اختلال پرخوری چیست؟ اختلال پرخوری با پرخوری کردن که گاه گاهی انجام می شود، یکی نیست و دارای معنای متفاوتی می باشد. بسیاری از مردم در بعضی زمان ها بیش از حد می خورند، ولی افراد دچار اختلال پرخوری این عمل را با احساسی اجباری و به صورت منظم و حداقل یک بار در هفته و در طی یک دوره ی سه ماهه یا بیشتر انجام می دهند.
اختلال پرخوری چیست؟ اختلال پرخوری با پرخوری کردن که گاه گاهی انجام می شود، یکی نیست و دارای معنای متفاوتی می باشد. بسیاری از مردم در بعضی زمان ها بیش از حد می خورند، ولی افراد دچار اختلال پرخوری این عمل را با احساسی اجباری و به صورت منظم و حداقل یک بار در هفته و در طی یک دوره ی سه ماهه یا بیشتر انجام می دهند.
احساس اضطراب:
افرادی که اختلال پرخوری دارند، احساس می کنند نمی توانند خود را کنترل کنند و نمی دانند که چقدر و در چه زمان هایی باید به خوردن ادامه دهند. آن ها اغلب تنها غذا می خورند، احساس بیماری دارند و زمان گرسنگی برایشان وجود ندارد. این افراد دچار احساس گناه، شرم و یا غم و اندوه هستند و خجالت کشیدن در مورد رفتارشان باعث می شود، خود را از دوستان و خانواده پنهان کنند.
تفاوت پرخوری و اختلالات پرخوری:
اگر چه این دو علائمی شبیه به هم دارند، ولی افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی هستند و مرتبأ پرخوری می کنند و احساسی مانند از دست دادن کنترل، شرم و احساساتی ضمنی از این قبیل دارند. تفاوت کلیدی این دو گروه پاکسازی پس از خوردن است. افراد پرخور بعد از زیاد خوردن ممکن است با استفاده از استفراغ، مسهل، قرص یا ورزش زیاد خود را تخلیه کنند؛ ولی پاکسازی بخشی از اختلالات پرخوری نیست.
چگونگی تأثیر آن بر وزن:
بسیاری از این افراد دچار چاقی می شوند و حدود دو سوم افراد که درگیر چاقی می شوند به بیماری هایی از قبیل بیماری های قلبی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ نیز دچار می شوند.
مسائل مرتبط به بهداشت روان:
بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات پرخوری دچار مشکلات عاطفی یا روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی، سوء مصرف مواد و مشکلات خواب می شوند.
چه عواملی باعث اختلال در خوردن می شوند؟
کارشناسان به طور دقیق پاسخی برای آن ندارند، ولی ممکن است ترکیبی از عوامل مانند: ژن های یک فرد، روانشناسی و پس زمینه ی درگیر این قضیه باشند. رژیم غذایی نیز می تواند در آن ایفای نقش کند. ممکن است تصاویر و یا بوی غذاهای خاص و یا حوادث استرس زا نیز در این امر دخیل باشند.
بازیابی:
افراد مبتلا به این اختلال باید بدانند که می توانند با موفقیت این مشکل را حل کنند و گام اول تشخیص آن، با مراجعه به پزشک متخصص است.
درمان:
افکار، احساسات و مواد غذایی می توانند در این راه به شما کمک کنند. صحبت کردن با یک روانپزشک یا مشاور، کلیدی برای حل مسائل عاطفی است. رفتار شناختی(CBT) با هدف تغییر الگوهای فکری منفی می تواند این راه را هموار سازد.
دارو:
برخی از داروهای ضد افسردگی وضد تشنج نیزمی تواند این عادات را کنترل کند. داروهایی که برای درمان ADHD توسط FDA تأیید شده است، اولین دارو برای درمان اختلال پرخوری است.
وزن کم کردن:
با توجه به این که اختلال پرخوری می تواند باعث اضافه وزن شود، در نتیجه کم کردن وزن و نگه داشتن آن در حالت ایده آل آن می تواند بخشی از درمان باشد که فرد به آن نیاز دارد. برنامه های کاهش وزن سنتی و یا تخصصی می تواند در این کار به افراد مبتلا کمک کند.
در این باره بیشتر بخوانید: پرخوری و پیشگیری از ایجاد آن
