عوامل خطر: عواملی که می توانند خطر ابتلا به کف پای صاف را افزایش دهند عبارتند از چاقی، صدمه به پا یا مچ پا، آرتریت روماتوئید، سالخوردگی، دیابت و برخی درمان ها و داروها.
اگر عارضه صافی کف پا درمان نشود، تاندون آشیل دچار کوتاهی می شود
عوارض: اگر عارضه صافی کف پا درمان نشود، تاندون آشیل دچار کوتاهی شده و باعث ایجاد محدودیت درحرکت مچ پا می شود و به مرور زمان در مفاصل مچ پا اختلال ایجاد می شود.
کف پای صاف در کودکی باعث می شود کودک نتواند مسافت های حتی متوسط را پیاده روی کند و خیلی زود خسته می شود.
صافی کف پا استعداد پیچ خوردگی در پا را افزایش می دهد.
به طور کلی سیکل راه رفتن و دویدن این افراد کاملا متفاوت است به این معنی که در سیکل راه رفتن و دویدن این افراد، حرکات انفجاری جلو برنده وجود ندارد.
در صورت عدم درمان صافی کف پا، به مرور زانوها حالت ضربدری پیدا کرده و مفاصل مچ پا به طرف داخل متمایل می شوند.
در مجموع، کسانی که کف پایشان صاف است، دچار محدودیت در حرکت هستند.
درمان: اگر درد و یا مشکلی در راه رفتن وجود ندارد، هیچ درمانی لازم نیست.
اگر شما دارای کف پای صاف انعطاف پذیر هستید و درد دارید، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:
کفش های مخصوص و کفش هایی که قوس پا را حفظ می کنند، بپوشید.
اگر کف پا سفت شده و دردناک می باشد، نیاز به درمان دارد. درمان هم بستگی به علت کف پای صاف دارد.
برای پیوستگی قوزک پا، درمان شامل استراحت است.
اگر با استراحت، درد کاهش نیابد، عمل جراحی مورد نیاز است. جراحی، آخرین مرحله درمانی برای این افراد است. افرادی که جراحی می کنند، غالبا درد پایشان بهبود می یابد.
کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود.
ورزش های کششی نیز از آنجایی که تاندون ها را می کشند، ممکن است مفید باشند.
توصیه های خانگی: استراحت کنید و از فعالیت بدنی بپرهیزید تا درد پایتان کمتر شود.
داروهای ضد درد را مصرف کنید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید.
منبع: بامداد
