تركيب‌هاي آمفتاميني (شيشه) گونه هایی از داروهاي مواد مخدر هستند كه تاثیر مستقیمی روي مغز مي‌گذارند و سبب بوجود آمدن عوارض جسمي و رواني مي‌شوند و در نهايت مي‌توانند فرد را در معرض بسياري از مشكلات فردي، خانوادگي و اجتماعي قرار دهند كه يكي از مهم‌ترين اين مشكلات ابتلا به ايدز است…
متاسفانه مصرف تركيب‌هاي آمفتاميني و روانگردان (شيشه) در جهان روزبه‌روز شايع‌تر شده و به جرات مي‌توان گفت در حال حاضر از مصرف كوكائين و مشتقات ترياك هم بيشتر شده است.
براساس گزارش ستاد مبارزه با مواد مخدر، شيوع مصرف مواد محرك آمفتاميني در سال 2010 بين 3/0 تا 3/1 درصد جمعيت 15 تا 64 ساله در جهان و معادل
14 تا 56 ميليون نفر است. مصرف تركيب‌هاي آمفتاميني در سال 2010 (45 تن) نسبت به سال 2008 (22 تن) در دنيا افزايشي بيش از 2 برابر داشته كه اين افزايش عمدتا در مكزيك و شرق و جنوب شرق آسيا بوده است. افزايش مصرف اين تركيب‌ها در اين مدت در اروپا، جمهوري چك، فنلاند، فرانسه، آلمان و… نيز گزارش شده كه بيشتر از همه در كشور سوئد و تركيه بوده است.
مصرف اين ماده نسبت به مصرف مواد مخدري مانند ترياك و هروئين در چند سال اخير در ايران نيز افزايش چشمگيري داشته است.
وضعيت توليد و توزيع تركيب‌هاي آمفتاميني با هروئين و ترياك به كلي متفاوت است. توليد و كشت خشخاش به شرايط اقليمي و خاك مناسب نياز دارد در حالي كه تركيب‌هاي آمفتاميني در هر جايي كه مواد اوليه آنها وجود داشته باشد، قابل‌توليد هستند. افدرين و پسودوافدرين (داروهايي كه به‌راحتي در داروخانه‌ها در دسترس هستند) بيشترين مواد پيش‌ساز تركيب‌هاي آمفتاميني هستند.
مصرف مواد محرك و روانگردان، بروز رفتارهاي پرخطر احتمال ابتلا به اچ‌آي‌وي/ ايدز را به‌شدت افزايش مي‌دهد. بسياري از مطالعه‌هاي انجام‌شده تا‌كنون ارتباط بين استفاده از تركيب‌هاي آمفتاميني و ايدز را نشان داده‌اند. در بيشتر موارد، استفاده‌كنندگان از اين مواد از روش‌هاي غيرتزريقي استفاده مي‌كنند ولي با وجود اين، ابتلا به ايدز در آنها بيشتر است. توجه داشته باشيم ارتباط HIV و مصرف آمفتامين در كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي پيشرفته از يك الگو تبعيت نمي‌كند و مي‌تواند در كشورهاي در حال توسعه مخرب‌تر باشد. تركيب‌هاي آمفتاميني، در بيشتر موارد به صورت غيرتزريقي و عمدتا با استنشاق، دود‌كردن و حتي به‌صورت داخل مقعدي استفاده مي‌شوند اما استفاده تزريقي در حال شيوع است به‌خصوص در ميان افراد با رفتارهاي جنسي پرخطر و محافظت نشده.
به‌طوركلي 3 الگوي متفاوت مصرف در مورد مواد محرك آمفتاميني و روانگردان در جامعه وجود دارد:
1- استفاده ابزاري با مقاصد شيادانه (تبليغ براي كاهش وزن در آرايشگاه‌هاي زنانه، افزايش تمركز و خستگي كمتر براي دانش‌آموزان، دانشجويان و رانندگان و…)
2- استفاده تفريحي (مهماني‌ها و مجامع تفريحي)
3- استفاده مزمن
مواد محرك آمفتاميني (شيشه) باعث تند شدن فعاليت دستگاه عصبي مي‌شوند. اين مواد وقتي در مقادير زياد مصرف شود، مي‌تواند منجر به خشونت، توهم و جنون شود. برخلاف تصور عموم، قدرت اعتيادزايي شيشه از هر ماده مخدر، محرك و روانگردان ديگري بيشتر است.
متاسفانه بيشتر قربانيان اين مواد جوان هستند و عموم استفاده‌کنندگان به‌خصوص آنهايي که مدت طولاني از اين مواد مصرف کرده‌اند، به اين باور نرسيده‌اند که مصرف اين مواد مي‌تواند باعث عوارض جدي و برگشت‌ناپذير جسمي و رواني شود.
منبع-http://www.salamatiran.com
