آقایان در مقایسه با خانمها برونریزی احساسی کمتری دارند و این فاکتور سبب خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی و روانتنی مثل معده درد و زخم اثنیعشر میشود.
از منظر زیستی هورمونهای نگهدارنده استروژن و پروژسترون در زنان موجب سلامت روانی بیشتری میشود بنابراین ثابت شده که زنان در دوران بارداری هرگز به اماس دچار نمیشوند.
زنان واکنشهای هیجانی از خود نشان میدهند و شاید این جمله درست باشد که مردان بیشتر میمیرند و زنان بیشتر بیمار میشوند زیرا درونریزی در مردان بیشتر است همچنین بهداشت روانی در مردان حساستر است.
دنیای روانی زنها موجب میشود که مسائل ریز را در خود حل کنند با اینکه زنها در لحظه ناراحتی زیادی را از بابت استرسها تحمل میکنند اما قدرت حل آنها در درازمدت بیشتر است و از این منظر سلامت روانی بیشتری نسبت به مردان دارند.
زنی که همسرش را دوست دارد راحتتر سختی های شغلش را تحمل میکند و چنانچه در رابطه با حرفهاش با استرسهایی مواجه باشد آنها را تحمل میکند در صورتی که ممکن است مردی همسرش را خیلی دوست داشته باشد اما از شغل خود ناراضی باشد در واقع عاطفه زنها کاتالیزور حل مشکلات است.
اگر زنی شنوا و پذیرا بوده و درک متقابل داشته باشد میتواند از استرسهای همسرش بکاهد، محبت زن میتواند بهترین رواندرمانی برای زخمهای ناشی از استرسهای مرد باشد در واقع بهترین پانسمان برای زخمهای مردان محبت زنان است.