تصادف یک سال قبل موجب شکسته شدن استخوان های بازو و ساق و گونه و فک بالا و جمجمه بیمار شد. جراحی های اولیه بلافاصله برای وی انجام گردید ولی به علت آسیب هایی که چشم بیمار بر اثر شکستگی کره استخوانی چشم دیده بود ترمیم کامل استخوان گونه در آن زمان امکان پذیر نشد. به همین علت بعد از بهبودی شکستگی ها به علت اینکه استخوان های شکسته شده گونه دقیقا در محل درست خود قرار نگرفته بودند تغییراتی در شکل ظاهری صورت وی مشاهده میشد.
برای درمان این بیمار ابتدا به کمک سی تی اسکن یک تصویر سه بعدی از کل جمجمه و صورت او تهیه شد. سپس به کمک نرم افزار های مربوطه مشخص شد که استخوان گونه که بد جوش خورده بود در چه محل هایی باید برش بخورد. این برش بصورت مجازی بر روی تصویر سه بعدی داده شده و استخوان در سر جای خودش قرار گرفت.
سپس مشخص شد که برای متصل کردن این تکه استخوان به استخوان های اطراف باید از چه نوع پلاکی استفاده شود. پلاک مورد نیاز برای این اتصال هم طراحی شد. البته تمام این کار ها تا این مرحله فقط بر روی کامپیوتر و بصورت مجازی انجام گردید.
پس از آن تیم مهندسی توانست تا با استفاده از یک پرینتر سه بعدی پلاک مورد نیاز بیمار را که مخصوص خود او طراحی شده بود از جنس تیتانیوم بسازد. در روز عمل استخوان بد جوش خورده دقیقا از همان محل هایی که قبلا بر روی مانیتور کامپیوتر مشخص شده بود برش داده شده و در جای مناسب قرار گرفت. سپس با استفاده از پلاک هایی که مخصوص بیمار ساخته شده بود. تکه استخوان در محل مناسب فیکس شد.