همیشه جای زخم ها پس از بهبود یافتن آن ها بر روی بدن باقی می ماند و تاکنون هیچ راهی برای از بین بردن آن ها وجود نداشت؛ اما محققان آمریکایی از دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه کالیفرنیا موفق شده اند روشی را ابداع کنند که با استفاده از آن می توان برای همیشه با جای زخم خداحافظی کرد. این محققان توانسته اند با ایجاد این روش جدید، متداول ترین نوع سلولی را که در زخم یافت می شود، به سلول های چربی تبدیل کنند و به این صورت جای زخم بر روی بدن از بین می رود. این نخستین باری است که روش جدیدی برای از بین رفتن جای زخم ایجاد شده است.

سلول های چربی که آدیوپوسیت نامیده می شوند، در سطح پوست انسان یافت می شوند؛ اما در هنگام بهبود زخم از بین می روند و از بین رفتن این سلول ها باعث می شود جای زخم همیشه بر روی پوست انسان باقی بماند. متداول ترین سلولی که در زخم انسان یافت می شود، میوفیبروبلاست نام دارد و به دلیل اینکه این سلول فاقد فولیکول فو (عضو تولید کننده مو در پوست پستانداران) است، باعث می شود جای زخم نسبت به سایر قسمت های پوست انسان، ظاهر ناخوشایندی داشته باشد. محققان آمریکایی قصد دارند سلول های میوفیبروبلاست موجود در زخم را به سلول های چربی تبدیل کنند تا از تشکیل جای زخم در طول روند بهبود آن جلوگیری کنند.

اساس کار این روش محققان، تولید مجدد فولیکول مو در سلول های میوفیبروبلاست و سپس از آن ایجاد چربی در واکنش به فعالیت فولیکول مو در این سلول ها است. دانشمندان در این مطالعه دریافتند که فرآیند تولید فولیکول مو و چربی جدا از یکدیگر انجام می شوند؛ اما این دو فرآیند به یکدیگر وابسته هستند. در ابتدا فرآیند تولید فولیکول مو صورت می پذیرد. محققان آمریکایی قبلا به وجود تعدادی از عواملی که برای ایجاد فولیکول مو ضروری هستند، پی برده بودند و به تازگی به تعدادی از عواملی دیگر که در هنگام تولید آن ایجاد می شوند، نیز پی برده اند و متوجه شده اند که این عوامل در هنگام ایجاد فولیکول مو باعث می شوند سلول های میوفیبروبلاست ناحیه زخم به جای تشکیل جای زخم، چربی تولید کنند.

سلول های چربی بدون وجود فلیکول های مو تشکیل نمی شوند؛ اما زمانی که تشکیل شدند، تشخیص آن ها از سلول های قدیمی تر چربی دشوار است؛ بنابراین وجود آن ها باعث می شود ظاهر زخم بهبود یافته، طبیعی تر به نظر برسد.

محققان موفق به کشف عامل کلیدی تبدیل میوفیبروبلاست به سلول های چربی یعنی BMP یا Bone Morphogenetic Protein (گروهی از عوامل رشد) پی بردند. BMP می توانند ساختار میوفیبروبلاست را طوری تغییر دهند که به جای ایجاد جای زخم، به سلول های چربی تبدیل شوند. دانشمندان اذعان کرده اند که تبدیلی که با بهره گیری از BMP صورت می پذیرد، پایدار و کارآمد است و هم در سلول های انسان و هم در سلول های موش به درستی صورت می پذیرد.