اگر شخصی بتواند تمام مسائلی که باعث بروز بیماری و عوامل مرگ را از خود دور کند ، می تواند عمر خود را به میزان نامحدودی افزایش دهد. سلامت جسمی و روحی بسته به فاکتور های اصلی است که از مهم ترین آنها می توان به تغذیه اشاره کرد.
امروزه دانشمندان معتقدند که انسان با دورساختن عوامل مرگ می تواند عمر نامحدود داشته باشد. همین مسئله باعث شده تا محققان در محیط آزمایشگاه با بهبود شرایط زندگی، عمر حشره ای را به هشتاد برابر افزایش دهند.
در حقیقت اگر شرایط زندگی آدمی آسان و عوامل مرگ کمتر شود عمر آدمی که مثلا شصت سال دارد به چهارهزار و هشتصد سال خواهد رسید.
پیری که به دنبال جوانی به وجود می آید، در حقیقت تغییرات و پیدایش کلسترول در جدار عروق است که به تصلب یا سفت شدن شرایین موسوم است. این یکی از تعریفهای پیری است.
حال اگر شرایطی به وجود آید و این چربی ها در جدار عروق جمع نشوند، پیری و فرسودگی به تأخیر خواهد افتاد. این شرایط عبارت است از:
۱ اعتدال در صرف غذا و خودداری از پرخوری، چنان چه امیرمومنان علی(ع) می فرمایند.
«هر که کمتر خورد رنج و آلامش (دردهایی که به بدن می رسد) کم تر است.»
۲ رعایت آداب تغذیه به منظور جلوگیری از سوءهضم و نفخ و غیره.
۳ خودداری از هرگونه اعتیاد.
۴ مصرف ماست بیشتر از سایر غذاها برای مبارزه با میکروب های سم ساز روده (در افراد سالم و جوان)
۵ مبارزه با یبوست و تنبلی روده
۶ جلوگیری از پیدایش چربی خون در اثر مصرف نکردن روغنهای حیوانی و غذاهای بسیار چرب
۷ سحرخیزی و ورزش در هوای آزاد به خصوص در صبح زود.
۸ رعایت نوع غذای روزانه زیرا اگر زیادتر از حد معمولی چرب باشد سازنده کلسترول، اگر خیلی ترش باشد موجب ضعف و پیری و سستی اعصاب، اگر خیلی پرنمک باشد باعث لاغری و کم سویی چشم و اگر خیلی شیرین باشد عامل چاقی خواهد بود.
صرف غذاهای مختلف و رنگارنگ در یک وعده غذایی، اختلال هضم را در پی خواهد داشت، زیرا هر یک از آنها زمانی جداگانه برای هضم و جذب لازم دارد.
رعایت نکات فوق در سالخوردگان بیشتر و در زمان پیری لازم است، زیرا دوران پیری زمان ضعف و ظهور بیماریها است.
افراد مسن غالبا دچار بیماری هایی از قبیل فشار خون، نقرس، دردهای مفصلی، نارسایی شریان های مغزی قلب (کرونرها) و مشکل شدن هضم به علت کم شدن شیره های هاضمه ای خواهند شد.
قرآن کریم چنین می فرماید: هر که را عمر طولانی دادیم از خلقتش می کاهیم (هرچه پیری فراتر رسد، ضعف و سستی بیشتر خواهد شد) قسمتی از آیه ۶۸ سوره یس.
در دوران پیری دفع کلسیم از خون زیاد می شود و خوردگی استخوان ها شروع می گردد. مخصوصا در افرادی که تحرک کمتری دارند. در این دوران عمر بایستی به اندازه نیاز مواد غذایی را مصرف کرد، زیرا اضافه آن به صورت چربی ذخیره شده مخاطرات زیادی به وجود می آید.
در این رابطه پیامبر گرامی اسلام محمدمصطفی(ص) می فرمایند: معده خانه بیماری زایی است. به بدنتان چیزی که احتیاج دارد بدهید. ( به اندازه احتیاج غذا بخورید)
طبق گفته کارشناسان تغذیه مقدار کالری لازم در دوران پیری در حدود ۲۲۰۰ تا ۳۰۰۰ کالری است که باید به وسیله غذاهای روزانه تامین شود. این مقدار کالری از خوردن غذاهای ساده نیز به دست می آید که روش پسندیده آن، این است که در ۲۴ ساعت به عنوان مثال: یک وعده از غذای پختنی (ناهار) و یک وعده میوه جات (شام) و صبحانه نیز غذای بسیار سبک و بدون چربی استفاده شود.
استفاده از غذاهای سبک به عنوان شام توسط ائمه اطهار(ع) بسیار توصیه شده است.
امام جعفر صادق(ع) می فرمایند: موقعی که سن به ۵۰ سالگی رسید، با شکم پر از چربی نخوابید. زیرا شب ها عصب سمپاتیک کم تر فعالیت دارد،برعکس عصب پاراسمپاتیک که فعالیت آن تازه شروع به کار می کند. سوخت و ساز بدن ۱۰ ۲۰ درصد تنزل می کند، لذا شب ها چربی ها کمتر می سوزند و اکثر سالمندان نیز مبتلا به زیادی چربی خون هستند، این هر دو نقص باعث بروز عوارضی می شود که درباره آن شرح زیادی داده شده است.
از رسول اکرم محمدمصطفی(ص) نقل شده است که: ایشان در جمعی از اصحاب حضور داشتند و فرمودند: کسی که شب میوه می خورد زیان نمی بیند.
حضرت جعفر بن محمدالصادق(ع) می فرماید: روغن غذا، خوب است اما من دوست نمی دارم برای پیران و خوردن روغن در زمستان بهتر است از خوردن آن در تابستان.
گروهی اظهار می دارند: برای مبارزه با چاقی شب ها شام نمی خوردند، حال اینکه نخوردن شام توصیه نشده است. باید خورد اما ساده و سالم و به اندازه چنان چه رسول گرامی اسلام(ص) می فرمایند: شام بخورید اگرچه مشتی خرما باشد. زیرا شام نخوردن مایه ضعف و پیری است.
