نتایج مطالعات گروه تحقیقات جهانی به سرپرستی دانشگاه بارسلونا، نشان داد بین یک تا پنج درصد افراد، «فقدان خاص لذت موسیقی » را تجربه کرده‌اند.
هزاران نفر از دانشجویان دانشگاه‌های اسپانیا پرسش نامه‌ای را پاسخ دادند که مشخص می‌کرد به چه میزان آنان با جملاتی مانند «هنگامی که با شخص دیگری به موسقی گوش می‌دهم احساس می‌کنم با آن فرد ارتباط خاصی دارم» و «هنگامی که آهنگ مورد علاقه‌ام را می‌شنوم نمی‌توانم آن را زمزمه نکنم» موافق یا مخالف هستند.
سه گروه از شرکت کنندگان که نسبت به موسیقی حساسیت کم، متوسط و بالایی داشتند به آهنگ‌هایی که توسط همسالان آنان انتخاب شده بود، گوش کردند و در همان هنگام محققان واکنش‌های آنان را با استفاده از شاخص‌های فیزیولوژیکی احساسات مانند ضربان قلب و میزان تعرق بررسی کردند.
این شاخص‌ها درگروهی که به موسیقی علاقه‌مند بودند، افزایش یافت در حالی که در گروه دیگر(فقدان لذت موسیقی) این شاخص‌ها هیچ تغییری نکرد.
به گفته جوزپه مارکو پولاره، سرپرست تحقیقات، همه شرکت کنندگان در این تحقیقات نسبت به دیگر محرک‌ها مانند پول، پاداش، … حساسیت یکسانی داشتند و هیچ یک از آنان بیماری «اختلال در ادراک و شناخت موسیقی» را نداشتند.
وی افزود: محققان به منظور تعیین تفاوت عملکرد مغز گروه‌های مختلف هنگام گوش دادن به موسیقی از اسکن MRI استفاده خواهند کرد.
گزارش این تحقیقات در روزنامه تلگراف به چاپ رسیده است.