یکی از گیاهان بومی کشور هند خیار میباشد که از تیره کدوییان است و دارای اقسام متفاوتی هم هست.میوه این گیاه درشت است و بصورت طبیعی با رنگ سبز یا سفید رشد میکند.مردم بصورت خام خیار را مصرف مینمایند و بوته خیار هم به بوته خربزه شباهت دارد.خیار حجم 90 درصدی از آب دارد و میتواند آب را در خودش حفظ کند.
امکان پرورش خیار فضایی در ایستگاه فضایی بین‌المللی، حقایقی از پرورش گیاهان در شرایط بی‌وزنی را آشکار کرد.
در این تحقیق موارد زیادی همچون الگوهای رشد با آماس خاص یا دندانه‌دارشدن دانه‌های خیار مورد بررسی قرار گرفتند. در مراحل اولیه دانه‌های خیار دندانه‌دار و تیغ‌دار شدند که این مورد موجب جوانه زدن دانه‌های سخت و سفت شده و سپس فرایند رشد مهار شد.
هیدیوکی تاکاهاشی از دانشگاه توهوکو ژاپن اظهارکرد: این دانه‌ها به صورت عمودی در شرایط بی‌وزنی قرار گرفتند و هر یک از دندانه‌های میخ مانند موجب رشد خیار شده، اما برخلاف قرار گرفتن افقی دانه‌ها تغییر و شکل‌گیری دانه‌ها فقط از یک طرف ادامه یافته است.
فضانوردان این بذرها را درون محفظه‌ای با خاصیت جذب آب از کف پلاستیکی آن در ایستگاه فضایی قرار دادند. بذرها در سلول‌های زیستی با تجهیزات آزمایشی 24 ساعته در ایستگاه فضایی با نیروی یک گرمی گریز از مرکز به مدت دو ساعت پرورش یافتند.
رشد این نمونه‌ها به محققان در ارزیابی نقش حساس جاذبه در پروتئین CsPIN1 و شکل‌گیری دانه‌ها کمک خواهد کرد.
بررسی میکروسکوپی از رشد دانه‌ها نشان داد پروتئین CsPIN1 تحت تاثیر جاذبه بوده و تغییرات در وضعیت این پروتئین موجب کنترل جوانه زدن دانه‌های خیار با شکل‌گیری دندانه‌ها بر روی بذر شده است.
براساس اظهارات دانشمندان تحریک شکل‌گیری مجراهای سلولی، موجب مستعد شدن هورمون‌های رشد و مراحل مختلف رشد و مهار دندانه‌ها بر روی بذر خیار شده است.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature Microgravity شده است.
منبع : الو دکتر
