رت ها حیوانات دوست داشتنی و جذابی هستند آن ها کوچک ،بامزه و دوست داشتنی اند بازیگوشی آن ها بسیار سرگرم کننده است برای مراقبت از این حیوانات توصیه های جالب و موثری برایتان داریم حفظ و نگهداری از رت بسیار آسان است رت ها بسیار مهربانند و می توانند دوست خوبی برای شما باشند .
رت ها دارای خصوصیاتی هستند که آنها را به یکی از حیوانات خانگی مناسب تبدیل میکند. موش های صحرایی همانند سایر حیوانات خانگی جیبی دیگر، کوچک، تمیز و ساکت بوده و نگهداری از آنها نسبتا ساده است. اما باید توجه داشته باشید که رت ها به مراتب باهوش تر از همسترها، جربیل ها، خوکچه های هندی و خرگوش ها هستند. رت های خانگی به راحتی میتوانند نام خود را یاد بگیرند و در صورتی که آنها را صدا کنید به سوی شما بیایند. آنها حتی میتوانند برخی از ترفندها و حقه ها را یاد بگیرند.
رت ها با توجه به خصوصیات اخلاقی اجتماعی که دارند از ارتباط با انسان ها لذت میبرند. این ترکیب جالب هوش و توانایی زندگی اجتماعی، رت ها را تبدیل به حیواناتی کرده که به راحتی با انسان ها خو میگیرند، ابراز محبت میکنند و از اینکه در دست صاحبشان باشند لذت میبرند. آنها عاشق این هستند که سر خود را به صاحب شان بمالند و به عنوان نشانه محبت، صاحب خود را لیس بزنند. آنها همچنین نیازمند داشتن ارتباط با همنوعان خود هستند بنابراین بهتر است حداقل از دو عدد رت نگهداری کنید.
رت ها حیواناتی بازیگوش و عاشق بازی کردن هستند و میتوانند با انسان ها نیز به خوبی بازی کنند. آنها به اندازه کافی برای یادگیری اینکه میتوانند با دستان شما کشتی بگیرند باهوش هستند و همینطور توانایی یادگیری بازی های دیگری نظیر «پیکابو» و «قایم باشک» را هم دارند. رت ها گاهی میتوانند به اندازه یک سگ، بازیگوش، سرگرم کننده، مهربان و دوست داشتنی باشند اما برخلاف سگ ها هرگز پارس نمیکنند و نیازی به گردش روزانه نیز ندارند.
رت ها به صورت طبیعی حیواناتی شب فعال هستند بنابراین در ابتدای صبح یا پس از غروب خورشید، یعنی زمانی که معمولا افراد منزل از محل کار یا محل تحصیل خود به منزل بازگشته اند بیدار شده و به بازی میپردازند. اگر در طول روز خانه خالی باشد معمولا رت ها این ساعات را به خوابیدن میگذرانند اما به طور کلی قابلیت خوبی در تنظیم کردن برنامه زندگی خود با صاحبان خود دارند.
با توجه به اینکه رت ها به طور مداوم خود را تمیز میکنند بوی خاصی نمیدهند. آنها نیازی به آراسته شدن از جانب شما و یا مسواک زدن دندان هایشان ندارند. تمیز نگاه داشتن قفس و فراهم کردن آب و غذای تازه تقریبا تنها کارهای ضروری در نگهداری از رت ها به شمار میرود اما آنها نیاز به توجه زیاد و زمان مناسب و کافی برای بازی دارند زیرا حیواناتی بسیار اجتماعی هستند. آنها نیاز دارند که به طور منظم از قفس خود برای بازی، گردش و ارتباط برقرار کردن با شما خارج شوند بنابراین اگر یک حیوان خانگی میخواهید که فقط آن را تماشا کنید بهتر است به سراغ خرید یک آکواریوم پر از ماهی بروید.
خصوصیات بسیار کمی در رت ها وجود دارد که ممکن است برای انسان ها آزار دهنده باشد. برخی از رت ها سعی در جویدن همه اشیا دارند. این رفتار خصوصا در رت های جوان و کم سن بیشتر مشاهده میشود و به تدریج با رشد و بلوغ حیوان، به حداقل میرسد. گرچه برخی از رت ها هرگز وسایل منزل را نمیجوند اما شما همیشه باید انتظار این را داشته باشید که رت خانگی شما به صورت گهگاه وسایلی نظیر چوب، کاغذ، پلاستیک و حتی فایبرگلاس را بجود.
برخی افراد پس از لمس کردن رت ها دچار خارش بدن میشوند. معمولا این واکنش فقط یک خارش تماسی است و به هیچ عنوان نشان دهنده حساسیت آلرژیک نیست و در چنین مواردی پوشیدن دستکش و شستن دست پس از لمس کردن رت، مشکلات مورد بحث را مرتفع میکند. رت های نژاد «رکس» (Rex) و رت های طاس (بی مو) مشکلات کمتری را در این زمینه ایجاد میکنند. برخی افراد از تماس با پنجه های تیز رت ها که به طور نامحسوس وارد پوست میشوند دچار تاول های پوستی خارش داری میشوند. لوسیون های بدن که حاوی آلوئه ورا هستند معمولا مرحمی مناسب برای این مشکل به شمار میروند. حساسیت های آلرژیک تنفسی که به وسیله تماس با رت ها ایجاد شود به ندرت پیش می آید اما اگر چنین حساسیت هایی به خانواده شما راه پیدا کرد توصیه ما این است که رت خانگی خود را خارج از اتاق خواب خود نگهداری کنید.
مشکلات سلامتی بخصوص مشکلات تنفسی و تومور ها بیماری هایی شایع در رت ها هستند و معمولا به سختی میتوان دامپزشکی را یافت که در زمینه درمان این جوندگان تخصص و تجربه لازم را داشته باشد. توصیه میشود که صاحبان رت ها خود شروع به یادگیری مسائل مربوط به سلامت و رسیدگی به امور درمانی حیوان خود کرده و حتی الامکان حیوان را در سلامت کامل نگاه دارند. البته یافتن یک دامپزشک خوب، همیشه بهترین راه برای درمان و حفظ سلامت حیوان خانگی است.
یکی از خصوصیات رت ها که بسیاری از مردم را از نگهداری از آنها مایوس میکند طول عمر کوتاه آنهاست. طول عمر متوسط یک رت بین ۲ تا ۲٫۵ سال است اما برخی از رت ها ۳ سال یا حتی تا ۵ سال عمر میکنند. در برخی موقعیت ها، این مدت کوتاه عمر میتواند مزیتی به شمار رود زیرا نیازی نیست که شما با خرید یک رت، تعهدی ۱۰ یا ۲۰ ساله مانند یک سگ یا گربه به عهده بگیرید گرچه بسیاری از مردم تمایل دارند که یک حیوان خانگی با طول عمر بالا داشته باشند. با نگهداری رت در شرایط سلامت مناسب، تغذیه سالم، تمرین، بازی و توجه کافی، خواهید توانست که طول عمر جونده خانگی خود را تا حد امکان بالا ببرید. از دست دادن یک دوست خوب حتی پس از فقط ۳ سال، بسیار دردناک است اما بیشتر ما که عاشق رت ها هستیم میدانیم که لذت داشتن یک رت در همین عمر کوتاه، بیش از درد ناشی از از دست دادن آن است.
اگر شما به دنبال یک حیوان خانگی مهربان و دوست داشتنی، بازیگوش و کنجکاو، باهوش و فعال، ساکت، کوچک و راحت از حیث نگهداری هستید بنابراین رت میتواند گزینه مناسبی برای شما باشد!
بیمارستان دامپزشکی پایتخت