images

سلول هاي عصبي قادرند بعد از صدمه به طورمکررخود را ساماندهي كنند. به اين وضعیت انعطاف پذيري يا نوروپلاستيسيتي سلول هاي عصبي گفته مي شود. در فيزيوتراپي اين امكان وجود دارد كه اين ساماندهي را تسريع كرد. در زمان های پیشین صدمه (بخصوص شش ماه اول)، نروپلاستیسیتی زیادتر است در ذيل بعضی از اهداف و كارکرد هاي فيزيوتراپي را می خوانیم
 آموزش وضعيت صحيح راه رفتن و ايستادن
 تنظیم یک برنامه منظم جهت افزایش هماهنگی و بالانس
 تاکید بر ایجاد حرکات ارادی و افزایش سرعت عمل همراه با حداکثر دقت
 تنظيم يك برنامه براي كنترل اسپاستيسيتي
 استفاده از برنامه هاي عملكردي براي بكارگيري مفاصل بدن
 ارائه تمارين داخل منزل براي كارايي هرچه بيشتر
رژيم درماني و سكته مغزي
نوع تغذيه در پيشگيري ثانويه و كنترل عود مجدد نقش بسزايي دارد. لذا پيشنهاد مي شود يك كارشناس تغذيه بر روند تغذيه بيمار نظارت داشته باشد.
نقش درمان هاي مبتني بر تحريك مغزي در سكته
مطالعات مختلف نشان داده است که هرگاه یک سیستم مغزی آسیب دیده، وادار به به فعالیت گردد، بهبودی و کارایی آن افزایش می یابد. در سكته مغزي فعاليت سلول هاي عصبي در ناحيه مورد آسيب و يا نواحي مجاور و حتي دوردست دچار كاهش يا افزايش مي گردد. افزايش يا كاهش فعاليت مغز داراي پيامد هاي مشخصي در اندام هاي بدن همچون عدم تعادل حركتي، اسپاستيسيتي، فلج بخشي از دست يا پا ، ناتواني در گفتار و غيره مي شود. اين پيامد هاي ناشي از سكته و يا به عبارت بهتر بدكاري مغز را مي توان از طريق تكنولوژي هاي نويني چون TMS، tDCS، بيوفيدبك و نوروفيدبك تنظيم نمود و با افزايش ميزان انعطاف پذيري سلول هاي عصبي روند بهبود را تسريع كرد.

دوستان توجه داشته باشید فیزیوتراپی خیلی می تواند به افراد دچار سکته مغزی کمک کند در صورتی که تحت نظر متخصص باشد .