ورم ملتحمه، قرمزی و التهاب غشاء روشن، روی سفیدی چشم و غشاء داخلی آن است که اغلب پلک توسط یک ویروس یا عفونت باکتریایی آلوده می شود. ولی عوامل شیمیایی و بیماری های زمینه ای و آلرژی نیز می توانند در این حیطه، ایفای نقش داشته باشند.
آیا ورم ملتحمه مسری است؟
باکتری ها و ویروس های این بیماری به شدت مسری هستند و به راحتی از طریق دست یا شی یا حوله شخص بیمار می توانند انتقال پیدا کنند. سرفه و عطسه نیز می توانند عامل انتقال باشند. کودکان مبتلا به این بیماری باید از رفتن به مدرسه خود داری کنند و تا یک دوره مراقبت درخانه بمانند.
ورم ملتحمه یک مشکل شایع و به ندرت جدی است که احتمال بروز طولانی مدت آن وجود دارد که اگر به سرعت تشخیص داده نشود ممکن است به چشم آسیب بزند.
علائم و نشانه های عفونت معمولاً از یک چشم شروع می شود و در عوض چند روز چشم دیگر را نیز درگیر می کند. علائم آن تورم و قرمزی چشم است که تورم پلک شایع تر از آلوده شدن توسط باکتری و آلرژی می باشد. خارش و سوزش هم می تواند از علائم آن باشد. برخی از پارگی های چشم که در این مورد پیش می آید به دلیل علائم ویروسی و آلرژی است که برای ایجاد تولید اشک بیش از حد معمول شناخته شده است. اگر زهکشی (مواد داخل چشم) روشن باشند، عامل ویروس یا آلرژی می باشد. ولی اگر زهکشی زرد مایل به سبز باشد، عامل باکتریایی است.
فرد مبتلا هنگام بیدارشدن از خواب نمی تواند چشم خود را باز کند و در اصطلاح چشم او خفه گیر شده است که دلیل آن تجمع ترشحات در هنگام خواب است. فرد درگیر حساسیت خفیفی نسبت به نور پیدا می کند ولی فردی که علائم شدید مانند تغییر در بینایی، حساسیت شدید به نور و یا درد شدید داشته باشد ممکن است عفونت ملتحمه به طور زیادی گسترش یابد و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.
بعضی افراد ممکن است احساس کنند که چیزی در چشم آنها فرو رفته است. کودکان ممکن است آن را به عنوان شن و ماسه در چشم توصیه کنند. دکتر می تواند اغلب با علائم و نشانه ها آن را تشخیص دهد ولی در بعضی موارد مقداری از ترشحات چشم برای تعیین علت عفونت به آزمایشگاه ارسال نمی شود. چون عفونت شدید می تواند تحریک بلفاریت یا خشکی قرنیه چشم نامیده شود. زیرا به ندرت نشانه ای از یک بیماری در بدن مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوی و بیماری های التهابی روده مانند کولیت اولسرا تیو نیز می تواند باشد. در برخی موارد نیز یک بیماری کرون کاوازاکی است که یک بیماری نادر همراه با تب در کودکان خردسال و نوزادان می باشد.
درمان:
عامل باکتریایی با قطره های چشمی آنتی بیوتیک، پماد و یا قرص قابل درمان است. ولی در اغلب موارد عامل ویروسی هیچ درمان خاصی ندارد. فقط باید اجازه داد تا ویروس دوره خود را طی کند که معمولاً بین 4 تا 7 روز طول می کشد. در موارد آلرژی نیز با قطع منبع آلرژی را چشم بهبود می یابد، ولی نیاز به شستشو به مدت پنج دقیقه و یک تماس موزی با چشم هم نیاز است.
برای کاهش درد استفاده از یک کمپرس سرد یا گرم روی چشم مفید است. تمیز کردن چشم از ترشحات با پاک کردن از داخل به طرف خارج اطراف چشم نیز می تواند به کاهش درد کمک کند. ولی باید مراقب بود از وسایلی استفاده کنید که باعث انتقال و گسترش آن نشوید. وقتی عامل باکتریایی باشد معمولاً تا 24 ساعت بعد از استفاده از آنتی بیوتیک عامل دیگر قابل انتقال نمی باشد ولی در عامل ویروسی فرد می تواند تا داشتن علائم این بیماری را انتقال دهد.
جلوگیری از گسترش آن:
اگر شما یا کودکتان مبتلا هستید باید از دست به منطقه چشمی خودداری کنید و مرتباً دستان خود را به ویژه پس از استفاده از داروها شبشویید، هرگز از حوله یا دستمال مشترک استفاده نکنید و سعی کنید دستمال را بعد از استفاده دور بیندازید. ملحفه و حوله را روزانه تعویض کنید. دستیگره ها و سطوح را ضد عفونی کنید.
در این باره بیشتر بخوانید: رفع قرمزی چشم با این توصیه ها
