یکی از خوراکی هایی که در سراسر دنیا طرفداران بسیاری دارد بیسکوئیت است. این خوراکی مدت بسیار زیادی است که در فروشگاه ها وجود دارد و از کودکان گرفته تا بزرگسالان به آن علاقه دارند. اما آیا تابحال فکر کرده اید که این ماده چگونه تولید می شود؟
در مقبره یکی از فراعنه مصر، نقاشی ای وجود دارد که کارگری را در حال پخت نان های کوچک و متشکل از روغن، شکر و آرد نشان می دهد. به نظر می رسد این نان های کوچک همان بیسکویت امروزی خودمان است که تاریخچه آن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. یونانی ها هم از اولین مردمی بودند که در غرب بیسکویت طبخ می کردند. به مرور روش پخت این نوع نان در تمام کشورها رایج شد…
از قرن ۱۷ به بعد مواد اولیه، طعم و رنگ های جدید به بیسکویت افزوده و از آن زمان تاکنون تنوع بیسکویت هر روز بیشتر شد، به طوری که رضایت هر فرد با هر سلیقه ای را تامین می کند. حتما برایتان جالب است بدانید مصری های باستان و کارخانه های مدرن امروزی، بیسکویت را از چه موادی و چگونه تولید می کرده و می کنند. دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در این باره به نکته های جالبی اشاره کرده اند.
بیسکویت های امروزی از چه موادی تولید می شوند؟
برای تولید بیسکویت، آرد را با ۲۰ درصد روغن و ۲۰ درصد شکر مخلوط و خمیر حاصل از آن را پهن و نازک می کنند و قالب می زنند. این خمیر پخته و بعد از سردشدن، بسته بندی می شود.
بیسکویت های مختلفی در بازار وجود دارد. تمام بیسکویت ها به همین روش تهیه می شوند؟
بله، در بیسکویت های مختلف درصد روغن، شکر یا سبوس آرد گندم کمی با هم تفاوت دارد. برخی بیسکویت ها از آرد گندم کامل تهیه می شوند و سبوس بیشتری دارند. در برخی نیز میزان روغن را کم و زیاد می کنند تا بیسکویت تردتر یا خشک تر شود. گاهی هم موادی مثل پودر سبزی ها، کنجد یا سبوس به این خوراکی اضافه می کنند تا اصطلاحا فراسودمند شوند.
برخی بیسکویت ها کرم دارند. این کرم از چه موادی درست شده است؟
از روغن، شکر، رنگ و اسانس. معمولا رنگی که به کرم اضافه می شود، با طعم و اسانس بیسکویت همخوان است. یعنی کرم با رنگ زرد معمولا با طعم موز، رنگ سبز با طعم لیمو یا کیوی و رنگ صورتی با طعم توت فرنگی است. بعد از آنکه بیسکویت پخته و سرد شد، کرم را روی آن می ریزند و بیسکویت دیگری رویش قرار می دهند.
بیسکویت رژیمی هم داریم؟
بله. می توان به جای شکر از قندهای مصنوعی هم استفاده کرد که کم کالری تر از بیسکویت های معمولی هستند. حتی می توان به جای شکر به طور کامل یا درصدی از شیره خرما یا عسل استفاده کرد یا آن را با انواع موادمعدنی مثل کلسیم، آهن و… غنی کرد تا با خوردنش قسمتی از نیاز بدن به این موادمغذی تامین شود.
میان بیسکویت ها، بافت ویفر کمی متفاوت است. در مورد ترکیب ها و نحو پخت ویفر هم توضیح دهید.
خمیر ویفر از آرد، شکر و روغن تشکیل شده است اما چون در ترکیب آن آب بیشتری به کار می رود، شل تر است و خمیرش بسیار ترد و سبک می شود. خمیر سایر بیسکویت ها سفت تر و اصطلاحا غلتک خور است. خمیر ویفر را پهن نمی کنند تا قالب بزنند بلکه داخل قالب می ریزند و می پزند و بعد از آنکه پخته شد، سایر مراحل تولیدش مثل دیگر بیسکویت هاست؛ یعنی کرم آماده شده را روی لایه های ویفر می ریزند و لایه ها را روی هم قرار می دهند و بعد از سردشدن به شکل ها و اندازه های مختلف برش می دهند و بسته بندی می کنند.
در ترکیب بیسکویت ها از نگهدارنده هم استفاده می شود؟
بیسکویت فراورده ای بسیار خشک است و رطوبت ندارد. حتی برای نگهداری بیسکویت لازم نیست آن را درون یخچال بگذارید چون کپک نمی زند.
از کجا بفهمیم بیسکویت تازه است یا کهنه؟
کافی است به تاریخ روی بسته بندی توجه کنید. بیسکویت فراورده ای خشک است که رطوبت بسیار پایینی دارد و به همین علت مدت ماندگاری اش بالاست و می توان چند ماه تا چند سال آن را نگهداری کرد. البته طعم، مزه و رنگ بیسکویتی که خیلی کهنه شود، تغییر می کند. اگر بیسکویت را در مکان گرم یا در مقابل نور آفتاب نگهداری کنید، ممکن است زودتر از تاریخ مصرف درج شده روی بسته بندی اش تغییر رنگ و مزه دهد و روند کهنه شدنش سریع تر شود.
آیا مصرف بیسکویت برای دیابتی ها یا مبتلایان به فشار خون ممنوع است؟
مصرف بیسکویت به جز انواع شور که حاوی نمک هستند، برای مبتلایان به فشارخون اشکالی ندارد اما چون شیرین است، برای مبتلایان به دیابت، مناسب نیست مگر آنکه به میزان مشخص و توصیه شده به وسیله متخصص معالج مصرف شود.
در مقبره یکی از فراعنه مصر، نقاشی ای وجود دارد که کارگری را در حال پخت نان های کوچک و متشکل از روغن، شکر و آرد نشان می دهد. به نظر می رسد این نان های کوچک همان بیسکویت امروزی خودمان است که تاریخچه آن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. یونانی ها هم از اولین مردمی بودند که در غرب بیسکویت طبخ می کردند. به مرور روش پخت این نوع نان در تمام کشورها رایج شد. از قرن ۱۷ به بعد مواد اولیه، طعم و رنگ های جدید به بیسکویت افزوده و از آن زمان تاکنون تنوع بیسکویت هر روز بیشتر شد، به طوری که رضایت هر فرد با هر سلیقه ای را تامین می کند. حتما برایتان جالب است بدانید مصری های باستان و کارخانه های مدرن امروزی، بیسکویت را از چه موادی و چگونه تولید می کرده و می کنند. دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در این باره به نکته های جالبی اشاره کرده اند.
بیسکویت های امروزی از چه موادی تولید می شوند؟
برای تولید بیسکویت، آرد را با ۲۰ درصد روغن و ۲۰ درصد شکر مخلوط و خمیر حاصل از آن را پهن و نازک می کنند و قالب می زنند. این خمیر پخته و بعد از سردشدن، بسته بندی می شود.
بیسکویت های مختلفی در بازار وجود دارد. تمام بیسکویت ها به همین روش تهیه می شوند؟
بله، در بیسکویت های مختلف درصد روغن، شکر یا سبوس آرد گندم کمی با هم تفاوت دارد. برخی بیسکویت ها از آرد گندم کامل تهیه می شوند و سبوس بیشتری دارند. در برخی نیز میزان روغن را کم و زیاد می کنند تا بیسکویت تردتر یا خشک تر شود. گاهی هم موادی مثل پودر سبزی ها، کنجد یا سبوس به این خوراکی اضافه می کنند تا اصطلاحا فراسودمند شوند.
برخی بیسکویت ها کرم دارند. این کرم از چه موادی درست شده است؟
از روغن، شکر، رنگ و اسانس. معمولا رنگی که به کرم اضافه می شود، با طعم و اسانس بیسکویت همخوان است. یعنی کرم با رنگ زرد معمولا با طعم موز، رنگ سبز با طعم لیمو یا کیوی و رنگ صورتی با طعم توت فرنگی است. بعد از آنکه بیسکویت پخته و سرد شد، کرم را روی آن می ریزند و بیسکویت دیگری رویش قرار می دهند.
بیسکویت رژیمی هم داریم؟
بله. می توان به جای شکر از قندهای مصنوعی هم استفاده کرد که کم کالری تر از بیسکویت های معمولی هستند. حتی می توان به جای شکر به طور کامل یا درصدی از شیره خرما یا عسل استفاده کرد یا آن را با انواع موادمعدنی مثل کلسیم، آهن و… غنی کرد تا با خوردنش قسمتی از نیاز بدن به این موادمغذی تامین شود.
میان بیسکویت ها، بافت ویفر کمی متفاوت است. در مورد ترکیب ها و نحو پخت ویفر هم توضیح دهید.
خمیر ویفر از آرد، شکر و روغن تشکیل شده است اما چون در ترکیب آن آب بیشتری به کار می رود، شل تر است و خمیرش بسیار ترد و سبک می شود. خمیر سایر بیسکویت ها سفت تر و اصطلاحا غلتک خور است. خمیر ویفر را پهن نمی کنند تا قالب بزنند بلکه داخل قالب می ریزند و می پزند و بعد از آنکه پخته شد، سایر مراحل تولیدش مثل دیگر بیسکویت هاست؛ یعنی کرم آماده شده را روی لایه های ویفر می ریزند و لایه ها را روی هم قرار می دهند و بعد از سردشدن به شکل ها و اندازه های مختلف برش می دهند و بسته بندی می کنند.
در ترکیب بیسکویت ها از نگهدارنده هم استفاده می شود؟
بیسکویت فراورده ای بسیار خشک است و رطوبت ندارد. حتی برای نگهداری بیسکویت لازم نیست آن را درون یخچال بگذارید چون کپک نمی زند.
از کجا بفهمیم بیسکویت تازه است یا کهنه؟
کافی است به تاریخ روی بسته بندی توجه کنید. بیسکویت فراورده ای خشک است که رطوبت بسیار پایینی دارد و به همین علت مدت ماندگاری اش بالاست و می توان چند ماه تا چند سال آن را نگهداری کرد. البته طعم، مزه و رنگ بیسکویتی که خیلی کهنه شود، تغییر می کند. اگر بیسکویت را در مکان گرم یا در مقابل نور آفتاب نگهداری کنید، ممکن است زودتر از تاریخ مصرف درج شده روی بسته بندی اش تغییر رنگ و مزه دهد و روند کهنه شدنش سریع تر شود.
آیا مصرف بیسکویت برای دیابتی ها یا مبتلایان به فشار خون ممنوع است؟
مصرف بیسکویت به جز انواع شور که حاوی نمک هستند، برای مبتلایان به فشارخون اشکالی ندارد اما چون شیرین است، برای مبتلایان به دیابت، مناسب نیست مگر آنکه به میزان مشخص و توصیه شده به وسیله متخصص معالج مصرف شود.
در مقبره یکی از فراعنه مصر، نقاشی ای وجود دارد که کارگری را در حال پخت نان های کوچک و متشکل از روغن، شکر و آرد نشان می دهد. به نظر می رسد این نان های کوچک همان بیسکویت امروزی خودمان است که تاریخچه آن به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. یونانی ها هم از اولین مردمی بودند که در غرب بیسکویت طبخ می کردند. به مرور روش پخت این نوع نان در تمام کشورها رایج شد. از قرن ۱۷ به بعد مواد اولیه، طعم و رنگ های جدید به بیسکویت افزوده و از آن زمان تاکنون تنوع بیسکویت هر روز بیشتر شد، به طوری که رضایت هر فرد با هر سلیقه ای را تامین می کند. حتما برایتان جالب است بدانید مصری های باستان و کارخانه های مدرن امروزی، بیسکویت را از چه موادی و چگونه تولید می کرده و می کنند. دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در این باره به نکته های جالبی اشاره کرده اند.
بیسکویت های امروزی از چه موادی تولید می شوند؟
برای تولید بیسکویت، آرد را با ۲۰ درصد روغن و ۲۰ درصد شکر مخلوط و خمیر حاصل از آن را پهن و نازک می کنند و قالب می زنند. این خمیر پخته و بعد از سردشدن، بسته بندی می شود.
بیسکویت های مختلفی در بازار وجود دارد. تمام بیسکویت ها به همین روش تهیه می شوند؟
بله، در بیسکویت های مختلف درصد روغن، شکر یا سبوس آرد گندم کمی با هم تفاوت دارد. برخی بیسکویت ها از آرد گندم کامل تهیه می شوند و سبوس بیشتری دارند. در برخی نیز میزان روغن را کم و زیاد می کنند تا بیسکویت تردتر یا خشک تر شود. گاهی هم موادی مثل پودر سبزی ها، کنجد یا سبوس به این خوراکی اضافه می کنند تا اصطلاحا فراسودمند شوند.
برخی بیسکویت ها کرم دارند. این کرم از چه موادی درست شده است؟
از روغن، شکر، رنگ و اسانس. معمولا رنگی که به کرم اضافه می شود، با طعم و اسانس بیسکویت همخوان است. یعنی کرم با رنگ زرد معمولا با طعم موز، رنگ سبز با طعم لیمو یا کیوی و رنگ صورتی با طعم توت فرنگی است. بعد از آنکه بیسکویت پخته و سرد شد، کرم را روی آن می ریزند و بیسکویت دیگری رویش قرار می دهند.
بیسکویت رژیمی هم داریم؟
بله. می توان به جای شکر از قندهای مصنوعی هم استفاده کرد که کم کالری تر از بیسکویت های معمولی هستند. حتی می توان به جای شکر به طور کامل یا درصدی از شیره خرما یا عسل استفاده کرد یا آن را با انواع موادمعدنی مثل کلسیم، آهن و… غنی کرد تا با خوردنش قسمتی از نیاز بدن به این موادمغذی تامین شود.
میان بیسکویت ها، بافت ویفر کمی متفاوت است. در مورد ترکیب ها و نحو پخت ویفر هم توضیح دهید.
خمیر ویفر از آرد، شکر و روغن تشکیل شده است اما چون در ترکیب آن آب بیشتری به کار می رود، شل تر است و خمیرش بسیار ترد و سبک می شود. خمیر سایر بیسکویت ها سفت تر و اصطلاحا غلتک خور است. خمیر ویفر را پهن نمی کنند تا قالب بزنند بلکه داخل قالب می ریزند و می پزند و بعد از آنکه پخته شد، سایر مراحل تولیدش مثل دیگر بیسکویت هاست؛ یعنی کرم آماده شده را روی لایه های ویفر می ریزند و لایه ها را روی هم قرار می دهند و بعد از سردشدن به شکل ها و اندازه های مختلف برش می دهند و بسته بندی می کنند.
در ترکیب بیسکویت ها از نگهدارنده هم استفاده می شود؟
بیسکویت فراورده ای بسیار خشک است و رطوبت ندارد. حتی برای نگهداری بیسکویت لازم نیست آن را درون یخچال بگذارید چون کپک نمی زند.
از کجا بفهمیم بیسکویت تازه است یا کهنه؟
کافی است به تاریخ روی بسته بندی توجه کنید. بیسکویت فراورده ای خشک است که رطوبت بسیار پایینی دارد و به همین علت مدت ماندگاری اش بالاست و می توان چند ماه تا چند سال آن را نگهداری کرد. البته طعم، مزه و رنگ بیسکویتی که خیلی کهنه شود، تغییر می کند. اگر بیسکویت را در مکان گرم یا در مقابل نور آفتاب نگهداری کنید، ممکن است زودتر از تاریخ مصرف درج شده روی بسته بندی اش تغییر رنگ و مزه دهد و روند کهنه شدنش سریع تر شود.
آیا مصرف بیسکویت برای دیابتی ها یا مبتلایان به فشار خون ممنوع است؟
مصرف بیسکویت به جز انواع شور که حاوی نمک هستند، برای مبتلایان به فشارخون اشکالی ندارد اما چون شیرین است، برای مبتلایان به دیابت، مناسب نیست مگر آنکه به میزان مشخص و توصیه شده به وسیله متخصص معالج مصرف شود.
