواهید حتی اگر تبحر کافی دارید، نشان اعتماد شما به طرف مقابل و ارزش قائل شدن برای اوست. کمک خواستن از دیگران نشان دهنده حرکت شما برای اعتماد سازی است نه ضعفتان.
بعد از درخواست همکاری اجازه بدهید خودشان کاری را که به ایشان محول شده کنترل کنند. زیر ذره بین انتقاد قرارشان ندهید. اجازه بدهید برنامه هایی را که ترسیم کرده اند، مطرح کنند. کافی است بگویید: «کار تو را قبول دارم» و اگر نقصی وجود داشت این طور ادامه بدهید: «با این حال پیشنهاد دیگری هم هست».
