این مردان از نظر میزان‌های سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین دی، شاخصی برای وضعیت ویتامین دی در بدن، آزمایش شدند و در ۶۸ درصد این مردان میزان سرمی ویتامین دی کمتر از ۵۰ نانومول در لیتر بود که عموماً آستانه کمبود ویتامین دی محسوب می‌شود.

همچنین از این مردان خواسته شده بود که فراوانی دچار شدن به سردرد را گزارش کنند.

این پژوهشگران پس از تقسیم این مردان بر اساس میزان سرمی ویتامین دی به چهار گروه دریافتند که گروه با کمترین میزان‌های ویتامین دی نسبت به گروه با بیش‌ترین میزان این ویتامین بیش از دو برابر (۱۱۶ درصد) بیشتر در معرض سردردهای مزمن بودند.

همچنین سردردهای مزمن در مردانی که در ماه‌هایی غیر از ماه‌های تابستان معاینه شده بودند، با فراوانی بیشتری گزارش شده بود. در ماه‌های غیر تابستانی به علت کمبود تابش اشعه ماورای بنفش نوع بی (UVB) نور خورشید به پوست، به مقدار کمتری مواد پیش‌ساز ویتامین دی در پوست به ویتامین دی فعال بدل می‌شوند، بنابراین میانگین سرمی ویتامین دی ممکن است کاهش یابد.

این بررسی به شمار فزاینده‌ای از شواهد دراین‌باره افزوده می‌شود که کمبود ویتامین دی می‌تواند اثرات بدی بر سلامت بگذارد و باعث افزایش خطر دچار شدن به بیماری‌های مزمن گوناگون ازجمله زوال شناختی، اسکلروز متعدد یا ام‌اس، نشانگان روده تحریک‌پدیر (IBS) و سرطان مثانه شود. همچنین کمبود ویتامین دی در زنان باردار با افزایش دچار شدن کودکانشان به اوتیسم، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD) و آسم همراهی دارد.میزان‌های پایین ویتامین دی قبلاً هم – البته در بررسی‌های کوچک‌تر- با افزایش خطر سردرد مربوط شده بود.

اکنون این نتایج بیانگر آن است که در فنلاند و کشورهای دیگر دور از خط استوا، باید در ماه‌های غیر تابستانی مراقبت بیشتری از لحاظ افزایش میزان‌های این ویتامین با خورد ماهی‌های چرب، گوشت قرمز یا جگر، تخم‌مرغ یا روغن کبد ماهی یا مکمل‌های ویتامین دی انجام داد.