یکی از مهم ترین مسائلی که در طول روز باید به آن توجه شود مواد غذایی مصرفی و یا بهتر بگویم تغذیه است تغذیه را می توان مهم ترین عامل حفظ سلامت جسمی و روحی افراد دانست. اما واقعا تغذیه چه نقشی را در سلامت ما ایفا می کند؟
تغذیه همواره جزئی از زندگی بشر بوده است، یعنی در زندگی عادی آداب تغذیه رعایت شده تا سلامتی حفظ شود، به همین دلیل ایرانیان قوی ترین و سالم ترین مردم دنیا بوده اند.
برای تغذیه در ایران مثل بسیاری از روش هایی که گفتیم تدابیر بسیار ارزشمندی وجود داشته ، غذای ایرانی طبیعی بوده و هیچ ماده افزودنی نداشته است. اکثر مواد غذایی گیاهی و معدنی بوده و غذای حیوانی در رتبه دوم قرار داشته است. چون گیاهان از نظر جنس و مبدأ خلقت به انسان نزدیک ترند، اما حیوانات ابتدا گیاه می خورند بعد رشد می کنند و در مرحله دیگر غذای انسان هستند، مسیری که گیاه در بدن حیوان طی می کند تا به بدن انسان برسد، می تواند منشا تحولاتی باشد، که این تحولات در بسیاری از مواقع، مضر بوده و سموم مختلفی را تولید می کند، به همین دلیل غذای گیاهی نسبت به غذای حیوانی بیشتر توصیه شده است. نحوه آماده کردن غذا و ظروف غذا نیز طبیعی بود تا سلامتی غذا را حفظ کند، بهترین ظروف غذا مسی وسنگی بوده و بهترین آماده کردن غذا به صورت کبابی و آب پز می باشد و کمتر از غذاهای سرخ کردنی استفاده شده است. نحوه استفاده از غذا بر اساس مزاج انسان و مزاج غذا است. در همین راستا غذاها را براساس سردی، گرمی، تری و خشکی تقسیم کرده اند. به عنوان مثال انگور گرم و تر، خیار سرد و تر، برنج سرد و خشک و زنجفیل گرم و خشک است و به همین ترتیب برای تمام غذاها مزاجی مشخص تعیین شده است. هر کس مزاج گرم دارد، باید غذاهای سرد بیشتر از گرم استفاده کند و برعکس کسی که مزاج سرد دارد، باید غذای گرم تر بیشتر از سردی استفاده کند. در فصول مختلف، ایرانیان، غذاهای مختلفی مصرف می کردند. چون هر فصل دارای مزاجی خاص است. زمستان سرد و تر، بهار گرم و تر، تابستان گرم و خشک و پاییز سرد و خشک است، پس باید در زمستان غذاهای گرم وخشک بیشتر، در بهار غذاهای سرد و خشک، تابستان سرد و تر و در پاییز غذاهای گرم تر و بیشتر مصرف بشود.
آداب تغذیه در ایران با روش های تغذیه جدید و مدرن کاملا متفاوت است. اکثر روش ها و توصیه های تغذیه جدید و مدرن بیماری زا و مضر است و به هیچ عنوان در طب سنتی ایران توصیه نمی شود، که به بعضی از این تفاوت ها اشاره می کنم. در تغذیه ایرانی ظروف غذا سنگی یا مسی است، که شفابخش بوده و در حفظ سلامتی اثر مستقیم دارند، اما در زندگی مدرن از ظروف تفلون آلومینیومی و پلاستیکی بیشتر استفاده می شود، که نه فقط مفید نیستند، بلکه اکثرا مضر و حتی سرطان زا هستند. در تغذیه ایرانی رعایت مزاج از مهمترین اصول است، اما درتغذیه مدرن هیچ اثری از توصیه مزاجی نیست و مزاج در آن جایگاهی ندارد، ایرانی تا غذا با مزاجش سازگار نباشد، استفاده نمی کند، اما در مدرنیسم می گویند، این غذا را مصرف کن، مهم نیست که چه مزاجی دارد.
در تغذیه ایرانی دو وعده غذا در روز آن هم صبحانه و شام توصیه می شود و شام اول شب است، اما در تغذیه مدرن شام را دشمن می دانند و می گویند ساده استفاده شود و بیشتر سه وعده غذایی توصیه می شود. در تغذیه ایرانی غذا به صورت طبیعی استفاده می شود، اما در تغذیه مدرن اکثر غذاها یخ زده، پاستوریزه شده و… استفاده می شود، که به همین دلیل ماده موثر غذا در اثر این اعمال از بین می رود. در تغذیه ایرانی روغن حیوانی، نان طبیعی به خصوص سنگک، نمک طبیعی و آب چشمه توصیه می شود. که همگی شفابخش هستند، اما در تغذیه مدرن روغن نباتی با مواد افزودنی، نان ماشینی، نمک یددار و آب معدنی که در ظروف نگهداری می شود، توصیه می شود که همگی مضر هستند. در تغذیه ایرانی به هیچ عنوان مواد افزودنی توصیه نمی شود، اما در تغذیه مدرن اکثر غذاها با مواد افزودنی که بسیار مضر و در بعضی موارد سرطان زا هستند، استفاده می شود و نتیجه اینکه تغذیه ایرانی، طبیعی، شفابخش و دوای همه دردهاست.
