هیچکس نمی داند چه چیزی باعث این مسئله می شود. ولی دکتر شما ممکن است بگوید که بلفورد اسپاسم است. هنگامی که این اتفاق می افتد، پلک بالای شما معمولاً شروع به چشمک زدن می کند و شما نمی توانید آن را متوقف کنید. گاهی اوقات هر دو چشم درگیر می شوند. پزشکان فکر می کنند که این مسئله می تواند با خستگی، فشار یا کافئین مرتبط باشد.
پریدن چشم بدون درد و بی ضرر می باشد که معمولاً خود به خود از بین می رود. اگر این اسپاسم قوی باشد، باید چشم را به طور کامل بسته تا اندکی استراحت کند. پریدن چشم برخی افراد ممکن است تمام طول روز، هفته ها و یا به ماه بیانجامد که می تواند ناراحت کننده باشد و کیفیت زندکی را تحت تأثیر قرار دهد. اما یک قضیه نادر می باشد.
اما گاهی اوقات، انقباض می تواند نشانه یک شرایط جدی تر مانند بلفاریت (التهاب پلک)، خشکی چشم، حساسیت به نور و قرمزی چشم باشد که در موارد نادر به یک اختلال مغز یا عصب مانند فلج بل، دبسیونی، پارکینسون و یا سندروم نیز ممکن است مربوط باشد. اثر جانبی بعضی از داروها که شایع ترین آن ها داروهای روان پریشی و صرع می باشد نیز می تواند عامل این پریدن باشد.
کشش و انقباض جزئی پلک، اغلب با عوامل شیوه زندگی مانند خستگی، فشار، کمبود خواب، استفاده از الکل، تنباکو یا کافئین گره خورده است که همچنین می تواند باعث التهاب سطح چشم (قرنیه) یا غشاهای خط پلک شوند. زنان دو برابر مردان به این عارضه دچار می شوند.
نور، باد و یا آلودگی هوا عواملی برای این کار هستند که با سوزش چشم آغاز می شود. با شدیدتر شدن آن ممکن است حساسیت به نور و تاری دید و یا حتی انقباض عضلات صورت نیز اتفاق بیفتد. در موارد جدی اسپاسم می تواند تبدیل به قدرتی بشود که پلکتان تا چند ساعت بسته باشد. محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی منجر به این بیماری می شود. اسپاسمی که باعث انقباض هر دو طرف صورت شود نادر است بر خلاف دو نوع دیگر که یک طرف را تحت تأثیر قرار می دهند. در برخی موارد علت آن فشار یک شریان بر روی عصب صورت است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
وقتی اسپاسم بیشتر از یک هفته به طول بینجامد باید به پزشک مراجعه شود که با بررسی نشانه ها ممکن است بیمار را نزد متخصص مغز و اعصاب بفرستد.
چگونه درمان می شود؟
در اغلب موارد این انقباض خود به خود از بین می رود. مطمئن شوید که به اندازه کافی استراحت دارید و مصرف تنباکو، کافئین و الکل را کاهش دهید. اگر خشکی چشم دارید از اشک مصنوعی استفاده کنید که اغلب می تواند تسکین دهنده باشد. در موارد کمی ممکن است دکتر داروهایی مانند کلونازپام، لورازپام و تری هگزی هیدروکلراید را تجویز کند که معمولاً تسکین دهنده های کوتاه مدتی هستند. درمان های دیگری مانند طب سوزنی، هیپنوتیزم، تغذیه درمانی و شیشه های رنگی نیز وجود دارند که درمان با آنها توسط مطالعات علمی ثابت شده است. اگر این گزینه ها جواب ندهد پزشک ممکن است با عمل جراحی فشار را از روی شریان عصب بردارد.
در این باره بیشتر بخوانید: چشم قرمز یا ورم ملتحمه
