پژوهشگران این روزها تناسبی را بین آیرزین؛ هورمونی که در طی یک مرحله فعالت بدنی از عضله بوجود می آید و فرآیند پیری کشف کردند. آیرزین که به طور نرمال در بدن آنان وجود دارد، می تواند سلول های چربی بدن را دوباره برنامه نویسی کند( reprogramming) تا به جای ذخیره چربی آن را بسوزانند. این موضوع موجب افزایش نسبت متابولیکی و اثرات ضد چاقی خواهد شد. نتایج مطالعه ای ارتباط مولکولی بین مقادیر بالای آیرزین و سن بیولوژیکی جوان تر را نشان داد. محققین Aston University (UK) ارتباط مولکولی بین آیرزین و فرآیند پیری را کشف کردند. این تیم تحقیقاتی که به سرپرستی دکتر Dr James Brown هدایت می شد نشان داد که یک ارتباط معناداری بین مقادیر آیرزین در خون یک مارکر سنی به نام طول تلومر وجود دارد. تلومر ها نواحی کوچکی هستند که در انتهای کروموزوم ها یافت می شوند و با افزایش سن طول آن ها نیز کوتاهتر می شود. طول کوتاه تلومر ها با بسیاری از بیماری های وابسته به سن مثل سرطان، بیماری های قلبی و عروقی و آلرزایمر در ارتباط است. این مطالعه بر روی افراد سالم و غیر چاق انجام شد و نتایج آن نشان داد که طول تلومر بلندتر همراه با مقادیر بیشتر هورمون آیرزین در خون است. این یافته ها یک رابطه مولکولی بالقوه ای را بین میزان فعالیت بدنی و افزایش مقادیر هورمون آیرزین و در نتیجه سن بیولوژیکی جوانتر در مقایسه با افرادی که مقادیر آیرزین کمتری داشتند را مورد تأیید قرار داد. به بیان دکتر James Brown ؛ “فعالیت ورزشی دامنه گسترده ای از فواید را در بر دارد، از محافظت قلب و عروق تا کاهش وزن. مدارک نشان می دهند که فعالیت ورزشی می تواند میزان کاهش شناختی و حافه را در اثر افزایش سن کمتر کند. نتایج مطالعه ما نیز یک ارتباط مولکولی جدیدی را بین فعال بودن و فرآیند پیری مورد تأیید قرار می دهد.”
منبع-http://www.yourdoctor.ir/