بالا بودن میزان آهن در بدن می تواند باعث مسمومیت شود و این موضوع یک عامل خطر برای اشخاص دیابتی مبتلا به نوروپاتی محیطی است، اماهنوز مکانیسم این تأثیر شناخته نشده است.
پرفسور shi zhaoوهمکارانش حدس زدند که افزایش مقدار آهن دربدن سبب مسمومیت عصبی شده و ممکن است با استرس اکسیدایتو و مسیر پیام رسانی Nrf2/AREمرتبط باشد.
دراین تحقیق به عنوان مدل سلولی آزمایشگاهی برای نوروپاتی محیطی دیابتی، سلولهای PC12در آزمایشگاه در معرض غلظت زیاد گلوکز قرار گرفتند.
دانشمندان سلولهای PC12را در محیط آزمایشگاه همراه با غلظت های مختلف فریک آمونیوم سیترات کشت دادند تا محیطی با اضافه بار آهن بوجود آورند. طول عمرشان سلولهای PC12در محیط کشت فریک آمونیوم سیترات در شرایط بالا بودن قندخون بطور واضحی کاهش یافته و میزان مرگ سلولی ، گونه های فعال اکسیژن و مقدار مالون دی آلدهید در آنها افزایش یافت. این تغییرات به غلظت فریک آمونیوم سیترات بستگی داشت.
ممانعت از تولید RNAپیامبر Nrf2و بیان پروتئین آن در گروههای حاوی فریک آمونیوم سیترات، بطور واضحی بصورت وابسته به دوز مشاهده می شود.
تمام این تغییرات با افزودن deferoxamineمتوقف می گردد. این نتایج نشان می دهد مصرف مقدار زیاد آهن سبب بروز جراحتهای شدید اکسیداتیو در سلولهای عصبی در شرایط بالا بودن قندخون می شود و مسیر پیام رسانی Nrf2/AREممکن است نقش مهمی در این فرآیند داشته باشد.
نتایج این تحقیق در مجله ی Neural Regeneration Research(Vol. 8, No. 36, 2013)منتشر گردید و دیدگاه جدیدی را درباره ی نوروپاتی محیطی دیابتی و استراتژی های جدید درمانی برای این عارضه بوجود آورد.
منبع-http://diabetestma.org
