نکاتی بسیار مهم درمورد انتخاب آجیل

912

با فرا رسیدن بهار و عید نوروز ، بازار خرید پسته و آجیل بسیار گرم می شود. در هنگام خرید بیشتر از هر چیزی به رنگ و لعاب آجیل ها توجه می کنیم ، اما شاید همیشه این رنگ و لعاب نشان دهنده ی خاصیت آن نباشند. با ما همراه باشید.

بهتر است قبل از خرید آجیل با انواع آجیل و مواد به کار رفته در فرآوری شان آشنا شوید تا علاوه بر یک پذیرایی خوب، سلامت خود و خانواده تان را نیز تضمین کنید. برخی آجیل ها ظاهر بسیار جذاب و براقی دارند و برخی دیگر وارداتی هستند و تحت عنوان هندی، تایلندی و… به فروش می رسند. برخی نیز با عنوان خام و بوداده پشت ویترین به نمایش گذاشته می شوند اما از بین آنها کدام انتخاب بهتری است؟

 

 

 

یک ظرف کوچک آجیل معادل دو بشقاب برنج!

 

آجیل از نظر رده بندی هرم غذایی در گروه گوشت و جانشین های آن قرار می گیرد. این خوراکی به عنوان یک میان وعده مفید بخشی از نیاز بدن به کالری و همچنین ویتامین ها و مواد معدنی را تامین می کند. سدیم، پتاسیم، کلسیم و برخی ویتامین ها از جمله ویتامین E جزء ریزمغذی هایی هستند که در ترکیب آجیل موجود است. نکته مهم در مورد مغزها نوع و میزان چربی آنهاست که همانند یک شمشیر دو دم عمل می کند. مصرف این چربی ها از یک سو موجب برقراری تعادل مثبت بین چربی های خون به نفع چربی های مفید می شود و می تواند در برابر بیماری های قلبی عروقی و سکته های مغزی و قلبی اثر پیشگیری کننده داشته باشد. اما از سوی دیگر مسئله بالا بودن کالری این دسته از خوراکی ها بوده که مصرف بیش از حد این مواد منجر به اضافه وزن می شود. به طور متوسط یک ظرف کوچک آجیل حاوی حدود ۶۰۰ کیلوکالری انرژی معادل دو بشقاب برنج است. توصیه می شود هنگام مصرف آجیل حد تعادل را رعایت کرده و در کنار مصرف آن از مصرف سایر خوردنی های همیشگی خود بکاهید.

 

آجیل بوداده برای مبتلایان به فشارخون مضر است!

 

تفاوتی که بین آجیل بوداده و آجیل خام وجود دارد نمک به کار رفته در آجیل بوداده است. وقتی اجزای آجیل با نمک تفت داده می شود طعم دیگری پیدا می کند و برخی ها این طعم را بیشتر دوست دارند غافل از اینکه اضافه شدن نمک می تواند مصرف ما را محدود کند. به این مفهوم که بدن ما در طول روز به میزان محدودی نمک احتیاج دارد و خوردن نمک بیش از آن مقدار می تواند به سلامتی لطمه بزند و زمینه ساز بروز بیماری های قلبی عروقی و فشارخون شود. به همین دلیل توصیه می شود از آجیل خام استفاده کنید و در صورت امکان از خوردن آجیل بوداده پرهیز کنید. آجیل جزو گروه خشکبارهاست و میوه تازه نیست. به مرور زمان که این میوه خشک می شود مقداری از خواصش را نسبت به میوه تازه از دست می دهد. بنابراین حرارت دادن آن در فرآیند بودادن نیز باعث می شود دوباره مقداری از خواصش کم شود.

 

بیش از یک یا ۲ مشت آجیل در روز نخورید

 

آجیل یک میان وعده بسیار خوب محسوب می شود اما مشکل اینجاست که خوردن آن حد ندارد و وقتی جلوی افراد گذاشته می شود در خوردنش زیاده روی می کنند. ما باید مصرف آجیل را به شکل محدودی در برنامه غذایی مان داشته باشیم. صرفنظر از بوداده یا خام بودن آجیل مصرف بیش از حد آن به لحاظ کالری بالایی که دارد می تواند منجر به اضافه وزن و چاقی شود. کسانی که دچار بیماری های قلبی عروقی یا فشار خون هستند اکیدا توصیه می شود از مصرف آجیل شور پرهیز کنند و در این مورد حتما با پزشک خانواده خود مشورت کنند. اینکه ما بخواهیم حد و میزانی را تعیین کنیم و به همه توصیه کنیم که در این حد و میزان آجیل شور بخورید رویه غلطی است زیرا این میزان می تواند با توجه به شرایط بدنی افراد متفاوت باشد اما می توان گفت حداکثر روزی به اندازه یک یا ۲ مشت بسته آجیل مصرف کنند.

 

 

 

براق ها سلامت را به خطر می اندازند!

 

گاهی اوقات تولیدکنندگان برای جذاب تر نشان دادن ظاهر آجیل از رنگ ها و مواد براق کننده استفاده می کنند. اغلب اینها خوراکی های غیرمجازی هستند که فقط برای جلب مشتری های بیشتر استفاده می شوند. البته جز آجیل در محصولات دیگر نیز این براق کننده ها و رنگ ها به کار می روند. این مواد اثر تجمعی دارد یعنی به تدریج که مصرف می شوند در بدن روی هم انباشته می شود و این می تواند در درازمدت مشکلاتی را برای سلامت فرد ایجاد کند. حتی برخی از این براق کننده ها می توانند به کبد صدمه بزند یا برخی از آنها حتی می تواند سرطان زا باشد. در مورد پسته ها و تخمه های لب خندان که در فرآیند تولیدشان در آب گرم قرار داده می شوند نیز اگر این کار به صورت بهداشتی انجام شود، از آب پاکیزه استفاده شود و تولیدکنندگان بهداشت فردی شان را رعایت کنند، مشکلی از لحاظ آلودگی و سلامت ایجاد نخواهند کرد.

 

آجیل های قدیمی سرطان زا هستند؟

 

آجیل بستر مناسبی برای رشد میکرو ارگانیسم های بیماری زا به خصوص قارچ هـاسـت.بنــابراین آجیل را باید حتی الامکان هرچه تازه تر مصرف کنیم. هرچقدر آجیل تازه تر باشد میزان آلودگی اش با قارچ ها کمتر است به ویژه قارچ مولد «آفلاتوکسین» که به شدت بیماری زاست و می تواند زمینه ساز بروز بدخیمی ها شود. از رنگ و طعم آجیل نیز می توان به تازگی آن پی برد. قرار دادن آجیل ها در کنار خیابان و دست زدن افراد مختلف به آنها می تواند باعث شود میکروب هایی که روی پوست بدن افراد است به آجیل منتقل شود. البته این امر فقط درمورد دستفروش ها صادق نیست. حتی در بسیاری از مغازه ها هم این مساله وجود دارد. ما باید سعی کنیم آجیل را از مراکز معتبر تهیه کنیم زیرا این آلودگی ها هم می تواند در کوتاه مدت سلامتی افراد را تهدید کند و هم در دراز مدت اثر تجمعی و انباشتگی و بیماری زا داشته باشد. وقتی نگهداری آجیل طولانی تر می شود امکان رشد قارچ ها در آن افزایش پیدا می کند. به همین دلیل است که آجیل های وارداتی انتخاب مناسبی محسوب نمی شوند زیرا از زمان تولید تا رسیدن به دست مشتری فرآیند طولانی تری را طی می کنند و به همین علت احتمال رشد میکروب ها، باکتری ها و قارچ ها را بیشتر است. از طرف دیگر اغلب آجیل های وارداتی نمک بسیار بالایی دارند و شامل همان گروه آجیل های بوداده می شوند. بنابراین باید مصرف آنها را محدود کنید.

۴ فروردین ۱۳۹۳ ۰۰:۰۹
اشتراک گذاری (چگونه میتوانید این مطلب را برای دیگران بفرستید)

ساختمان پزشکان

  • هنوز دیدگاهی ارسال نشده است.