بیماران بزرگسال مبتلا به دیابت اتوایمیون نوع 1 (LADA) بوسیله واکنش میل آنتی بادی به آنزیم گلوتامیک اسید دکربوکسی لاز(GAD) از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 غیراتوایمیون قابل تشخیص هستند.
دانشمندان مرکز هلمهولتز مونیخ درگزارش تحقیق خود که در مجله یDiabetes Care منتشر گردید اعلام کردند تمایل بالای آنتی بادیها برای واکنش با آنزیم GAD، بیمارانی را که مقدار بسیار کمی انسولین در بدنشان تولید می شود و درمدت زمان کوتاهی نیاز به درمان با انسولین دارند را از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 متمایز می کند. افینیته ی آنتی بادی به GAD تعیین کننده ی ابتلا این افراد به دیابت نوع 1 در بزرگسالی است که به آن LADAیا autoimmune type 1 diabetesin adulthoodمی گویند. این بیماری یکی از انواع دیابت نوع 1 است که در بزرگسالی حادث می شود و مانند دیابت نوع 1 کودکی، سلولهای بتا توسط سیستم ایمنی خود بیمار تخریب می شوند. پیشرفت بیماری نسبتاً کند است و تظاهرات بالینی آن تا گذر از سن 30 سالگی قابل تشخیص نیست این بیماری در برخی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که به درمان با انسولین در شروع بیماری نیازی ندارند دیده می شود بهمین علت غالباً پزشکان نمی توانند دیابت LADAرا از دیابت نوع 2 تشخیص دهند.
محققین آلمانی بمنظور طبقه بندی دیابت در بزرگسالی، تمایل آنتی بادی این افراد به آنزیم GADرا به عنوان معیاری برای بلوغ پاسخ ایمنی معرفی کردند. آنها همچنین می خواستند بدانند آیا واکسیناسیون با GADمی تواند بروی تمایل آنتی بادی تأثیر گذارد.
تشخیص دیابت نوع 1 بر اساس تمایل بالای آنتی بادی
محققین افینیته (تمایل) آنتی بادی به GADرا در 46 بیمار مبتلا به دیابت LADAکه در مطالعه ی واکسیناسیون GADشرکت داشتند، بررسی کردند. به شرکت کنندگان بصورت زیر پوستی دوزهای مختلف GADیا پلاسبو تزریق گردید تا تحمل سیستم ایمنی به سلولهای بتا القاء گردد.
با کمال تعجب افینیته یا تمایل آنتی بادیها به GADبطور قابل توجهی حتی پس از درمان با یکدیگر متفاوت بود. بنابراین دانشمندان می توانستند بیماران را بر اساس افینیته زیاد یا کم آنتی بادی از یکدیگر متمایز کنند. بیمارانی که افینیته آنتی بادی GADآنها بالا بود مقادیر بسیار کمی انسولین تولید می کردند وسلولهای بتای پانکراس در آنها توسط سیستم ایمنی بدنشان بشدت تخریب شده بود. این گروه غالباً بعد از این مدت زمان کوتاهی به درمان با انسولین نیاز داشتند. بیمارانی که افینیته پایینی داشتند مقدار قابل توجهی انسولین تولید می کردند و در طی 30 ماه مقدار تولید انسولین در بدنشان همچنان ثابت بود. محققین می گویند: در این بیماران افینیته آنتی بادی GADبا واکسیناسیون GADتحت تأثیر قرار نمی گیرد.
دکتر Achenbachمی گوید: یافته های این تحقیق نشان می دهد که تمایل آنتی بادی GADیک مارکر تشخیصی جدید و ارزشمند برای بیماران مبتلا به LADAاست، بدین ترتیب همانند دیابت نوع 1 ما می توانیم پیشرفت بیماری را پیش بینی کرده و براساس آن درمان مناسب را برای این افراد تجویز کنیم. دراین تحقیق دانشمندان مرکز هلمهولتز مونیخ ، مرکز دیابت آلمان ،مرکز درمانهای رجنراتیو Dresdenبا محققین سوئدی بیمارستان دانشگاه Skaneهمکاری کردند .