قبل از جفتگیری باید کمی غذای حیوان را تقویت کرد.یک راه خوب برای این کار افزودن مقدار کمی مکمل پروتئینی مثل تخم مرغ یا شیر به غذای روزانه سگ می باشد.بعد از جفتگیری می بایست جیره سگ به حالت قبل برگردد.سگی که از لحاظ بدنی شرایط مناسبی داشته باشد می تواند در خلال ابستنی از جیره ادی خود بهره مند گردد.
از هفته سوم و چهارم وزن سگ شروع به افزایش می کند و در این زمان می بایست مقدار غذا را به تدریج افزایش داد و این عمل باید به طوری صورت گیرد که در زمان زایمان 35الی 50 درصد بیشتر از غذای قبلی و عادی تغذیه نماید.
برخی از پرورش دهندگان سگ اعتقاد دارند که در این زمان می بایست از مکمل های غذایی مخصوص به خصوص مکمل پروتئینی طبیعی نظیر شیر تخم مرغ گوشت و کبد استفاده کرد البته مصرف این مکمل ها بایستی بیش از 10% غذای روزانه باشد.با افزایش وزن دام و تغذیه ان می بایست که دفعات غذا دادن را بیشتر نمود و فواصل بین انها را کاهش داد.این عمر بخصوص در سگهای کوچک اهمیت بیشتری دارد زیرا از عوارض پرخوری پیشگیری می گردد.تغذیه روز مره یک سوم اخر ابستنی را می بایست تا اوج شیردهی نیز افزایش داد.
برخی از سگهای ماده در خلال یکی دو روز اول بعد از زایمان غذای کمی می خورند اما بعد از این دوره اشتها و نیاز به تمام عناصر غذایی به شدت افزایش یافته و در عرض 3 هفته به حداکثر خود می رسد.طی این مدت مقادیر کافی کلسیم فسفر و ویتامین D می بایست در اختیار مادر قرار گیرد تا از بروز (اکلامپسی eclampsia) در ان ها پیشگیری گردد.بعد از زایمان سگ می بایست که ترجیحا به وزن اولیه قبل از جفتگیری و یا حداکثر 5 الی10% سنگین تر از قبل برسد.در خلال 3 هفته اول بعد از زایمان سگ به 2 الی 3برابر غذای عادی در روز نیاز دارد که می بایست در 3 یا 4 نوبت در اختیار او گذارده شود.ترکیبات غذا نیز همان چیزی است که در خلال یک سوم اخر ابستنی دریافت می کرد و فقط مقدار ان افزایش می یابد.
به توله های نوزاد می بایست اجازه داد که پس از راه افتادن به مقدار کمی از غذای مادر بخورند.با کم شدن شیر مادر می بایست غذای مادر را نیز محدود تر نمود.بدین نحو که در روز اول هیچ غذایی نباید به مادر داد.اما در روز دوم یک چهارم از غذا کاسته شود و به همین ترتیب روز سوم یک دوم و روز چهارم سه چهارم از غذای حیوان کم می شود و پس از ان همان مقدار غذایی که قبل از جفتگیری دریافت می نمود در اختیارش قرار خواهد گرفت.این روند به کاهش تولید شیر و اجتناب از مشکلات پستان ها کمک می کند.در هر صورت مقدار کافی اب باید در اختیار حیوان باشد .